متاسفانه امروز هم در مراسم رژه نیروهای مسلح در اهواز، بار دیگر شاهد حمله تروریستی گروهی دیگر بودیم که منجر به شهادت چند نظامی و مردم عادی تماشاگر شد.
بماند که چقدر از این حملات و نقشه ها در طی این سالها و ماهها و روزها توسط سربازان گمنام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف خنثی سازی و دفع شده است.
کجایند آنها که همواره فریاد انسان دوستی و نوعدوستی شان برای غریبه ها بلند است و حالا سکوت کرده اند؟ کجایند آنها که هنوز هم برای اعزام مدافعین حرم به مرزهای اطراف، سوال دارند و معترضند و با ابعاد مادی دنیا کار آنها را میخواهند توجیه کنند؟
اگر نبودند مدافعینی که جان خود را سپر بلا و امنیت این خاک و مرز و بوم کنند، معلوم نبود که همین الان من و تو در چه وضعیتی بودیم و از غم از دست دادن کدام عزیزمان محزون و نالان!
کاش یادمان نرود این تلاشها و این زحمات و این خونهای به ناحق ریخته شده را..
کاش چشمانمان را باز کنیم و ببینیم چه کسانی در داخل می‌کوشند جای جلاد و شهید را عوض کنند؟
و کاش روزی برسد که دیگر شاهد چنین حوادثی نباشیم..
صفورا ترقی
