نویسنده مقاله مجله آمریکایی نشنال اینترست با اشاره به امضای قرارداد دارسی در سال 1901 و پیامد آن کنترل نفت ایران از سوی شرکت نفت انگلیسی و ایرانی که اکنون بریتیش پترولیوم یا همان بی پی نام دارد، افزوده است، این شرکت اوایل سال های دهه 1950 مالک بزرگ ترین پالایشگاه های نفت و دومین صادر کننده طلای سیاه در جهان بود.
طوسی در ادامه اعتراض یک زن ایرانی در ماه مه سال 1946 به پایین بودن دستمزد پرداختی از سوی بی پی به کارگران ایرانی، مطالبه لزوم پرداخت برابر در ازای کار مشابه و ملی شدن صنعت نفت مقابل کنسولگری انگلیس در خرمشهر را مطرح کرده و نوشته است: بی پی افزون بر بی توجهی به مطالبات این زن، ایران را تحریم و صادرات نفت را مسدود کرد و همچنین با همکاری آمریکا، (دکتر محمد مصدق) نخست وزیر مردمی ملی کننده صنعت نفت را ساقط کرد.
نویسنده با این تاکید که اعتراض آن زن، اکنون نماد ایرانی های بی شماری است که برای استقلال و خود تصمیم گیری مقابل قدرت های خارجی مبارزه می کنند، افزود: سیاست های خصمانه دولت ترامپ یادآور مداخلات ویرانگر خارجی گذشته علیه ایران است. سیاست های خصمانه این دولت را می توان در خروج از برجام با وجود پایبندی کامل تهران به آن، ممنوعیت سفر ایرانی ها به آمریکا، تلاش برای اعمال فشار حداکثری به جمهوری اسلامی از طریق تحریم ها، کاهش نفوذ ایران در منطقه و ... توئیت های تهدیدآمیز دید.
مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا نیز با طرح مطالباتی که پل پیلار مامور کهنه کار سازمان مرکزی اطلاعات (سیا) آنها را «فهرستی از مطالبات نامنعطف» خوانده، اقدامات و جنگ لفظی ترامپ علیه ایران را همراهی می کند.
نویسنده مقاله نشنال اینترست در ادامه افزوده است: کاخ سفید ترامپ در قبال ایران از شیوه ای مشابه جرج بوش در قبال عراق پیروی می کند. رئیس جمهوری آمریکا دچار اشتباه است اگر باور دارد ایران را تغییر خواهد داد. دلیل نیز روشن است، بیشتر ایرانی ها مخالف مداخله واشنگتن در مسایل مربوط به دیدگاه های خود در مورد دولت این کشور هستند. این امر ریشه در دیدگاه دیرینه ایرانیان دارد و به 100 سال پیش بازمی گردد که قدرت های خارجی منشاء کنترل بودند.
از نظر ایرانی ها، سیاست ها و مداخلات خارجی نه تنها باعث ایجاد تغییر مثبت نمی شود، بلکه به نفع قدرت خارجی و متحدان منطقه ای کشور مداخله گر است.
دوران تاریخ انقلاب مشروطیت در حکم تذکری برای پیامدهای غیرقابل پیش بینی مداخله خارجی در ایران و مخالفت همیشگی مردم این کشور با سلطه خارجی است.
دولت ترامپ به جای باز گذاشتن باب مصالحه دیپلماتیک با ایران، گزینه جنگ اقتصادی و تغییر حکومت را انتخاب کرده که از سوی متحدانی مانند محمد بن سلمان ولیعهد عربستان، محمد بن زاید امیر امارات متحده عربی و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل توصیه شده است.
طوسی نوشته است: رهبر عالی ایران نیز زمانی در مراسم درگذشت دکتر محمد مصدق نخست وزیری که در کودتای انگلیسی- آمریکایی سال 1953 از قدرت خلع شد، تاکید کرده بود «ما لیبرال هایی مانند آلنده (در شیلی) نیستیم که آمریکا قادر به براندازی آن باشد.»
نویسنده در پایان نتیجه گیری کرده است: ایرانی ها در رابطه با قدرت های خارجی به ابراز وجود رسیده اند و نشست پمپئو با شخصیت های مخالف نیز این واقعیت را که رویکرد دولت ترامپ به ایرانیان لطمه می زند، تغییر نمی دهد.
