به معنای دیگر، اعتماد لازم و مقدمه اجتماع و همکاری جمعی است که، چون همراه با محبت و گذشت است، در جامعه ایمانی و دینی لطف و برکت الهی را نیز موجب می‌شود.
اما در جامعه امروز ما، بدبینی و سوءظن به این اصل اساسی و اجتماعی آسیب زده و آن را در سطوح مختلف فردی و جمعی به چالش انداخته است. به گونه‌ای که هم اعتماد بین فردی افت پیدا کرده و هم اعتماد به جامعه و مسئولان نیز مخدوش شده است. همین پدیده موجب بی‌اعتنایی مردم به ضرورت‌های عبور از شرایط چالشی فعلی شده که حتی طمع دشمنان و کینه‌ورزان را برای موج‌سواری بر گرایشات اعتراضی جامعه و برنامه‌ریزی برای بی‌ثباتی و دعوای داخلی برانگیخته است. از این رو بدبینی که مثل ویروس، خصلت فراگیری و اشاعه پیدا کرده و حتی به نیرو‌های معتقد به نظام نیز تسری کرده، محتاج درمان عاجل است که مقدمه آن شناخت عوامل مولد بدبینی و سوءظن می‌باشد. عواملی چون: ۱- جنگ روانی و تبلیغاتی دشمنان و مخالفان حاکمیت نظام دینی که به دنبال تغییر در ادراک و حتی دستگاه ادراکی است تا بتواند جامعه را به سمتی بکشاند که در دستگاه‌های ادراکی خود، از تمامی اخبار منفی و سیاه مربوط به نظام و مسئولان استقبال و بر تمامی اخبار و پدیده‌های مثبت بی اعتنا باشد.
۲- عملکرد برخی مسئولان غافل و یا آلوده که با انتظار جامعه از مسئول در نظام اسلامی و مردمی فاصله داشته و دارای بی مبالاتی‌های رفتاری یا گفتاری است که رنجش و انتقاد مردم را به دنبال داشته و ذهنیت و قضاوت را علیه مسئولان تغییر داده و عملکرد و رفتار مثبت سایر مسئولان را نیز به سایه می‌اندازد.
۳- رقابت‌های سیاسی برآمده از قدرت‌طلبی که متأسفانه از مرز‌های اخلاق و تقوای جمعی و سیاسی عبور کرده و انگ‌زنی و تهمت را برای خارج کردن حریف و رقیب مجاز شمرده و گاه به رقابت با نظام برآمده و با رفتاری اپوزیسیونی، جفا بر نظام را نیز برای کسب یا حفظ قدرت روا می‌دارند. در این شرایط انصاف رنگ باخته و گاه برای جبران دستان خالی، ولی حریص بر قدرت، دستاورد‌های نظام، عملکرد مثبت رقبا و پیشینیان نیز نفی شده یا زیر سؤال می‌رود.
۴- کژتابی و سطحی‌نگری در شناخت مسائل یا برخورد احساسی با مسائل و آسیب‌ها در بین برخی یاران و دلسوزان نظام که با ضعف تحلیلی و بی توجهی به پیامد‌های رفتاری و گفتاری نیز همراه است و آنان را به پژواک و تکرار برخی ادعا‌ها و اخبار سیاه و منفی می‌کشاند که با مصالح عالیه نظام، کشور و مردم مغایرت داشته و چه بسا به عامل ناخواسته حاشیه‌سازی، بازیگران حرفه‌ای یا سیاست‌بازان نیز تبدیل می‌کند؛ بنابراین در شرایطی که کشور برای عبور از چالش‌هایی که طمع دشمنان را برانگیخته به شدت محتاج اتحاد، اعتماد و امید است، تمامی نیرو‌های معتقد و وفادار نظام مکلفند با زمینه‌ها و عوامل بدبینی و سوءظن مبارزه کرده و هزینه عناصر غافل نادان و نفوذی یا خائن را در تولید بدبینی افزایش دهند که حداقل آن طرد این عناصر و بی‌اعتنایی به آن‌ها است.
رسول سنایی‌راد
