محسن سرخو از اعضای حزب کار و عضو اصلاحطلب شورای شهر چهارم تهران در آرمان نوشت:
هدف برخی احزاب اصلاحطلب که به طور مشخص بیشترین تعداد را با ترفندهایی به لیست اصلاحطلبان اضافه کردند تا وارد شورای شهر شوند، این است که تا آخر دوره سیستم حزبی کاملی را بر شورای شهر، شهرداری و مدیریت شهری حاکم کنند که این آفت بسیار بزرگی خواهد بود.
از دور اول شورا تاکنون با چنین پدیدهای مواجه نبودیم چون در هر یک از دورهها هر فردی با هر گرایشی که وارد شورا میشد همه مساعی خود را به کار میبرد و تلاش میکرد تا صرف نظر از گرایشات حزبی آنچه راکه به نظرش صحیح میرسد، به نفع مردم بهکار گیرد تا مردم تهران در آسودگی بیشتری زندگی کنند.
از این جهت دوستان شورا باید بدین نکته نیز توجه داشته باشند که شهرداری تهران و اموال آن دولتی نبوده و بیتالمال تلقی نمیشود بلکه متعلق به مردم شهر تهران است که با پرداخت عوارض گوناگون هزینههای شهر را تامین میکنند و شورا و شهرداری صرفا امانتدار این حقالناس هستند. از این رو اگر قرار باشد تفکرات حزبی بر تفکرات کارشناسی تاثیر گذاشته و غلبه پیدا کند، طبعا نتیجه مطلوبی که مدنظر مردم تهران است حاصل نخواهد شد.
امید میرود احزاب اعضای شورا را راحت بگذارند و به عنوان غنیمت به این موضوع نگاه نکنند و اجازه دهند اعضای شورا نه با فشارهای حزبی بلکه با آزادی عمل به جمعبندی برسند و نظر کارشناسی خود را دنبال کنند. در گذشته این تجربه را داشتیم که در هر مجموعهای که مرتب از بیرون به آن القائاتی صورت گرفته، عملیات و کارها نهایتا ناموفق بوده است.
بدین جهت امید میرود که شورای شهر تهران سرنوشتی شبیه به مجلس ششم پیدا نکند و افراد بتوانند با نظریات و دید کارشناسانه و ذهن مستقل، کار خود را پیش ببرند و فردی را برای شهرداری تهران انتخاب کنند که انگیزه، توان اجرایی و عملیاتی 24 ساعته برای تهران داشته باشد. تجربه ثابت کرده که افراد ستادی و دفترنشین نمیتوانند عملکرد موفقی در شهرداری تهران داشته باشند. فردی باید سکاندار شهرداری تهران باشد که همواره در دسترس و آماده به خدمت باشد و معاونان و شهردارانی انتخاب کند که در هر ساعت از شبانهروز آماده و در صحنه حاضر باشند. امورات شهر تهران تعطیلبردار نیست؛ تهران شهر زندهای است و حتی شبها خواب ندارد. به خصوص در زمانی که حوادث و سوانح بروز میکند، برای رسیدگی به آنها زمان طلایی داریم که اگر این زمان به علت شب بودن، در دسترس نبودن یا پا به کار نبودن از دست برود، میتواند کاملا غیرقابل جبران باشد. بدین جهت است که دوستان در شورای شهر باید با عنایت به این مسائل شرایطی را فراهم کنند که افراد برگزیده در عین پاکدستی، توانمندی و تخصص، توانایی اجرایی کامل و انگیزه کافی داشته باشند. دراین راستا بهترین گزینه آقای محسن هاشمی بود چون وی کاملا با شهرداری، مدیران و پرسنل آن به خوبی آشناست و به دلیل اینکه چند سال در این دستگاه فعالیت داشته، با وظایف شهرداری هم آشنایی دارد و فرد پروژهمحوری است که پیش از این پروژههای شهرداری را مدیریت کرده و در پاکی، صداقت و امانتداری وی نیز تردیدی نیست.
در همین حال غلامحسین کرباسچی دبیرکل کارگزاران - که گفته میشود یکی از تهیهکنندگان فهرست ائتلاف اصلاحطلبان در انتخابات شورای شهر بوده - با کنایه به شورای شهر تهران گفته است که «شما فقط چهار سال وقت برای خدمترسانی به مردم دارید که یک سال آن را تلف کردید.» اظهارات کرباسچی درحالی است که او متهم ردیف اول شکلگیری چنین شورایی است و نقش اصلی را در بستن لیست انتخاباتی اصلاحطلبان برای شورای شهر برعهده داشت. لیستی که گفته شد کرباسچی برای قرار دادن نام افراد در آن، 2 میلیارد از آنها گرفته است.
او همچنین لیست هفت نفره کاندیداهای شهرداری را تماما حاصل یارکشی حزبی اعضای شورای شهر دانسته و گفته است: تصور نمیکنم کارایی و توان اجرایی یک شهردار ملاک انتخاب اعضای شورای شهر تهران برای انتخاب این هفت نفر بوده باشد.
محمدعلی ابطحی معاون پارلمانی دولت اصلاحات نیز از شورای شهر خواست با رای دادن به محسن هاشمی، آبروی اصلاحطلبان را که تا اینجا به خطر افتاده، بخرند.