مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا همچنان تاکتیک خرید زمان در قبال برجام را در پیش گرفته است. این در حالی است که علاوه بر «فدریکا موگرینی»، «ژان ایو لودریان» وزیر خارجه فرانسه نیز چنین تاکتیکی را دنبال می کند.
تاخیر هدفمند مقامات اروپایی در قبال انعقاد و راه اندازی ساز و کار مالی ویژه اروپا معلول مذاکرات و لابی های پشت پرده ای است که میان تروییکای اروپایی و وزارت خارجه آمریکا صورت گرفته است.
در چنین شرایطی موگرینی از راه اندازی ساز و کار مالی ویژه اروپا در هفته های آتی خبر می دهد در حالی که وی در ماه سپتامبر سال ۲۰۱۸ میلادی وعده داده بود که ساز و کار مالی ویژه اروپا در آینده ای نزدیک و قبل از پایان سال ۲۰۱۸ اجرایی خواهد شد. هم اکنون اما سال ۲۰۱۹ میلادی فرا رسیده و این موضوع همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد.
واقعیت امر این است که کارنامه تروییکای اروپایی در خصوص حفظ توافق هسته ای، کارنامه ای سیاه و مملوء از خطاهای گوناگون است. اصلی ترین خطای اروپاییان زمانی رخ داد که تروییکای اروپایی از ابتدای سال ۲۰۱۷ میلادی بر سر آنچه اصلاح توافق هسته ای (و در حقیقت تغییر برجام) می خواند با دولت ترامپ وارد مذاکره شد. در آن زمان مقامات اروپایی با دولت ترامپ توافق کردند تا مواردی مانند توان موشکی ایران، توان منطقه ای ایران، بازرسی نامحدود از اماکن نظامی ایران و اعمال تحریمهای فرازمانی علیه برنامه هسته ای کشورمان را در برجام گنجانده و خواسته های کاخ سفید را در این خصوص تامین کنند.
در همین راستا و در آستانه خروج رسمی آمریکا از توافق هسته ای بود که فدریکا موگرینی در مصاحبه با شبکه پی‌بی‌اس بار دیگر لغو توافق هسته‌ای از طرف آمریکا را اشتباه خواند. موگرینی در این خصوص عنوان کرد: «در صورت خروج آمریکا از برجام، پیامی که برای دنیا مخابره می‌شود این است که واشنگتن قابل اعتماد نیست چون توافقی را رد می‌کند که همین کشور (آمریکا) دو سال پیش در شورای امنیت در حمایت از آن رأی داد و قطعنامه مربوط به توافق هسته‌ای به‌اتفاق آرا به تصویب رسید.»
این اظهارات اما در حالی مطرح شد که مقامات اروپایی نیز خود از اصلی ترین متهمان خروج واشنگتن از برجام محسوب می شدند، چه، پس از خروج دولت ترامپ از توافق هسته ای، مقامات اروپایی وعده حفظ برجام را دادند اما در این خصوص هیچ اقدامی صورت نپذیرفت.
کارشکنی های سه کشور انگلیس، آلمان و فرانسه و به طور کلی اتحادیه اروپا در این پروسه زمانی دو ساله کاملا مشهود بوده و واقعیت امر این است که فدریکا موگرینی به عنوان مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و فراتر از آن، به عنوان مسئول کمیته بررسی برجام، نقش به سزایی در عهد شکنی های ایالات متحده در قبال توافق هسته ای داشته است.
عدم موضع گیری صریح اتحادیه اروپا و شخص موگرینی در برابر نقض عهدهای آشکار واشنگتن (هم در دوران ترامپ و هم در دوران اوباما) سبب شد تا مقامات کاخ سفید در این خصوص گستاخ تر شوند.
پروژه مهار ایالات متحده آمریکا در دوران پسابرجام، وظیفه ای بود که موگرینی و دیگر مقامات اروپایی نه تنها از عهده آن بر نیامدند، که به بازی خود در این پازل ادامه دادند.
همگان به یاد دارند که در دوران ریاست جمهوری اوباما نیز اتحادیه اروپا از عهده این آزمون (مواجهه با آمریکا بر سر برجام) بر نیامد. حتی در مواردی که جمهوری اسلامی ایران نسبت به نقض برجام و ممانعت وزارت خزانه داری ایالات متحده نسبت به عادی سازی روابط بانکی با ایران اعتراض کرد، موگرینی و همراهانش نسبت به این اعتراض هیچ واکنشی نشان ندادند.
حال با توجه به آنچه گفته شد؛ موگرینی دوباره از «آینده نزدیک» سخن می گوید! سخنی که مسلما هیچ کس آن را باور نخواهد کرد.
