نمایندگان مجلس شورای اسلامی در طرحی با تغییر بخش‌هایی از آییننامه داخلی پارلمان، خواستار تقویت بُعد نظارتی مجلس در حوزه تذکرات شفاهی و کتبی نمایندگان شدند.
متن کامل طرح مجلس به شرح زیر است:
مطابق قانون اسلامی «تذکر» یکی از ابزار نظارتی نمایندگان مجلس شورای اسلامی است و مطابق ماده 206 آییننامه هر نماینده میتواند در مورد وظایف و عملکرد رئیس جمهور و وزرا تذکر کتبی یا شفاهی دهد و از تریبون مجلس قرائت شود. اما این ماده و عملی شدن نتیجه تذکر به عنوان ابزار نظارتی دارای حلقه مفقوده‌ای است یعنی اگر سؤال شود که بالاخره «تذکر» نمایندگان چه تأثیر و چه نتیجه‌ای در پی داشت؟
پاسخی برای آن وجود ندارد. در حالی که دستگاه‌های اجرایی که تذکر دریافت می‌کنند موظف به توجه و پیگیری موضوع مورد تذکر و اعلام نتیجه آن هستند. به همین جهت تبصره 2 پیشنهاد شده تا به ماده 206 اضافه شود و تذکر نمایندگان چه کتبی و چه شفاهی به سرانجام عملی و نتیجه‌بخش برسند.
با اضافه شدن تبصره 2 به ماده 206، تبصره آن ماده تبصره 1 میشود.
تبصره 2 - پس از ابلاغ تذکر کتبی و اعلام تذکر شفاهی نماینده یا جمعی از نمایندگان، معاون پارلمانی رئیس جمهور در مورد تذکر به رئیس جمهور و یکی از معاونین وزیر در مورد تذکر به وزیر موظف است ظرف مدت یک ماه جلسه‌ای را با حضور نماینده تذکر دهنده و یا نماینده نمایندگان تذکر دهند و مسئولین ذی‌ربط تشکیل و مورد تذکر را بررسی و نتیجه آن را به هیأت رئیسه، کمیسیون مربوط و نماینده تذکر دهنده اعلام نمایند.
در صورتی که نماینده یا نمایندگان تذکر دهنده معتقد به باقی بودن مشکل باشند، تذکر در قالب سؤال در دستور کار مجلس قرار خواهد گرفت.
