سیدرضا میرطاهر کارشناس مسائل بین‌الملل ، درباره بدعهدی آمریکا در قبال کره شمالی گفت: ترامپ رئیس جمهور آمریکا از ابتدا یکی از برنامه‌های خود در سیاست خارجی را حل و فصل بحران کره قرار داد، در این راستا وی تلاش کرد با اعزام ناوهای هواپیمابر آمریکایی به کره و در واقع نمایش های نظامی خیلی بزرگ و اقدامات تهدیدگرایانه، پیونگ یانگ را واردار کند لحن آشتی جویانه‌ای در قبال آمریکا و سیاست هایش در پیش بگیرد و با این کشور وارد مذاکره شود.
کارشناس مسائل بین‌الملل با اشاره به سیاست کلی آمریکا مبنی بر اعمال فشار و تحریم برای پیشبرد اهدافش گفت: سیاست این کشور در ابتدا اعمال فشارهای گسترده و ابراز تهدیدات و در نهایت پیشنهاد مذاکره است تا طرف مقابل وادار شود در جدیدترین موضع، پیشنهادات آمریکا را بپذیرد و به آنها رضایت دهد.
میرطاهر ضمن تاکید بر این سیاست اذعان کرد: البته در مورد کره شمالی نتایج مذاکرات آنگونه که آمریکا می‌خواست پیش نرقت و در واقع کیم جونگ اون رهبر کره شمالی همچنان دو برگ برنده اصلی یعنی قابلیت هسته ای و موشکی را در اختیار دارد.
وی در ادامه با اشاره به نشست سنگاپور گفت: در مذاکرات سنگارپور توافق کلی صورت گرفت مبنی بر اینکه در قبال خلع سلاح هسته ای در شبه جزیره از جمله کره شمالی، آمریکا تضمین‌های امنیتی به این کشور دهد.
این کارشناس سیاست خارجی با اشاره به بدعهدی‌های آمریکا و نوساناتی که در این مسیر رخ داده، گفت: عهدشکنی‌های و لحن تحکم آمیزی که آمریکایی‌ها در قبال کره شمالی دارند باعث نارضایتی این کشور شده است. کره شمالی در راستای تعهداتش برخی اقدامات نمادین را آغاز کرده که انهدام یک سایت آزمایشگاه موشکی از جمله آنها بود و گفته می‌شود اخیرا هم اقدامات دیگری صورت گرفته، اما دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکا به تازگی مدعی شده‌اند که کره شمالی در صدد توسعه موشک‌های بالستیک جدید است.
وی ادامه داد: اگر این مساله صحت داشته باشد، نشان می‌دهد که کره‌‌ای‌هایی هیچگاه اعتماد کامل به آمریکا ندارند و در عین اینکه تلاش می‌کنند از طریق کاهش تسلیحات هسته‌ای و موشکی خود تاحدی رضایت آمریکا را به دست بیاورند، درصددند تا قابلیت های بازدارنده خود را حفظ کنند.
میرطاهر با تاکید بر احتمال صحت ادعای آمریکا بیان کرد: کره شمالی عملا از توانمندی موشکی خود نکاسته و حتی درصدد توسعه موشک های جدید نیز برآمده است. در عین حال آمریکایی‌ها همواره در چارچوب رویکرد خودمحورانه و یکجانبه گرایانه خود فقط از کره شمالی تقاضا دارند، ولی هیچگونه اقدام مشخصی را برای کمک به کره شمالی در کاهش تحریم‌های خود یا سازمان بین الملل انجام نمی‌دهند.
کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه سیاست آمریکا سیاست فشار است، گفت: سیاست آمریکا چنین است که حتی اگر با طرف مقابل توافق کنند و این توافق وارد فاز اجرایی هم شود همچنان سیاست فشار خود را حفظ می‌کنند. ما شاهد بودیم آمریکا اعلام کرد که علیه چند شرکت و فرد حقیقی و حقوقی در روسیه و علیه کره شمالی تحریم های جدیدی را به بهانه کمک آنها به کره شمالی وضع کرده است. این نشان می‌دهد آمریکایی‌ها معتقدند نه تنها تحریم‌های کره شمالی نباید کاهش یابد، بلکه باید برای تمکین از خواسته‌های آمریکا فشارها براین کشور افزایش یابد.
