۱- شاید پاسخ به یک سوال خیلی از مسائل را شفاف کند و آن اینکه آیا باید سخنان آقای ظریف در باره FATF را جدی گرفت؟ و آیا نمایندگان مجلس میتوانند براساس اظهارات ایشان تصمیمگیری کنند؟ با مروری گذرا و اجمالی بر عملکرد و مواضع فقط چند سال اخیر آقای ظریف میتوان واضحتر و روشنتر به این سوال پاسخ داد. در مذاکرات هستهای بارها رهبری راهنمایی کردند و تذکر و هشدار دادند، اما ایشان سیاست انفعال در پیش گرفتند و پشت پرده پذیرفتند و امضاء کردند آنچه را که نباید میپذیرفتند و نباید امضاء میکردند.
گفتند با تضمین جان کری از وزارت خزانهداری آمریکا برای بانکهای دیگر کشورها نامه آرامبخش میگیریم، اما اکنون اروپاییها حتی حاضر نیستند ساز و کار به اصطلاح SPV خود را میزبانی و اجرایی کنند. گفتند اگر برجام تصویب نشود آمریکا با یک موشک ایران را نابود میکند، اما موشکهای ایران بغل گوش آمریکاییها در عراق فرود آمد و آمریکا هم هیچ غلطی نتوانست بکند.
گفتند اگر برجام تصویب شود همه شرکتهای اروپایی صف میکشند تا برای مردم ایران شغل و مسکن و رفاه ایجاد کنند و همه مشکلات بالمره و یکجا حل میشود، اما دستاورد هیچ و خسارت محض و تورم لجامگسیخته را در سایه برجام بر سفره مردم تحمیل کردند! ظریف گفته بود: «آمریکا نمیتواند از برجام خارج شود»، اما خارج شد.
وی اصرار داشت اروپاییها مثل کری برای اجرای تعهدات خود «تضمین میدهند» اما فدریکا موگرینی صراحتا اعلام کرد«تضمین نمیدهیم». فضاسازی کردند که «اروپاییها قول دادند مقابل آمریکا بایستند»، اما آنها متفقالقول اعلام کردند «نمیایستیم، با آمریکا همسو هستیم» و قس علی هذا! نهایتاً نتیجه عملکرد و مواضع
۵ ساله آقای ظریف که ادعا دارد دیپلمات کارکشته و متخصص عالم سیاست است این شد که چندین بار اعتراف کند «اشتباه کردم»! و متأسفانه سریال این اشتباهات همچنان ادامه دارد. حال پاسخ سوال صدر این مطلب را میتوان با سوال قابل فهمتر دیگری داد: آیا کسی که باید از دقیقترین و درستترین تحلیلها در خصوص سیاست خارجی برخوردار باشد، اما دهها بار نتایج گفتار و عملکردش خلاف واقع از کار درآمده و بارها به اشتباه بودن عملکرد و سخنانش اذعان کرده است، انسان میتواند به قول و حرفش اعتماد و بر اساس آن عمل کند؟ از ارسطو پرسیدند بهترین سخن کدام است؟ گفت: «آنچه موافق عقل باشد و از سرانجام آن اطمینان داشته باشیم که ضرری متوجه ما نخواهد ساخت».
۲- یک مصوبه (لایحه CFT) مثل دهها مصوبه دیگر از شورای نگهبان به مجلس برگشته و مسیر قانونی خود را طی خواهد کرد. سوال مردم این است که چه نیازی به اینهمه فضاسازی رسانهای و سیاسی غیرعادی و شکبرانگیز آنهم با سخنان دور از انتظار، نادرست و جنجالی عالیترین مقام دستگاه سیاست خارجی است و چرا یک مقام رسمی کشور آب را چنین آلوده و فضا را چنان مسموم میکند تا راه صواب و واقعیتهای تعهدات داده شدهِ محرمانه به خارجیها تحتالشعاع انحراف افکار عمومی قرار گیرد؟ آیا این عجیب نیست؟ و سوال بعدی این است که چرا آقای ظریف و دوستانشان روی مشکلات اقتصادی مردم و مقابله با تحریمهای آمریکا اینقدر حساس نیستند تا جایی که نمایندگان حامیFATF حتی حاضر نشدند به طرح تشکیل کمیسیونی به این منظور رأی مثبت بدهند؟
۳- آقای ظریف قبلا در دفاع از FATFدر مجلس ادعا کرده بود «نباید بهانه به دست کشورهای استکباری و صهیونیستها بدهیم!».
