فرعون در آن سرزمین برترى جست و مردمش را فرقه فرقه ساخت. فرقه اى را زبون مىداشت و پسرانشان را مىکشت و زنانشان را زنده مىگذاشت که او از تبهکاران بود و ما برآنیم که به مستضعفان زمین نعمت دهیم و آنان را پیشوایان و وارثان گردانیم و در آن سرزمین مکانت بخشیم و به فرعون و هامان و لشکریانشان چیزى را که از آن مى ترسیدند نشان دهیم.(1)
نمادهای استکبار در قرآن یا معرف حضورند یا کلی و بینام ولی بانشانه. شیطان و فرعون و ابولهب از جمله آنها و از سرشناسترین دشمنان خدا و دین خدا و بندگان خدایند و سرآمد نابکاران و نادرستان. شیطان به عزت خدا سوگند خورد که رهزن ایمانهای لرزان و ارادههای لغزان باشد. فراعنه، نماینده طاغیان و یاغیان و ابولهب، دشمن چندش آور و طاقت فرسا. این سه گانهها در قرآن ویژگیهای مبرز و مشترکی دارند مثل تکبر و تنفرشان از دین. شاید یکی از دلایلی که خدا نام این اراذل را در قرآن آورده، عبرت و نشان دادن نتیجه افکار و اعمال زشتی باشد که زمینه آنها در ضمیر انسانهاست. نتیجه سرپیچی از امر خدا رانده و لعنتی شدن، جنگیدن با اراده خدا، مغلوب شدن و نتیجه مقابله با دین و بندگان خدا، مرگ خفت بار ابولهبی و عذاب رقت بار دوزخی او و همسر همراه او در تقابل با دین و پیغمبر خداست.
فرعون خود خواه بود و ادعای خدایی داشت. مردم را به جای خدا به خود میخواند و وقتی از اراده خدا برای ارسال منجی مطلع گشت، هزاران هزار کودک را برای یافتن موسی کشت و در کوچهها جوی خونِ بیگناهان به راه انداخت و... و غافل از اینکه خدا جان موسی را در میان سبدی در نیل حفظ نمود و او را به خانه فرعون رساند و در دامن همسرش گذاشت و فرعون را به خدمتش درآورد. و فرعون نمیدانست که نمیتوان دربرابر اراده خدا ایستاد و نمیفهمید که خدا اراده کرده است شیشه عمر منجی در کنار دل سنگین دشمنش پروریده شود. این سنت خداست که اراده خود را محقق میکند. همانگونه که آتش را بر ابراهیم گلستان کرد و یوسف را از قعر چاه به اوج شکوه رساند و عیسی را بدون پدر خلق کرد و نام محمد صلی الله علیه وآله را از دل ظلمتکده حجاز، بر تارک جهان درخشاند و همانگونه که حسین را تا ابد الگوی زندگان قرار داد و همانگونه که اراده کرده است مستضعفان را در جهان سروری بخشد.
شب جمعه نیمه شعبان 255 قمری و زمانیکه عالم پر از ظلم و جور بود و بساط حکومت و استکبار بنی عباس جور بود و مؤمنین مظلوم و به ستوه آمده از سیاهیها و تباهیها به دنبال راه رهایی میگشتند و وعدههای الهی پیامبران را با دستهای به دعا بلند شده، از خدای آسمانها طلب میکردند، خانه محصور امام عسکری آبستن ارادهای دیگر و تکرار تاریخ بود. عمه مؤمن امام عسکری به دعوت امام میهمانشان بود. برای آنکه شاهد باشد. امام به او فرمود امشب را با ما افطار کن و تحقق وعده خدا را ببین که نزدیک است موعود زاده شود. حکیمه میفرماید نشانههای حمل را در نرجس ندیدم ولی به کلام امامم ایمان داشتم. نماز و افطار و استراحت. نیمه شب به نماز شب پرداختم. نرجس خواب بود و نشانههای حمل را در او ندیدم. به تعقیبات نماز و خواندن قرآن مشغول شدم که ناگاه نرجس از خواب برخاست. او را کمک کردم و نام خدا تلقین نمودم. و پشت پردهای از نور، بقیهًْالله، پاک و پاکیزه متولد گردید و جاءالحق.
فرزند را به دستور امام نزدش بردم و پس از اذان و اقامه پدر، پسر لب به سخن گشود و شهادت داد به وحدانیت خدا و رسالت محمد و امامت علی و اولاد معصومش علیهمالسلام و فرمود: پروردگارا! وعده مرا قطعی گردان و امر مرا به اتمام رسان، و مرا ثابت قدم بدار و زمین را به وسیله من از عدل و داد پر کن. ولادت او چون ولادت امیرالمؤمنین از معجزات است و وجودش مجمع فضائل. خَلق و خُلق و اسم و کنیهاش به جدش محمد صلی الله علیه وآله میماند و در غیبت و وعده ظهور و وصلتش همچون موسی و یوسف است. در زیبایی از یوسف برتر است که این طاووس اهل بهشت است. برخی مردم همچون حیات و ممات عیسی در وجودش مختلفند. در طول عمر به نوح میماند و... و از هر گل معطری، رایحهای بر خود گرفته. جامع فضایل است و کامل محامد. او وارث برگزیدگان عالم و خورشیدهای درخشان هدایت و ماههای نورافشان امامت و ستارگان فروزان شهادت و بزرگان دین و ستونهای دانش است. او باقیمانده خداست در زمین.
