موسویان ادامه داد:شورای امنیت سازمان ملل در ۱۲ دسامبر (۲۱ آذر) در مورد اجرای برجام تشکیل جلسه داد. در این جلسه وزیر امور خارجه آمریکا مدعی شد که سرعت توسعه فعالیت‌های موشکی ایران بعد از برجام کاهش پیدا نکرده است و ایالات متحده می‌کوشد تا محدودیت‌های وضع شده در قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت را برگرداند.
وی افزود: کشور‌های اروپایی با فاصله گرفتن از موضع ایالات متحده اعلام داشتند که آزمایش‌های موشکی ایران با قطعنامه ۲۲۳۱ که برجام را تایید کرد ناسازگار است. چین و روسیه به صراحت اعلام داشتند که این آزمایش‌ها نقض این قطعنامه محسوب نمی‌شوند. مقامات ایرانی، از جمله «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه با رد هرگونه نقض این قطعنامه، تاکید دارند که قطعنامه ۲۲۳۱ فعالیت‌های موشکی ایران را ممنوع نمی‌کند.
پژوهشگر دانشگاه پرینستون تصریح کرد: برنامه موشکی ایران یکی از بهانه‌های اعلام شده رییس جمهوری آمریکا برای خروج این کشور از برجام بود. اندکی پس از خروج ایالات متحده، «مایک پمپئو» وزیر خارجه این کشور نیز از ایران خواسته بود که به برنامه موشکی اش پایان دهد. در مقابل ایران بار‌ها این درخواست‌ها را رد کرده و تاکید دارد که توانایی دفاعی اش قابل مذاکره نیستند. علاوه بر این سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هشدار داده است که درصورت تهدید، تهران برد موشک هایش را به بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر افزایش خواهد داد.
موسویان در این راستا به شش عامل که سیاست‌های دفاعی موشکی ایران را شکل می‌دهند اشاره کرد و نوشت: یکی از مهمترین عاملی که نقش مهمی در راهبرد دفاعی ایران ایفا می‌کند، خاطرات دهشتناک تجاوز عراق به ایران و کشته شدن صد‌ها هزار ایرانی در جنگی است که طی آن عراق از حمایت مالی عربستان و کویت برخوردار بود و توسط قدرت‌های اصلی جهان از جمله آمریکا، فرانسه و شوروی سابق پشتیبانی می‌شد. این جنگ در خاطره سیاسی ایران تاثیری فراموش نشدنی بجای گذاشت و تردیدی بجای نگذاشت که ایران باید به هر قیمتی برای بقایش بجنگد.
دوم اینکه استفاده سیستماتیک عراق از موشک‌های اسکاد برای حمله به شهر‌های بی دفاع ایران، تهران را وادار به سرمایه گذاری در برنامه موشک‌های دفاعی کرد. در طول ۸ سال جنگ تحمیلی، ارتش عراق ۵۳۳ بار با موشک به شهر‌های ایران حمله کرد که در نتیجه ۲۳۰۰ نفر کشته و بیش از ۱۱ هزار و ۶۰۰ نفر ایرانی مجروح شدند. در پایان جنگ و در سال ۱۹۸۸ میلادی، شهر تهران ۱۱۸ بار مورد حمله قرار گرفت که در نتیجه آن، ۱۶۰۰ نفر کشته و مجروح شدند. برخورداری ایران از توان موشکی موجب شده که در هر جنگ احتمالی آینده، ایران بتواند از زرادخانه خود به عنوان یک قدرت بازدارنده در مقابل دشمن استفاده کند.
سوم اینکه تجربه استفاده گسترده صدام حسین رییس جمهوری مخلوع عراق از سلاح‌های شیمیایی و بی تفاوتی جامعه بین الملل نسبت به چنین تجاوزاتی ایران را متقاعد کرده که نمی‌تواند به سازمان‌های بین المللی برای بازداشتن و مجازات چنین تجاوزات آشکاری اطمینان کند. یک سند از طبقه بندی خارج شده سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) نشان می‌دهد که عراق از سال ۱۹۸۳ میلادی شروع به استفاده از سلاح‌های شیمیایی کرده و در سال بعد استفاده از آن‌ها را گسترش داده بود. گزارش ۱۱ هزار صفحه‌ای عراق به شورای امنیت سازمان ملل نشان می‌دهد که ۱۵۰ شرکت مختلف از آمریکا، فرانسه و آلمان به برنامه تسلیحات کشتارجمعی عراق کمک کرده اند.