اولاً شما مهمترین و بزرگترین تعهد را در برجام برای گرفتن بهانه از دست آمریکا دادید، اما آمریکا با پاره کردن آن بهخوبی نشان داد که اصلاً نیاز به بهانه ندارد! ثانیاً حال که معلوم شد حتی کشورهای دست چندم اروپایی هم حاضر به میزبانی ساز و کار ادعاییSPV نیستند، چه ضرورتی به پذیرش توصیه آنها برای تصویب FATF است؟!
ثالثاً از عجایب لایحه FATF اینکه این چگونه لایحهای است که هم آقای ظریف و دوستانش ادعا میکنند که میخواهیم با این لایحه بهانه را از دست آمریکا و صهیونیستها بگیریم و هم آمریکاییها و صهیونیستها و رسانههای وابسته به آنها از جمله بیبیسی و تلویزیون ایران اینترنشنال که ماهیت آنها بر کسی پوشیده نیست، بدجوری تلاش میکنند که این لایحه در ایران تصویب شود تا بهانه از دست خودشان گرفته شود!!! آقای ظریف پاسخ دهد آیا عقل سلیمی وجود دارد این تناقض را بپذیرد یا توجیه کند؟
جالب اینکه در این سناریو رسانههای بیگانه تاکید میکنند «اگر ایران FATF را هم تصویب کند، تحریمهای آمریکا بهجای خودش باقی خواهد ماند»! این همان سخن مسئول سیاست خارجی کشور در مجلس است که گفته بود«نه بنده و نه آقای رئیسجمهور نمیتوانیم تضمین بدهیم که با پیوستن به لایحه عدم حمایت مالی از تروریسم، مشکلات کشور حل خواهد شد».
این هماهنگی چگونه قابل فهم است؟ رابعاً ایران از ابتدای انقلاب تاکنون با خون پاک دهها هزار شهید هزینه مقابله با تروریسم را پرداخته است. اگر پرداخت این همه هزینه برای گرفتن بهانه از دست آمریکا کفایت نمیکند مطمئن باشید، با دادن چنین تعهداتی بهانه از دست آمریکا گرفته نخواهد شد، همانگونه که برجام نگرفت.
۴- آقای ظریف و دوستانشان در حالی ادعا میکنند برای برقراری روابط مالی با اروپا و حتی روسیه و چین باید FATF را بپذیریم که وی در همان جلسه مجلس در تناقضی آشکار از سلسله تناقضات خود گفته بود «گرانی و ارزانی ارز (و بهعبارتی تورم و افزایش و کاهش قیمت کالاها) به FATF ارتباط ندارد».
پس پاسخ دهند چرا به دروغ ادعا و القاء کردند چینیها و روسها هم بدون FATF حاضر نیستند با ایران روابط تجاری برقرار کنند!، این در حالی است که پوتین علاوه بر اینکه قبلا صریحاً از اختصاص۵۰ میلیارد دلار برای سرمایهگذاری در ایران خبر داده بود، هفته گذشته توافقنامه تجارت آزاد بین جمهوری اسلامی و اتحادیه اقتصادی اوراسیا را امضاء کرد و در سفر اخیر وزیر جدید راه به روسیه نیز، مسکو یک اعتبار ۳ میلیارد یورویی برای کریدور شمال- جنوب ایران اختصاص داد.