میرطاهر افزود: طبیعتا این مساله باعث بروز بدگمانی برای طرف مقابل می‌شود به همین لحاظ انتظار می‌رود روند توافقات کره شمالی و آمریکا با موانع و دست اندازهای زیادی در آینده رو به رو شود.
این کارشناس سیاست خارجی درباره سلب اعتماد جهانی از آمریکا به دلیل بدعهدی‌هایش گفت: تصور آمریکا از خود به عنوان یک پلیس جهانی و تنها ابرقدرت دنیاست که سیستم اقتصادی و حضور جهان به اقتصاد و دلار آمریکا وابسته است، لذا برای خود حد و حدود یگانه و بی همتایی قائل است، از جمله اینکه خود را محق می‌داند از دیگر کشورها انواع انتظارات را داشته باشد بدون اینکه در مقابل آنها هیچ امتیازی دهد. مصداق بارز این ادعا رفتار و سیاستی است که ایالات متحده در قبال آمریکا از خود نشان می‌دهد.
وی با اشاره به اینکه این اولین بار نیست که آمریکا با کره شمالی توافق می‌کند، گفت: در دوره ریاست جمهوری بیل کلینتون رئیس جمهور دموکرات آمریکا، توافق خیلی مهمی بین این دو کشور صورت گرفت که براساس آن قرار شد که برنامه هسته ای کره شمالی به طور کامل تعطیل شود و در مقابل آمریکا دو نیروگاه هسته ای آب سبک و 50 هزار پوند نفت به کره شمالی دهد اما زمانیکه جرج بوش روی کار آمد عملا این توافق کنار گذاشته شد و این مساله باعث شد که کره شمالی بار دیگر به برنامه هسته ای خود روی آورد و اقدام به ساخت و آزمایش تسلیحات هسته‌ای کند.
میر طاهر در ادامه با تاکید بر پیشرفت های قابل توجه کره شمالی در زمینه ساخت موشک های بالستیک دور برد گفت: در واقع یکی از دلایلی که ترامپ حاضر شد با کره شمالی مذاکره کند برخورداری از موشک‌های اتمی بود، اما اینکه توافقات ترامپ و کیم جونگ اون در سنگاپور تا چه حد نتیجه بخش خواهد بود، هنوز مشخص نیست، اما بدون شک کره شمالی حاضر نخواهد شد به طور یکجانبه از همه توانمندی‌های حساس خود دست بردارد بدون اینکه هیچ امتیاز قابل لمس، مشخص و محسوسی به دست آورد.
کارشناس مسائل بین‌الملل با اشاره به بدعهدی‌های بی شمار آمریکا در قبال کشورمان نیز گفت: اگر قرار است تعامل یا مذاکراتی صورت بگیرد باید به سود هر دو طرف باشد، به عبارتی در مذاکره ای که یک طرف یعنی آمریکا فقط از ایران خواسته داشته باشد بدون اینکه هیچ امتیاز و منافعی را برای آن قائل باشد، اساسا نمی توان نام مذاکره به آن اتلاق کرد؛ این نوعی دیکته کردن خواسته هاست. تا زمانیکه این رویکرد در تعامل بین دو طرف حاکم نشود، روند مذاکره حتی اگر رخ دهد چندان نتیجه بخش نخواهد بود.
وی در پایان ضمن اشاره به شروط دوازده‌گانه پمپئو وزیر امور خارجه خاطر نشان کرد: خواسته‌هایی که آنها از ایران دارند دست کشیدن از کلیه بندهای برنده خود یعنی توانایی‌های هسته ای و موشکی است که مسلما این خواسته برای جمهوری اسلامی ایران قابل پذیرش نخواهد بود.