چهارم اینکه عدم توازن قوای نظامی متعارف در منطقه نقش مهمی در سیاست‌های موشکی ایران بازی می‌کنند. درحالی که ایران برای دهه‌ها تحت تحریم تسلیحاتی بوده، رقبای منطقه‌ای این کشور، به خصوص عربستان سعودی یک چک سفید برای خرید هرگونه سلاح پیشرفته‌ای در اختیار دارند. عربستان سعودی با بودجه نظامی ۶۹.۴ میلیارد دلاری در سال ۲۰۱۷ در رتبه اول واردکنندگان اسلحه در جهان قرار گرفت. این درحالی است که رژیم صهیونیستی با بودجه نظامی ۱۹.۶ میلیاردی خود، به پیشرفته‌ترین تجهیزات نظامی مجهز است. در مقایسه، بودجه نظامی ایران ۱۴.۵ میلیارد دلار است، که تنها کسری از بودجه نظامی همسایگانش را تشکیل می‌دهد.
لازم به ذکر است که اگرچه زرادخانه موشکی ایران متنوع‌ترین از نوع خود در خاورمیانه است، ایران به صورت داوطلبانه برد موشک‌های خود را به ۲۰۰۰ کیلومتر محدود کرده است. این درحالی است که موشک‌های چینی عربستان سعودی که از نوع دی-اف ۳ و دی- اف ۲۱ هستند دارای برد ۲۸۰۰ کیلومتر می‌باشند. برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که برد آن‌ها به ۴۰۰۰ کیلومتر نیز می‌رسد.
پنجم اینکه ایران توسط نیرو‌های نظامی ایالات متحده و همچنین چند کشور دارای سلاح اتمی مانند رژیم صهیونیستی و پاکستان احاطه شده است. رژیم صهیونسیتی که روابط خصومت آمیزی با ایران دارد دارای ۲۰۰ کلاهک هسته‌ای می‌باشد که می‌تواند توسط موشک‌های بالستیک جریکو ۲ (با برد ۳۵۰۰ کیلومتر)، جریکو ۳ (۶۵۰۰ کیلومتر) و همچنین از طریق هوا و دریا پرتاب شوند.
ششم اینکه در طول ۴ دهه گذشته ایالات متحده سعی کرده با استفاده از جنگ‌های اقتصادی، سایبری و سیاسی تهران را ضعیف و منزوی کند و برای تغییر رژیم در این کشور تلاش کرده است. به علاوه، دولت دونالد ترامپ مصمم به ایجاد یک اتحاد سیاسی با شش کشور عرب حوزه خلیج فارس به اضافه مصر و اردن برای مقابله با ایران تحت عنوان ناتو عربی است.
موسویان ادامه داد: با این وجود، نتایج بررسی اندیشکده «ان- تی- آی» به ریاست «ارنست مونیز» وزیر سابق انرژی آمریکا نشان می‌دهد که بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲ که قدرت‌های جهانی جامع‌ترین تحریم‌ها را علیه ایران وضع کرده بودند، تهران موشک‌های بالستیک با سوخت مایع تولید کرد و حداقل ۳۳ بار آزمایش موشکی انجام داد، که بیش از ۲ برابر بیست سال پیش از آن است.
دیپلمات سابق ایرانی تصریح کرد:، اما از سال ۲۰۱۲ که ایران و آمریکا مشغول مذاکرات در سطوح بالا بودند تا زمان امضای برجام در جولای سال ۲۰۱۵، ایران تنها یک آزمایش موشکی انجام داد. به علاوه، بعد از شروع اجرای برجام، ایران شیوه آزمایش‌های خود را تغییر داده و با کاهش تعداد آزمایش ها، بیشتر به موشک‌های کوتاه برد با سوخت جامد توجه نشان داده است. اما اخیرا روزنامه آلمانی 'زونتاگ' ادعا کرده است که سازمان‌های اطلاعاتی غربی باور دارند که تهران از زمان خروج ترامپ از برجام تعداد آزمایش‌های موشکی اش را ۲ برابر کرده است.
پژوهشگر دانشگاه پرینستون خاطرنشان ساخت: در چنین منطقه‌ی پرتنشی، یک چارچوب مورد قبول برای کاهش نگرانی‌ها باید خواسته‌های امنیتی مشروع تمامی طرفین را در بربگیرد. چنان چارچوبی می‌تواند شامل یک قرارداد چندجانبه برای برقراری یک 'منطقه عاری از سلاح‌های کشتارجمعی در خاورمیانه'، به علاوه یک قرارداد منطقه‌ای 'ترتیبات سلاح‌های متعارف' باشد. در غیر این صورت، در شرایط فعلی که کشور‌های منطقه به سرعت مشغول مسلح کردن خود هستند، انتظار اینکه ایران ستون فقرات دکترین دفاعی خود را از بین ببرد نابخردانه به نظر می‌رسد.
