"برنامه نویسی و شعار کافی است و اکنون زمان و میدان اجرا رسیده است" ، این جمله ای است که حجت الاسلام رئیسی فروردین 96 در بین فعالان حوزه ی زنان ایراد کردند. با اینکه رئیسی نتوانست برای تمام کردن شعارها و اجرایی کردن همان برنامه ها صندلی ریاست جمهوری را بدست آورد ولی اینک ایشان در مقامی حیاتی تر و سازنده تر از ریاست قوه ی مجریه، با دستور رهبری بر مسند ریاست قوه ی عدلیه می نشیند.
بسی جای خرسندی است که برای اولین بار سکان قوه ی عدلیه را کسی بدست می گیرد که آشنا با امور و کاربلد این راه است.
حال در این هیاهوی بی اعتمادی و نا امیدی از قوه ی مجریه شاید روی کار آمدن جناب رئیسی روزنه ی امیدی برای نهادن اولین گام در راستای بیانیه گام دوم رهبری باشد.
اینک که این انتصاب انجام شده است جای دارد که بگویم، این مردم نجیب و صبور که چهل سال است پای انقلاب و رهبری نشسته اند، خواسته ی چندانی ندارند اگر همان تذکرات رهبری که در مورد مبارزه با فساد و برقراری عدالت که در طی این سال ها فرمودند، عملی شود که قطع به یقین در این صورت بسیاری از مشکلات این کشور و دل مشغولی های این مردم حل خواهد شد.
از رئیس قوه عدلیه انتظار می رود که با "نگاهی تیزبین و رفتاری قاطع" در بین تمامی قوا و مردم حضوری دائم داشته باشند و مردم این حضور را جز با برخورد قاطع با مدیران فاسدی که چون "توده ی چرکین" این کشور را به "زلزله ای ویرانگر" نزدیک می کنند، نمی دانند.
امید است که این شکاف طبقاتی که از تبعیض و "ویژه خواری " هایی که آرام آرام دارد تبدیل به خونخواری میشود که این ها نیز نتیجه ی مدارای برخی مدیران با "فریبکاران اقتصادی" بوده است؛ از عدالت پر شود.
این مردم از مدارای مدیران فریبکار با فریبکاران اقتصادی طاقتشان طاق شده است و با توجه به تذکر رهبری انتظار می رود که رئیس عدلیه "در برخورد قضائی ملاحظه ی این و آن را " نکند.
شیما مهدوی