۵- میگویند ۱۸۸ کشور عضویت در CFT را پذیرفتهاند و ما هم باید با حق شرط بپذیریم! اولاً مگر این ۱۸۸ کشور مبانی و اصول و ارزشهای جمهوری اسلامی را پذیرفتهاند که پذیرش آنها برای ما حجت باشد؟ ثانیاً وقتی به اذعان آقای ظریف هیچ دادگاهی برای حل اختلافات درباره FATF وجود ندارد، آیا حق شرط معنا دارد؟ رابعاً اساساً ایران سهمی در پولشویی دنیا ندارد که نیاز به FATF داشته باشد.
بهگفته مسئول مبارزه با پولشویی بانک مرکزی در دولت یازدهم، «بیش از ۷۰ درصد پولشویی دنیا در آمریکا و اروپا انجام میشود» بهطوری که هفته گذشته بزرگترین پرونده پولشویی تاریخ اروپا فقط در بانک دانسکه دانمارک افشا و همزمان دویچه بانک آلمان به نیم میلیارد دلار جریمه بهعلت پولشویی در پرونده دیگری محکوم شد.
خامساً در حالی استونی در شمال اروپا با هزار میلیارد دلار پولشویی بهعنوان «پایتخت پولشویی جهان» شناخته میشود که نه عضو و نه در لیست سیاه FATF و نه تحت فشار آمریکا و اروپا و صهیونیستها برای پیوستن به FATF است، اما در حالی که مرکز ارزیابی خطرات جهانی(SOS)چند روز قبل ایران را در فهرست امنترین کشورهای جهان از جمله از نظر جرایم ناشی از پولشویی قرار داد، متاسفانه آقای ظریف در دفاع از FATF بدون هیچگونه مدرک و سندی جمهوری اسلامی را متهم به پولشویی کلان میکند؟!!!
یکی بودن ادعاهای عالیترین مقام وزارت خارجه یک کشور با ادعاهای اصلیترین دشمن آن کشور موضوع بسیار مهم و غیرقابل هضمی است. مهمتر و غیرقابل هضمتر اینکه نظام را متهم به پولشویی و حمایت از تروریسم میکنند و طلبکارانه برای مصونسازی، خود را نیز عین نظام تلقی و ادعا میکنند «کسانی که به من ایراد گرفتند، به نظام اتهام زدند».
۶- قانون مقابله با پولشویی و منابع مالی تروریسم در کشور وجود دارد و متولی اجرای آن وزارت اقتصاد و وزارت اطلاعات و بانک مرکزی زیر نظر دولت هستند، اولاً آقای ظریف با چنین سخنان شاذی بیش از هر مسئلهای دولت را که خود عضوی از آن است، هم ناتوان از اجرای این قانون و هم بهعنوان خاطی از اجرای قانون زیر سوال برده است.
آقای ظریف پاسخ دهد چرا دولت این قانون را اجرا نمیکند و چرا وی به جای درخواست تصویب FATF، از دولت نمیخواهد قانون مقابله با پولشویی و منابع مالی تروریسم کشور را اجرا کند؟ ثانیاً آقای ظریف اگر مدعی است که این حجم از پولشویی در کشور اتفاق افتاده، پاسخ دهد دولت و مجلس و شوراهای شهر و تمام ارکان اجرایی کشور که اکنون در دست ایشان و همفکران ایشان است، در کشور چکار میکنند و چرا اجازه دادهاند چنین اتفاقاتی رخ دهد؟ چرا اجازه دادند طرحهایی مثل کارت سوخت و شبکه بازرسی و نظارت شبنم و بارکد که باعث شفافسازی و جلوگیری از قاچاق کالاها میشد، حذف شوند تا برخی به منافع اقتصادی کلان برسند؟
۷- این اقدام آقای ظریف را باید یک حرکت پوپولیستی در جهت انحراف افکار عمومی از مشکلات اصلی کشور و شانه خالی کردن از مسئولیت خود در برجام و فرار از پاسخگویی در قبال بدفرجامی آن که اکنون با بدقولی اروپاییها هم روبرو شده است، تلقی کرد.
دکتر محمدحسین محترم