در یکی دو دهه اخیر که عزم مسئولان نظام جمهوری اسلامی برای پیشبرد صنعت هسته‌ای کشور جزم شده و در این مسیر مجاهدت‌های زیادی به عمل آمده است و چند تن از بهترین فرزندان این آب و خاک نیز به فیض شهادت نائل شده‌اند، به موازات فشار‌های سیاسی و اقتصادی ناجوانمردانه دشمنان ملت ایران به این واسطه، همواره یکی از دستورکار‌های تبلیغاتی رسانه‌های معاند و ضدانقلاب، تخطئه حرکت کشور به سمت دستیابی به انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای بوده است. از انتشار اکاذیب و گزافه‌گویی درخصوص هزینه صرف شده در صنعت هسته‌ای کشور تا همنوایی با دشمنان در پخش دروغ‌های شاخدار پیرامون انحراف برنامه هسته‌ای.
سهم بالای انرژی اتمی در تولید برق کشورهای پیشرفته
یکی از هزاران مزایای صنعت اتمی، تولید برق هسته‌ای است. امروزه کشورهای پیشرفته عمده برق تولیدی خود را از مدار هسته‌ای بدست می‌آورند. هم اکنون فرانسه با داشتن سهم ۷۵ درصدی برق هسته‌ای از کل تولید برق خود در صدر کشورهای جهان قرار دارد.
مواجه با خاموشی و ارزش تولید برق هسته‌ای
اخیرا نیز که برخی از شهروندان تهرانی به سبب افزایش بار مصرف برق در فصل گرم سال، با قطعی برق در ساعات معینی از روز مواجه شده‌اند، بیشتر از هرزمان دیگری ارزش صنعت هسته‌ای و نقش آن در تولید برق هسته‌ای نمایان می‌شود.
پیش از انقلاب اسلامی در زمان رژیم طاغوت، آمریکایی‌ها بر آن شدند تا در راستای منافع خود، برق هسته‌ای در ایران تولید کنند؛ بر همین اساس انستیتو استنفورد آمریکا با محاسبه میانگین مصرف برق در ایران و قیمت جهانی نفت اعلام کرد که تا سال ۱۳۷۰، سهم برق هسته‌ای ایران در مدار تولید برق باید به ۱۲ هزار مگاوات برسد.
نقش ایذایی غربی‌ها
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، علاوه بر اینکه آمریکایی‌ها و همپیمانان غربی این کشور، عهد‌های هسته‌ای خود با ایران را از جمله در بحث تولید برق هسته‌ای به فراموشی سپردند تمام عزم خود را جزم کردند تا مانع از پاگیری انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای در داخل ایران اسلامی شوند که البته در مجموع با عنایات خداوند و همت جوانان ایرانی ناکام ماندند، اما به هر حال اقدامات ایذایی و تخریبی آن‌ها آثار خود را داشت؛ از جمله آنکه هدف‌گذاری‌های هسته‌ای کشورمان از جمله در بحث تولید برق اتمی، از برنامه تنظیم شده، عقب افتاد.
علی‌رغم تمام کارشکنی‌ها و دسائس بیگانگان، جوانان ایران اسلامی مسیر توسعه در صنعت هسته‌ای و تولید برق اتمی را پیش گرفته‌اند؛ آنطور که بهروز کمالوندی سخنگوی سازمان انرژی اتمی به خبرنگار سیاسی خبرگزاری میزان گفته است، برنامه‌ریزی‌ها برای اینکه ۸ الی ۱۲ درصد برق تولیدی در کشور از مدار هسته‌ای باشد، صورت گرفته است.
تلاش برای دستیابی به ۶ هزار مگاوات برق هسته‌ای
به گفته کمالوندی اگر ظرفیت اسمی مصرف برق کشور در حالت اوج را ۷۰ هزار مگاوات در نظر بگیریم ۸ درصد آن تقریباً حدود ۶ هزار مگاوات می‌شود. به عبارت دیگر باید ظرفیت تولید برق اتمی کشور به ۶ هزار مگاوات برسد؛ و این در حالی است که هم اکنون تنها هزار مگاوات از برق تولیدی در کشور از طریق صنعت هسته‌ای به مدار می‌آید؛ یعنی حداقل ۵ هزار مگاوات کم داریم که اگر حاصل شود قطعا در کاهش مشکل قطعی برقی در فصل گرم سال که بار مصرف افزایش می‌یابد، موثر خواهد بود.
دستیابی به سه هزار ۱۵۰ مگاوات برق هسته‌ای تا ۸ الی ۱۰ سال آینده
برای حصول ۶ هزار مگاوات برق هسته‌ای، نیاز به ۴ نیروگاه هسته‌ای مشابه نیروگاه بوشهر است؛ در حال حاضر هزار مگاوات برق اتمی کشور از نیروگاه بوشهر تامین می‌شود و در صورت احداث فاز‌های دو و سه نیروگاه بوشهر، میزان برق هسته‌ای تولید شده در کشور به سه هزار و ۱۵۰ مگاوات خواهد رسید.
