«باباجان شفیع» روزنامهنگار و تحلیلگر مسائل منطقه در یادداشتی که در اختیار ما در دوشنبه قرار داد، به اهمیت سفر رئیس جمهور ایران به تاجیکستان پرداخت.
اخبار سیاسی- در این یادداشت آمده است: بدون تردید در رابطه با پنجمین اجلاس تعامل و اعتمادسازی آسیا که در 15 ژوئن (25 خرداد) در «دوشنبه» برگزار خواهد شد، حضور « حسن روحانی » رئیس جمهور ایران مورد توجه بالای افکار عمومی در تاجیکستان قرار گرفته است.
اخبار و مطالب متعددی که طی روزهای اخیر در رابطه با این سفر و احتمال تغییر وضعیت روابط میان تاجیکستان و ایران منتشر شده، نشان میدهد که از دیدار پیش روی رؤسای جمهور تاجیکستان و ایران انتظارات زیادی وجود دارد.
توجه بالای افکار عمومی به موضوع روابط تاجیکستان و ایران تائید این واقعیت است که «آب اگر صدپاره گردد باز با هم آشناست». در حقیقت دوری و بیگانگی برای تاجیکستان و ایران بی مفهوم است. چرا که دو کشور به دلایل متعدد تاریخی و تمدنی نه تنها نمی توانند بدون هم باشند بلکه در شرایط پیچیده موجود منطقه ای و بین المللی به یکدیگر نیاز دارند.
تاجیکستان در حوزه کشورهای ترکتبار فضای شوروی پیشین تنها کشوری پارسی زبان بوده و مردم این سرزمین در طول تاریخ نه تنها در ماوراءالنهر بلکه در مناطق مسلمان نشین روسیه نیز در گسترش دانش و فرهنگ تاجیکی - فارسی نقش بسزایی ایفا کرده است.
امروز نیز تاجیکستان دارای ظرفیت های مناسبی برای اجرای برنامه های مختلف در این گستره و به خصوص آسیای مرکزی می باشد.
به دلیل عمق تاریخی روابط میان دو کشور است که با وجود وقوع برخی مشکلات سیاسی بین دوشنبه و تهران، جمهوری اسلامی ایران در تاجیکستان حضور داشت و اقدامات مختلف و مشترک علمی و فرهنگی دنبال شدند و رفت و آمد اهالی فرهنگ 2 کشور ادامه پیدا کرد.
ایران از جمله کشورهای است که در تحقق برنامه های راهبردی تاجیکستان نقش مهمی داشته است که در این رابطه می توان به ساخت نیروگاه «سنگتوده 1» و تونل «استقلال» اشاره کرد.
با ساخت این نیروگاه گامی مهم در مسیر تامین استقلال انرژی تاجیکستان برداشته شد و احداث تونل «استقلال» امکان رفت و آمد ساکنان مناطق شمالی و جنوبی تاجیکستان برای تمام سال را فراهم گردید.
تا 3-4 سال پیش تاجیکستان از جمله معدود کشورهای بود که از اقدامات ایران و از جمله برنامه صلح آمیز هسته ای در سطوح مختلف حمایت کرده است. این انتظار وجود دارد که با رفع کدورت ها و باز کردن صفحه جدید در روابط میان دو کشور، در آینده نه چندان دور شاهد ارتقاء همکاری ها در عرصه های مختلف دوجانبه و منطقه ای خواهیم بود.
تاجیکستان برای دسترسی به آبهای آزاد میتواند از قلمرو ایران و بنادر دریایی آن استفاده کند و ایران نیز با حضور فعال اقتصادی و تجاری در تاجیکستان میتواند به نقش آفرینی فعال در منطقه آسیای مرکزی بپردازد که این موضوع در متن تشدید تحریم های آمریکا علیه ایران از اهمیت بسزایی برخوردار خواهد بود.
به اعتقاد من تاجیکستان و ایران به عنوان 2 کشور برادر باید رنجش و ناراحتیها را کنار بگذارند، در برابر هم صادق باشند و آغوش مهر بر روی یکدیگر بگشایند.
2 کشور قادر به جبران فرصت های از دست رفته بوده و از ظرفیتهای لازم برای بازگرداندن همکاری ها به سطح مطلوب و درخور نیازهای مردمانشان برخوردار میباشند.
تعامل و ارتباط حسنه بین تاجیکستان و ایران به نفع هر 2 کشور و تقویت جایگاه منطقهای آنها خواهد شد.