محمد شریعتمداری امروز در برنامه زنده تلویزیونی حالا خورشید در مورد اینکه آیا فکر نمیکردید اعلام دلار 4200 تومانی سرآغاز رانت خواهد بود، گفت: سال 92 آقای روحانی رئیس جمهور شد و هنوز تصمیمی در مورد سیاست خارجی اتخاذ نشده بود و اگرچه در آن زمان هیچ سیاست خاصی در اقتصاد به اجرا در نیامده بود قیمت دلار کاهش یافت و بازار ثبات نسبی پیدا کرد.
وی ادامه داد: دلیل آن پمپاژ قطعیت در افکار عمومی توسط همه ما ایرانیان بود و همه تلاش کردند با هم بگویند که دولتی قرار است سر کار آید که اسم آن دولت تدبیر و امید است و آینده را خوب میبیند و برای آینده خوب تصمیم میگیرد و حرکتهای آن معقول و سازنده خواهد بود و این امر باعث شد انتظارات عقلایی به سمت مثبت حرکت دهد.
وزیر صنعت، معدن و تجارت افزود: افکار عمومی با هم قطعیت ساختند و امید آفریدند و مردم این کار را کردند و این اتفاق زائیده یک تصمیم و اجرای یک سیاست معین در حوزه سیاست داخلی و خارجی نبود.
شریعتمداری با اشاره به شرایط بعد از برجام اظهار داشت: برجام دشمنان مختلفی داشت و فشارهای زیادی روی آن آوردند و همه آنهایی که مخالف برجام بودند امروز از اینکه گوشهای از برجام سائیده شده و مشکلاتی برای آن بوجود آمده به شدت در حال انفعال هستند در حالی که به شدت علیه آن صحبت میکردند.
وی افزود: به محض اینکه تغییر در دولت آمریکا شکل گرفت پمپاژ عدم قطعیت از بیرون کشور آغاز شد و حرفهایی زده شد که ما این قرارداد را ادامه نمیدهیم و این قرارداد برای آمریکا سود آور نبوده، آمریکاییها گفتند دولت ما با این قرارداد سرش کلاه رفته و ما باید این قرارداد را دور بریزیم و این حرفها عدم قطعیتهایی بود که از بیرون به داخل آمد و در داخل از آن استقبال شد و پمپاژ عدم قطعیت در داخل هم توسعه یافت.
وزیر صنعت، معدن و تجارت اظهار داشت: بدون هیچ اتفاقی در حوزه سیاست خارجی، نه عرضه ارز زیاد یا کم شد و نه تقاضا زیاد یا کم شد حتی مداخله دولت در بازار ارز آن موقع روند رو به افزایش خودش را طی میکرد و بانک مرکزی روزانه با بالغ بر 50 میلیون دلار و حتی 60 میلیون دلار در بازار مداخله میکرد.
شریعتمداری بیان داشت: اما پمپا ژ عدم قطعیت و ایجاد انتظارات عقلایی منفی و همراهی بعضی در داخل دانسته و یا ندانسته با این سیاست باعث شد نرخ دلار از ثبات خارج شد و هر روز یک شرایط جدید برای آن بوجود میآوردند دلارها را از بازار ایران جمع میکردند و میبردند به بازار ثانویه در سلیمانیه و امارات و جاهای دیگر میبردند و برای آن نرخ فیوچر اعلام میکردند و دولت را به سمت یک بازی سوق میدادند و دولت در آن شرایط مجبور به اتخاذ تصمیم شد و آن تصمیم را گرفت.