آنطور که کمالوندی به میزان گفته است، فاز‌های ۲ و ۳ نیروگاه بوشهر ظرف ۸ الی ۱۰ سال آینده به بهره‌برداری خواهند رسید. امری که ظرفیت تولید برق هسته‌ای کشور را دو هزار مگاوات افزایش خواهد داد و به عدد سه هزار و ۱۵۰ مگاوات خواهد رساند. این امر بدان معناست که حداقل ظرف ۱۰ سال آینده نیز آن هدف‌گذاری اولیه ناظر بر تولید ۶ هزار مگاوات برق هسته‌ای، محقق نخواهد شد.
مزیت اقتصادی برق اتمی
اما چرا تاکید می‌شود که برق حاصل از نیروگاه اتمی به صرفه‌تر و اقتصادی‌تر از برق حاصل از نیروگاه فسیلی است؟ پاسخ به این سوال بسیار واضح و مبرهن است؛ نخست آنکه سوخت‌های فسیلی از جمله نفت جزو منابع تجدیدناپذیر انرژی محسوب می‌شوند که به هر حال روزی به پایان خواهند رسید و منابع لایزال نیستند. در ثانی باید تاکید شود که برای تولید هزار مگاوات برق از مدار نیروگاه فسیلی، نیاز به صرف ۴۰۰ میلیون دلار نفت است حال آنکه در نیروگاه هسته‌ای، هزینه‌ای که باید برای همین یکهزار مگاوات صرف شود، معادل ۶۰ میلیون دلار خواهد بود؛ بنابراین برقی که از نیروگاه هسته‌ای تولید می‌شود سالانه چندصد میلیون دلار صرفه‌جویی به همراه دارد.
ما تا چند سال دیگر احتیاج داریم بیست هزار مگاوات برق هسته‌ای داشته باشیم
در همین رابطه مقام معظم رهبری در تاریخ ۱۹ اردیبهشت سال جاری در دانشگاه فرهنگیان، فرمودند: آن وقتی که مسئله‌ی هسته‌ای و تحریم‌ها شروع شده بود، بودند کسانی از معاریف این کشور و مسئولان سطح بالا که به بنده مراجعه می‌کردند و می‌گفتند «شما چه اصراری دارید که روی این مسئله‌ی هسته‌ای می‌ایستید؟ چه اصراری دارید؟ خب آمریکایی‌ها بهانه‌گیری می‌کنند، بدجنسی می‌کنند، خباثت می‌کنند؛ بگذارید کنار، خودمان را راحت کنیم»؛ این را به من می‌گفتند. البتّه این حرف غلط بود، چون مسئله‌ی هسته‌ای، نیاز کشور است؛ این را من بار‌ها گفته‌ام؛ ما تا چند سال دیگر احتیاج داریم بیست هزار مگاوات برق هسته‌ای داشته باشیم؛ این محاسبه‌ی مسئولان ذی‌ربطِ کشور است؛ نیاز به این داریم؛ خب از کجا [بیاوریم]؟ آن روزی که ما نیاز پیدا کردیم، می‌گویند شما امروز نفت دارید؛ خب این نفت ابدی که نیست؛ آن روزی که این نفت در اختیار این کشور نبود یا با این شدّت و فراوانی نبود، آن‌وقت ما باید تازه شروع کنیم به دنباله‌ی انرژی هسته‌ای و امکانات هسته‌ای؟ آن روز باید شروع کنیم؟ نسل‌های آن روز، ما را لعنت نخواهند کرد که آن وقتی که شما باید شروع می‌کردید، شروع نکردید؟ این حرف غلط بود که «ما چه احتیاجی داریم»؛ چرا، احتیاج داریم.
به هر ترتیب علی‌رغم همه سنگ اندازی‌ها و بدخواهی‌های دشمنان مردم ایران، دانشمندان جوان این مرز و بوم در حال حرکت به سمت توسعه صنعت هسته‌ای صلح آمیز کشورمان از جمله بالابردن ظرفیت تولید برق اتمی در کشور هستند و به گفته علی‌اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی کشور، برنامه این سازمان برای میان‌مدت تولید ۸ هزار مگاوات و در بلندمدت ۲۰ هزار مگاوات برق هسته‌ای است. این مهم قطعا برای دانشمندان مومنی که در نهایت حیرت غربی‌ها ظرف چند سال کشور را به غنی سازی ۲۰ درصد رساندند، با عنایات الهی به راحتی قابل حصول است.
معدود افرادی هستند که همیشه عَلَم مخالفت با صنعت هسته‌ای در دست دارند و معتقدند چه نیازی به صنعت هسته‌ای داریم و از هزینه سنگین این صنعت سخن می‌گویند در حالی که به گفته سخنگوی سازمان انرژی اتمی اگر به تمام پول‌هایی که به سازمان انرژی اتمی پرداخت شده است، نظری بیندازیم و همه موارد را به قیمت دلار روز در نظر بگیریم، این هزینه رقمی بیش از ۵ تا ۶ میلیارد نخواهد شد.
حال امید می‌رود زنگ هشدار «خاموشی‌های تابستانه» برق، چراغی برای ذهن تاریک مخالفان صنعت هسته‌ای باشد؛ البته شاید.
