رژیم آمریکا طی سالیان گذشته با راهبرد سلطه‌جویانه حضور نظامی در منطقه غرب آسیا، بخش قابل توجهی از تجهیزات و ادوات جنگی و همچنین تعداد قابل توجهی از سربازان خود را به این منطقه گسیل کرده است.
طبق گزارشی که سال گذشته رسانه‌های آمریکایی از وضعیت سربازان این کشور ارائه کردند، مشخص شد نزدیک به ۳۵۰ هزار نفر سرباز آمریکایی در کشور‌های مختلف جهان و در ۷۵۰ پایگاه نظامی مستقر شده‌اند و بخش عظیمی از این سرباز‌ها در غرب آسیا حضور دارند.
پایگاه‌های هوایی «شهباز» و «شمسی» در پاکستان به ترتیب با ۵۳۳ و ۱۹۹ کیلومتر فاصله نسبت به مرز‌های ایران و پایگاه هوایی «بگرام» در افغانستان که قریب به ۱۰ هزار سرباز آمریکایی در آن مستقر هستند با ۷۳۰ کیلومتر فاصله نسبت به کشورمان، سه پایگاه نظامی آمریکا در شرق ایران محسوب می‌شود و پایگاه هوایی «اینجرلیک» در ترکیه با فاصله ۸۷۵ کیلومتری نسبت به مرز‌های کشورمان و همچنین پایگاه نظامی در اسرائیل با یک هزار و ۴۰۰ کیلومتر فاصله نسبت به ایران، پایگاه‌های نظامی آمریکا در ضلع غربی جمهوری اسلامی ایران به حساب می‌آید.
حضور نظامی آمریکا در اطراف مرز‌های سرزمینی جمهوری اسلامی ایران، بیشتر از آنکه در قسمت‌های غربی و شرقی مرز‌های کشور ما نمود داشته باشد، در منطقه خلیج فارس نمود دارد. در پایگاه‌های هوایی «علی السالم» و «احمد الجابر» کویت قریب به۶ هزار و ۵۰۰ سرباز آمریکایی مستقر هستند. پایگاه هوایی «شیخ عیسی» و پایگاه «ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا» دو پایگاه نظامی آمریکا در بحرین هستند. پایگاه‌های هوایی «الظفره» امارات با قریب به ۵ هزار سرباز، پایگاه هوایی «العدید» در قطر با قریب به ۷ هزار سرباز و پایگاه «تومریت» عمان، از دیگر پایگاه‌های نظامی آمریکا در منطقه خلیج فارس هستند.
طی روز‌های گذشته که مقامات آمریکا اعلام کردند دو ناو هواپیمابر «آرلینگتون» و «آبراهام لینکلن» خود را به زودی در خلیج فارس مستقر می‌کنند، رسانه‌های خارجی و برخی از پادو‌های آن‌ها در داخل کشورمان، از محتمل بودن درگیری نظامی آمریکا و ایران صحبت کردند. این در حالی است که استقرار این ناوها در منطقه خلیج فارس در شرایطی انجام می‌شود که آمریکا طی ۴ دهه گذشته به صورت پیوسته ناو‌های خود را به بهانه برقراری امنیت در آب‌های منطقه، راهی دریای عمان و خلیج فارس کرده است. یکی از دلایل عمده اعزام ناو‌های هواپیمابر آمریکا به منطقه، تعویض و جابجایی تجهیزات نظامی در سطح پایگاه‌های‌شان در منطقه است.
تمامی پایگاه‌های نظامی آمریکا در سطح منطقه هدف آسانی به شمار می‌روند؛ سردار «امیرعلی حاجی‌زاده» فرمانده نیروی هوافضای سپاه چندی پیش گفته بود: «پایگاه‌های آمریکا در منطقه گوشت زیر دندان ما هستند و تکان بخورند آن‌ها را می‌زنیم. همین شرایط در دریا هم هست. امروز به موشک‌های دریایی رسیدیم که برد ۷۰۰ کیلومتری داریم که قابل استفاده در دریای عمان است و ناو‌های هواپیمابر آمریکا برای ما یک سیبل هستند».
یکی از روزنامه‌های صبح امروز به نقل از «اسکات ریتر» افسر پیشین اطلاعاتی آمریکا پیرامون همین موضوع در نشریه آمریکن کانسروتیو نوشت: «توانایی موشک‌های بالستیک کوتاه برد ایران بخشی از یک تهدید موشکی بزرگ است که می‌تواند در یک لحظه متوجه پایگاه‌های ایالات متحده در منطقه شود لذا اعزام ناوگروه ضربت آبراهام لینکلن و بمب‌افکن بی ۵۲ به غرب آسیا یک تئاتر با درون‌مایه پوچ است که هیچ کاری برای تغییر شرایط موجود انجام نمی‌دهد. نیروی موشکی ایران به‌طور عمده متحرک است».
در همین زمینه «منصور حقیقت‌پور» مشاور رئیس مجلس شورای اسلامی به خبرنگار گروه سیاسی خبرگزاری میزان گفت: آمریکایی‌ها امروز چند ناو خود را به خلیج فارس آورده‌اند که اتفاقا من از این موضوع خوشحال هستم و می‌گویم که خدا کند تعداد این ناوها بیشتر شود. آمریکایی‌ها خودشان با دستان خودشان اهداف بزرگ نظامی را به جایی می‌آورند که ما با سلاح‌های کوچک خودمان هم بتوانیم به آن‌ها ضربه بزنیم.
سردار «اسماعیل کوثری» جانشین قرارگاه ثارالله نیز با بیان اینکه اعزام ناوها و تجهیزات آمریکا به خلیج فارس، تنها یک نمایش است، گفت: آمریکا به دلیل اینکه نمی‌تواند هیچ‌یک از سیاست‌های خود در منطقه غرب آسیا را پیش ببرد، تلاش دارد تا با استفاده از حربه ارعاب و رجزخوانی به نیات خود برسد.
موشک‌های «قیام»، «ذوالفقار» و «شهاب ۲» که موشک‌های میان‌برد جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شوند و هرکدام بین ۵۰۰ تا ۸۰۰ کیلومتر برد دارند، مهمترین گزینه‌های موشکی ما برای زدن پایگاه‌های آمریکا در منطقه خلیج فارس است. همان موشک‌هایی که طی یکی دو سال گذشته، خواب آسوده را از تروریست‌های تکفیری در سطح منطقه گرفتند و قدرت بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران را به رخ دشمنان کشیدند.
ضمن آنکه در صورت بروز کوچکترین حماقتی از سوی آمریکا علیه کشورمان، چهار موشک بالستیک زمین به زمین «خرمشهر»، «عماد»، «سجیل» و «شهاب ۳» که هر کدام از آن‌ها دارای بُردی معادل ۲ هزار کیلومتر هستند، اصلی‌ترین گزینه‌های جمهوری اسلامی ایران برای منهدم کردن پایگاه‌های دوردست آمریکا در غرب آسیا هستند.
