این دو روزنامه دیروز، متنی را به قلم صادق زیباکلام در تخطئه سخنان رئیس‌جمهور منتشر کردند؛ فردی که اخیرا با تکرار اتهامات محافل آمریکایی علیه جمهوری اسلامی ایران، نشان و جایزه از دویچه وله آلمان گرفت! زیباکلام در آلمان از عناصر جنایتکاری نظیر دراویش داعشی که سه مأمور نیروی انتظامی و یک بسیجی را در خیابان پاسداران به شهادت رساندند حمایت کرده بود.
وی در روزنامه دولتی ایران نوشت: «باید امیدوار بود سخنان رئیس‌جمهور با آسیب کج‌فهمی مواجه نشود.
در درون کشور چنانکه شاهد بوده‌ایم شخصیت‌های اصولگرا و نیز فرماندهان نظامی از نوع موضعگیری روحانی استقبال کردند. در نتیجه از حیث ایجاد نوعی همگرایی داخلی این نوع موضعگیری مؤثر بود. اما باید به وجه تأثیرات خارجی سخنان روحانی با قدری تأمل و ظرافت نگریست. رئیس‌جمهوری تلاش کرد با ترامپ اتمام حجت کند، اما رویکرد او در این سخنرانی به گونه‌ای بود که چه بسا نگرانی‌هایی برای میانه‌روهای اروپا، بویژه سران آلمان، فرانسه یا رئیس‌سیاست خارجی اتحادیه اروپا ایجاد کند.
این واقعیت مسلم و سخن درستی است که بگوییم «نمی‌شود ایران در محاصره اقتصادی و بحران باشد یا نتواند یک بشکه نفت صادر کند، اما خلیج‌فارس و خاورمیانه در نهایت ثبات و امنیت باشد.»
اما بیان این سخنان منطقی همچنان نیازمند در نظر گرفتن ظرافت‌هایی است. این پیام باید به صورتی مخابره شود که کار را برای ترامپ سخت‌تر کند او نه اینکه به نفع ترامپ باشد و بر لب‌های نتانیاهو یا پادشاه عربستان لبخند بنشاند. زیرا ایران در مسیر دشوار پیش روی خود، بیش از هر چیز باید تلاش کند از ریختن آب به آسیاب ترامپ خودداری کند. از این رو، از روحانی انتظار می‌رود هنگام بیان چنین سخنانی، تلاش کند میان خرسند کردن اصولگرایان و جلب همراهی میانه‌روهای اروپا یا میان دوگانه تندروی و منافع ملی، توازن برقرار کند.»
چنانکه مشاهده می‌شود زیباکلام در یک نقیض‌گویی ناشی از بی‌اعتقادی، ابتدا ادعا می‌کند حرف روحانی درست است و سپس آن را به تندروی و تلاش برای خرسندی اصولگرایان ربط می‌دهد.
او در عین حال همین متن را با شفافیت بیشتری در روزنامه اجاره‌ای اعتماد به چاپ رساند و نوشت:«رئیس‌جمهور بعد از انتخابات ٩٦ در حوزه سیاست داخلی نوعی چرخش به راست داشت؛ امروز براساس مواضعی که در حوزه سیاست خارجی اتخاذ کرد، می‌توان گفت که در این حوزه نیز دچار چرخش به راست شده است.
اخیرا رئیس‌جمهور سعی می‌کند تا شعارهای ضد آمریکایی و تندی علیه آمریکا بیان کند. تهدید به بستن تنگه هرمز و اینکه اگر ایران بشکه نفت صادر نکند، نمی‌گذاریم کشورهای دیگر نیز نفت صادر کنند، به نوعی دور شدن از میانه‌روی و اعتدال است.
به نظر می‌رسد که آقای روحانی در تلاش است تا هرچه بیشتر به اصولگرایان نزدیک شود. به این معنا در حوزه سیاست خارجی آقای روحانی فاصله بیشتری از مواضع اعتدالی می‌گیرد تا به همان میزان به جریانات اصولگرا و رادیکال نزدیک شود. در غیراین صورت اتخاذ مواضع اخیر رئیس‌جمهور توجیه دیگری نمی‌تواند داشته باشد.»
وی می‌افزاید: «آقای روحانی به خوبی می‌داند که آنچه روز گذشته بیان کرده، آب به آسیاب ترامپ، نتانیاهو و پادشاه عربستان ریختن برای تحت فشار قرار دادن کشور است. رئیس‌جمهور قطعا می‌داند که اتخاذ مواضع تند و رادیکال سودی برای کشور ندارد و برعکس؛ باید با مواضع اعتدالی سعی کنیم که به اتحادیه اروپا نزدیک شویم تا تحت فشار قرار دادن ایران. قطعا به همان اندازه که ممکن است اصلاح‌طلبان از مواضع اخیر رئیس‌جمهور ناراحت شوند، فرانسوی‌ها و آلمانی‌ها و خانم موگرینی نیز به همان اندازه از موضعگیری آقای روحانی ناراحت و ناامید می‌شوند.»
