غلامعلی خوشرو سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد در نشست عمومی شورای امنیت (مورخ 4 تیر ماه 97) با موضوع «حفظ صلح و امنیت؛ وضعیت در خاورمیانه و شمال آفریقا» سخنرانی کرد.
خوشرو با تقدیر از ابتکار عمل روسیه بعنوان رئیس دوره ای شورای امنیت در برگزاری این نشست به تشریح وضعیت بحرانی در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا پرداخت.
وی ریشه اصلی همه بحرانها و منازعات در این منطقه را مداخلات خارجی و اشغالگری عنوان کرد و بویژه اشغالگری رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های فلسطینی را عامل اصلی همه منازعات در این منطقه برشمرد
نماینده دائم ایران در سازمان ملل، کشتار مردم و غیرنظامیان در غزه را نمونه هایی از اقدامات جنایت بار رژیم صهونیستی خواند که با حمایت کامل آمریکا انجام می‌شود و صلح و امنیت را در خاورمیانه به خطر انداخته است.
خوشرو همچنین به تحولات یمن و خطری جدی آن بر امنیت منطقه و جهان اشاره کرد و افزود: تجاوز ائتلاف عربی به رهبری عربستان به یمن، محاصره کامل یمن و ممانعت از ارسال کمکهای بشردوستانه برای مردم یمن از سوی این ائتلاف نمونه آشکار جنایت جنگی است که صلح و امنیت را با تهدید مواجه ساخته است.
وی اظهار داشت: جامعه جهانی و شورای امنیت باید عربستان سعودی را به دلیل این جنایتها مورد بازخواست و مواخذه قرار دهد و برای پایان دادن به این تجاوز نظامی اقدام جدی به عمل آورد.
خوشرو همچنین به وضعیت در سوریه و اقدامات جمهوری اسلامی ایران و روسیه در مبارزه با داعش و دیگر جریانهای تروریستی اشاره کرد و با تاکید بر راه‌حل سیاسی برای خاتمه دادن به بحران در سوریه گفت: تنها مردم سوریه حق دارند درباره آینده خود تصمیم بگیرند.
نماینده دائم ایران در سازمان ملل روند آستانه را ابتکار عمل موثر در کمک به حل بحران سوریه خواند و گفت: ایران، روسیه و ترکیه بعنوان سه کشور ضامن در این روند توانستند زمینه خوب همکاری برای ایجاد ثبات و کاهش درگیری در سوریه شکل دهند.
نماینده کشورمان در سازمان ملل در پایان گفت: آن دولتهایی که در بوقهای ایران هراسی می دمند و با توهم آفرینی ایران را دشمن منطقه می خوانند در واقع در پی فروش اسلحه بیشتر و تخریب گسترده تر منطقه هستند.
وی با اشاره به پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران برای ایجاد مجمع گفتگوی منطقه ای در خلیج فارس، هدف از این ابتکار عمل را حل بحران‌های موجود و ایجاد منطقه ای امن و با ثبات خواند تا کشورهای منطقه از وابستگی به قدرتها آزاد شده و بتوانند مشکلات خود را بدون دخالت خارجی حل کنند.
