شعبده بازی تازه پمپئو!

" هدف این نهاد جدید که کاملا زیر نظر وزارت امور خارجه آمریکاست  بررسی و هماهنگی کلیه اقدامات مرتبط با ایران در وزارت خارجه آمریکا است. مسئولیت برایان هوک تلاش برای اجرای راهبرد فشار حداکثری دیپلماتیک و اقتصادی ضد ایران است.راهبرد آمریکا در قبال ایران به یک راهبرد چندملیتی با مشارکت کشورهایی که خطر ایران درک می‌کنند، تغییر می‌یابد، راهبردی که هدف آن افزایش فشار بر ایران تا زمانی است که شاهد تغییر زیادی در رفتار ایران در داخل و خارج باشیم."

وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا در صدد است تصویر یک "تقابل تمام عیار" را در برابر ایران به نمایش بگذارد. این در حالی است که دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در سخنان خود از گفت و گوی بدون پیش شرط با ایران سخن می گوید. این پارادوکس رفتاری بیش از آنکه محصول یک بازی تنظیم شده در داخل آمریکا باشد، محصول استیصال و سردرگمی ایالات متحده در برابر "ایران قدرتمند" است. 

نکته دیگری که باید در این خصوص مدنظر قرار داد، به بازی مشترک دو حزب دموکرات و جمهوری خواه در تقابل با جمهوری اسلامی ایران باز می گردد. هر دو حزب سنتی آمریکا در طول 4 دهه اخیر نهایت تلاش خود را برای براندازی نظام جمهوری اسلامی و تقابل با ملت ایران صورت داده اند. در این راستا، چه در زمان حضور دموکراتها و چه در زمان حضور جمهوری خواهان در کاخ سفید، کمیته ها و کارگروه هایی 

با هدف "مواجهه با ایران" در وزارت امور خارجه  و حتی در وزارت خزانه داری آمریکا تشکیل شده است. در این معادله، تفاوتی میان جیمی کارتر، ریگان، بوش پدر، کلینتون، بوش پسر، اوباما و ترامپ وجود ندارد. بنابراین، اظهارات پمپئو ، نقطه آشکارساز تقابل عینی آمریکا و ایران است نه نقطه آغاز آن! 

نکته سوم، به مواجهه جمهوری اسلامی ایران با اقدامات ایالات متحده آمریکا باز می گردد. بدون تردید چنانچه طی 4 دهه اخیر شاهد رصد هوشمندانه رفتارهای واشنگتن در ایران و مواجهه قاطعانه با رفتارهای آن بوده ایم، این بار نیز چنین مواجهه ای از سوی ایران تکرار خواهد شد. با این حال  هزینه های شکست ترامپ در برابر ایران به مراتب نسبت به دیگر روسای جمهور پیشین وی بیشتر خواهد بود! نباید فراموش کرد که هر اندازه "عمل" و " کنش" آمریکا در قبال ایران همه جانبه تر 

و گسترده تر باشد، "عکس العمل" و " واکنش" ایران در مواجهه با ایالات متحده شدید تر خواهد بود. این قاعده ای است که بسیاری از استراتژیست های آمریکایی آن را درک کرده و نسبت به تحقق آن به سران کاخ سفید هشدار داده اند. با این حال به نظر می رسد ترامپ همچنان سعی دارد در این آوردگاه ، به نظر افرادی مانند جان بولتون و مایک پمپئو گوش فرار دهد: افرادی که در مقاطعی حساس ، نماد شکست ایالات متحده در نظام بین الملل بوده اند. به عنوان مثال نام جان بولتون با شکست در جنگ عراق گره خورده است....

در نهایت اینکه اعلام تشکیل "گروه اقدام ایران" ، خبر تازه ای برای رصدگران فعالیت های ضد ایرانی آمریکا محسوب نمی شود، هر چند که پمپئو سعی دارد در قالب یک "شعبده بازی سیاسی" ، این موضوع را به مثابه یک "موج تبلیغاتی علیه ایران" مورد استفاده قرار دهد. تاکتیکی مقطعی و البته نخ نما که فایده و ماحصلی برای واشنگتن به همراه نخواهد داشت.