مهدی همچون پیغمبر رحمت، بیتاب هدایت انسانهاست و شمشیر عدالت گستر و سرکِش کُش علی با اوست و چون فاطمه، قلبی مهربان و شفیع در سینه دارد و چون حسن با صلابت است و شجاعتش از حسین است و... و اگر همینگونه بشماری، این فضایلند که درمی مانند و مهدی است که باقی میماند و میآید. اگرچه اتفاق دشمنان بر قتل او و انفعال شیعیان و مظلومان بر حمایت او دلیل طرد او به بیابانهاست ولی او آماده ریشهکن کردن ستمگران و نو کردن سنتهای دین و برگرداندن آیین و احیاگر قرآن است. او بناهای شرک و نفاق را درهم میشکند و شاخههای گمراهی و تفرقه را میشکند و متمردان و ستیزه جویان را نابود میکند. او عزت بخش دوستان و خوارکننده دشمنان است. واسطه زمین و آسمانهاست. و راه رسیدن به خداست. پرچم هدایت دست اوست. او یاری شده بردشمنان و فاتح همیشه پیروز است. او منتقم خون انبیاء و فرزندان آنها و فرزندان آنها و خونخواه شهید کربلاست.
ظاهر نبودن او از غیبت ماست و غربتش از بیغیرتی هامان. آی جوانمردان عالم! ما و انصافمان، امام زمانمان که چاره بیچارگی هامان است آواره بیابانهاست. او منتظر ماست که برخیزیم و اراده کنیم و مردانه یا علی گوییم. اهل عالم امروز و ادیان عالم همه منتظر منجیاند و چشم به راه او، اگر نمیتوانند زبان به نام مهدی در دهان بچرخانند از سستی ما و اگر امام ما را نمیشناسند از کاهلی ماست. بار دیگر بنگریم و ببینیم مکر اولاد یهودا را. همانها که مکتب میسازند و مذهب میزایند. گروهی را به گوشهگیری و دعای خشک و خالی منزوی کردهاند و گروهی را با نشانی غلط و التقاطی با سربریدن بیگناهان مشغول کردهاند. خانه ملکه انگلیس خراب باد که رختکن نفوذیهاست و کاخ سفید سرنگون باد که لانه موشهای صهیون آنجاست. بازار مکاره امروز دنیا که با فکر عبری و پول عربی و تیغ غربی، آتش به دامن جهان انداخته است، ادامه مأموریت ناتمام نمرود، فرعون و ابولهب است.
امروز رسانههای دجالهوار وارثان رسالت فرعونند. مردان را با بیغیرت کردن و از بین بردن روح مردانگی میکشند و زنان را با بیحیا کردن به اسارت میبرند.(2) برای از میان بردن دین خدا و اعوجاج در ایمان مردم همت میگمارند. به دست مسلمان، مسلمان میکشند و کینه میپراکنند. همچون ملخ و آفت به سرزمین مسلمانان آمدهاند و با وقاحت حکم میرانند و بیگناه میکشند. چهل سال است که با اسلام و ایمان مردم ایران میجنگند و چون میبینند انقلاب اسلامی ایران الگوی جوانمردان و شیرزنان جهان و نماد آزادی، استقلال و حکومت دینداران شده است، دنیا را به آتش کشیدهاند. از شمال آفریقا تا غرب و میانه آسیا و حتی اگر مؤمنینی در دل کشوری، اهل قبلهاند و هرجا که صدای اذان موحدانه بلند است، دست آزار این نامردان هم بلند است چراکه میدانند مؤمنین منتظرند و انتظار، عبادتی عملی است برای ظهور. و برای ظهور توای حجت خدا نقشهها دارند. آقا چه کنم که دلم برای آمدنت شور میزند. جهان راز تو و خالی است جای تو، چه کنم. آه مؤذن زاده برخیز که اذان صبح نزدیک است و دلهامان بیقرار نماز در مسجدالاقصی.
یابن الحسن؛ای آخرین مرد قبیله خورشید بازگرد. بیا ببین حال منتظران جان به لب رسیده را و ببین جراحت مردان زخم خورده را و ما را به روزگار حوالت مده امیر، امری بده که روزگار فراغت به سربریم. ببین که مقدمات ظهورت را با بضاعتمان فراهم آورده ایم و با سجاده نشینان بیاثر متفاوتیم. هزاران هزار سپاه برایت گرد آوردهایم. امر بفرما تنور برافروزند و ایمان یک یکمان را بیازمای. کار از شیعه تنوری گذشت و امروز سنیها در صف تواَند. ما به تو ایمان و به ظهورت امید داریم، به وعدههای خدا مؤمن و به پیروزی حق بر باطل معتقدیم. با نام تو انقلاب کرده و در راهت در حرکتیم و ما را هرگز مباد آن دم که بییاد تو بنشینیم. خود را سرباز ظهور میدانیم و برای صلح واقعی در جهان میجنگیم و گوش به فرمان و رو به دشمن صهیون، خلاصی ماشه میگیریم و آیات ظهور زمزمه میکنیم. بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِباداً لَنا أُولی بَأْسٍ شَدیدٍ... وَ کانَ وَعْداً مَفْعُولا. (3)
ــــــــــــــــــــــــــ
1- سوره قصص، آیات 4 تا 6
2- ... فرعونیان بر شما عذاب سخت روا مىداشتند. پسرانتان را سر مىبریدند و زنانتان را زنده مىگذاشتند. سوره ابراهیم، آیه6
3- ... از بندگان خویش که جنگاورانى زورمند بودند بر سر شما فرستادیم ... و این وعده به انجام رسید. سوره اسراء، آیه5