خبرهایی که در چند ماه اخیر به مطبوعات درز کرده حاکی از آن است که دولت ترامپ تاکنون چند بار و از طریق کانالهای مختلف به ایران پیغامهایی برای مذاکره فرستاده است. شمار تماسها در گزارشهای مختلف متفاوت است، از حداقل سه پیام تا حتی هشت بار تلاش برای برقراری ارتباط. اما، آنچه قطعیتر به نظر میرسد این است که دولت ترامپ نخستینبار، پس از سخنرانی تند ترامپ در نشست سالانه سازمان ملل و از طریق فرانسه برای ایران پیشنهاد مذاکره فرستاده است.
بنابر اخبار منتشر شده، پس از آن نیز تلاشهایی صورت گرفته که همگی با جواب منفی تهران مواجه بوده است. آخرین بار نیز همین چند روز پیش ترامپ مستقیما برای مذاکره بدون پیششرط با ایران اعلام آمادگی کرد. این اظهارات، خصوصا با توجه به بالا گرفتن جنگ لفظی میان ترامپ و ایران در هفتههای اخیر به سرعت توجه رسانهها، کارشناسان و سیاستمداران را به خود جلب کرد. اما اغلب تحلیلگران و سیاستمداران این اظهارات را موضعی آنی در نظر گرفتند و به سرعت از آن عبور کردند.
شواهد بسیاری نیز برای جدی نگرفتن مواضع اخیر ترامپ وجود دارد. شاید مهمترین شاهد برای این تردیدها، راهکار پیشنهادی جان بولتون، مشاور امنیت ملی کنونی ترامپ، برای خروج ایالات متحده از برجام بود که یک سال پیش و چند ماه قبل از راه یافتن او به کاخ سفید در نشریه نشنال ریویو (یکی از نشریات مهم محافظهکاران آمریکا) منتشر شد. او از «پیشنهاد لفظی مذاکره» به عنوان یک ابزار تاکتیکی برای ایجاد فشار مضاعف بر ایران نام میبرد. این هفته نیز، او علیرغم وعده ترامپ برای مذاکره بدون پیششرط، گفت که آمریکا در صورتی با ایران گفتوگو خواهد کرد که آنها نه تنها در مورد توافق شکست خورده هستهای که در مورد برنامه موشکی، حضور نظامی در منطقه و حمایت از تروریسم حاضر به مذاکره باشند.
از این گذشته، تنها چند ساعت پس از سخنان ترامپ، مایک پومپئو وزیر خارجه آمریکا، در مصاحبهای در تضاد با مواضع ترامپ، ۳ پیششرط برای مذاکرات احتمالی با ایران مطرح کرد.
یکی دیگر از دلایلی که سبب شده تا ناظران، سخنان ترامپ درباره مذاکره را چندان هم جدی تلقی نکنند، سیر تحولات اخیر در پرونده تحقیقات در مورد احتمال تبانی کمپین ترامپ با روسیه برای تأثیر بر انتخابات ۲۰۱۶ ریاست جمهوری ایالات متحده است. با آغاز دادگاه عمومی پال منفورت یکی از مدیران ارشد کمپین ترامپ و شواهد همکاری مایکل کوهن وکیل سابق ترامپ با افبیآی، تب و تاب اخبار این تحقیقات در رسانههای آمریکا به شدت اوج گرفته است. بسیاری از تحلیلگران، این موضعگیری ترامپ را راهکاری برای منحرف کردن افکار عمومی آمریکا از اخبار مربوط به پرونده روسیه و ایجاد تغییر در روند اخبار رسانهها تعبیر میکنند.
اغلب ناظران و سیاستمداران، یا اظهارات ترامپ را موضعی آنی میپندارند و یا باور دارند توان عملی کردن آنها را نخواهد داشت.
تجربه مذاکرات با کره شمالی نشان میدهد، ترامپ اهمیت چندانی به محتوای مذاکرات نمیدهد و پوشش رسانهای و جنبه نمایشی مذاکرات برایش مهمتر است. او همواره تلاش دارد که حداقل میان هوادارانش تنها منجی و قهرمان این روزهای آمریکا باشد.