در زمستان سال ۱۳۶۷ اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی (که در زمره‌ی مهمترین همسایگان کشورمان به شمار می‌رفت) با عواقب ناشی از مقایسه‌ی سوسیالیسم و امپریالیسم دست به گریبان بود.
حضرت امام خمینی (ره) طی نامه‌ای تاریخی و با ژرف‌نگری برگرفته از روح الهی خود، میخائیل گورباچف رهبر اتحاد جماهیر شوروی را برای برون رفت از مشکلات کمونیسم و جلوگیری از سقوط به دامنِ تهیِ امپریالیسم، به اسلام دعوت کرد و نسبت به خطرفروپاشی هشدار داد.
اما گورباچف که سینه‌اش مالامالِ از گمراهی و حرکت در تاریکی شده بود، گویا دیگر ندای حق‌طلبی را نمی‌شنید و آیه‌ی «صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لاَ یَعْقِلُونَ» را می‌توان مصداقی برای وصف حال این دیکتاتور شوروی و بسیاری از طاغوت منشان تاریخ در نظر گرفت.
