این نشریه نوشت، دونالد ترامپ 18 اردیبهشت از برجام خارج شد و در همین راستا، روز دوشنبه اولین دور از تحریم ها علیه ایران باز گردانده می شود. این تحریم ها شرکت های اروپایی و بین المللی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. تصمیم ترامپ تنها یکی از عواملی است که باعث ایجاد شکاف میان دولت واشنگتن و اتحادیه اروپا شده است. اتحادیه یورو همچنان از توافق هسته ای با ایران حمایت می کند. نیوزویک به نقل از مقام های سابق آمریکایی هشدار داد: واشنگتن به خاطر جدا افتادن از متحدان و قدرت های بزرگی که مخالف تحریم های آتی علیه ایران هستند، از نظر سیاسی و اقتصادی با خطر از دست دادن نقش محوری در صحنه جهانی روبرو است.
«جرت بلنک هماهنگ کننده سابق اجرای توافق هسته ای با ایران در وزارت خارجه آمریکا» در پاسخ به این پرسش که آیا رقبای آمریکا از جمله چین و روسیه ممکن است از این شکاف سود ببرند، اظهار داشت: بله. بلنک در روز چهارشنبه در کنفرانسی که به میزبانی اندیشکده «دیپلماسی کارساز است» برگزار شد، گفت: این یک رفتار راهبردی نیست. ما در همه جای نقشه دنیا حضور داریم اما فهرستی از اولویت های خود نداریم. در همین حال، «ریچارد نفیو» از کارشناسان سابق سیاست های تحریمی در وزارت خارجه آمریکا و عضو پیشین تیم مذاکره کننده آمریکایی در گفت وگوهای هسته ای تاکید کرد که طرح دولت ترامپ برای قطع صادرات نفت ایران بسیار غیرمحتمل است.
او هشدار داد که تاکتیک های دولت ترامپ باعث «انزوای» آمریکا در میان متحدان اروپایی می شود. ناخرسندی اروپایی ها از سلطه آمریکا بر نظام مالی دنیا روز به روز بیشتر می شود. نفیو «بزرگترین نگرانی» خود را «ایجاد سیستم های جایگزین» اعلام کرد. وی گفت، اگر این اتفاق رخ دهد «مشکل واقعی آن نیست که ما در آینده با استفاده از چنین ابزارهایی امنیت ملی خود را در محدودیت قرار می دهیم. البته این هم مشکل بسیار بزرگی است اما مشکل واقعی آن است که برتری اقتصادی خود را نیز که ناشی از محوریت داشتن در عرصه اقتصاد بین الملل است، محدود می کنیم.»
وی افزود: به نظر من، ما هنوز به طور کامل این را درک نمی کنیم که اگر مردم پول خود را وارد نظام بانکی آمریکا نکنند چه اتفاقی برای آن خواهد افتاد و اگر پول خود را در بازارهای مالی آمریکا قرار ندهند چه بر این بازارها و سرمایه گذاری های آمریکا خواهد آمد. نفیو این مساله را «یک مشکل بلندمدت» خواند اما «قطعا مشکلی است که به واسطه سیاست های انحرافی این دولت، روز به روز خطرناکتر می شود.»
توافق هسته ای ایران تنها موضوعی نیست که باعث شکاف میان دولت ترامپ و متحدان اروپایی شده است. اتحادیه اروپا به همراه چین، روسیه، کانادا و مکزیک در سازمان تجارت جهانی پرونده ای علیه اقدام اخیر دولت ترامپ مبنی بر وضع تعرفه بر واردات فولاد و آلومینیوم تشکیل داده اند. این کشورها گفته اند که اقدامات تلافی جویانه آنها میلیاردها دلار به آمریکا ضرر می زند.
ترامپ ماه گذشته میلادی در نشست سران ناتو در بروکسل از اعضای این بلوک نظامی خواست تا هزینه های دفاعی خود را افزایش دهند. این درخواست جنجالی بزرگی به پا کرد. او همچنین با انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به بیت المقدس انتقادات گسترده ای را برانگیخت که در عین حال، اعتراض شدید فلسطینی ها را در پی داشت. علاوه بر این، ترامپ از توافقنامه آب و هوایی پاریس خارج شد. در حالی که فرانسه، آلمان و انگلیس تلاش می کنند تا توافق هسته ای را حفظ کنند، چین (بزرگترین خریدار نفت ایران) و روسیه (متحد راهبردی ایران در سوریه) به راحتی توانسته اند آمریکا به عنوان عضوی ناهمگون در میان قدرت های جهانی جلوه دهند.
بلنک اظهار داشت: فکر می کنم ایرانی ها بسیار خوشحال هستند که در سال های بعد از انقلاب، آمریکایی ها در برابر ایران منزوی به نظر می رسند. به نظر من، اگر اروپایی ها، چینی ها و روس ها همچنان این سیگنال های مثبت سیاسی را مخابره کنند، این مساله اهمیت بسیار زیادی خواهد داشت. نفیو نیز وضعیت جاری امور در ایران را «باثبات» و بهتر از سال های قبل از توافق هسته ای توصیف کرد. وی گفت که راهبرد ترامپ مبنی بر مخالفت با متحدان اروپایی از تاثیر منفی تحریم های آتی علیه ایران می کاهد و حتی ممکن است که نتیجه معکوس داشته باشد.
این مقام سابق آمریکایی اظهار داشت: من فکر می کنم راه ساده ای که آنها می توانند تحریم ها را دور بزنند همان راهی است که ما از طریق آن تحریم ها را اجرا می کنیم، یعنی ایجاد شکاف در مشارکتهای ما. اینکه با اروپایی ها همکاری نکرده و با آنها مقابله کنیم باعث می شود تا یک سیستم فراگیر در اتحادیه اروپا برای اجرای تحریم ها نداشته باشیم. بنابراین، این مساله به این موضوع تبدیل می شود که در آمریکا چه کسی نفع می برد و چه کسی نمی برد؛ چه کسی نفع اقتصادی دارد و چه کسی ندارد. این شیوه بدی برای اجرای تحریم هاست.
