روزنامه ایران تیتر صفحه اول خود را به مصاحبه با کاوه مدنی به این عبارت اختصاص داد که «انگ جاسوسی، اقدامی برای زدن دولت، و ناامید کردن نخبگان به بازگشت است.»
جالب اینکه این نفوذی دوتابعیتی و متواری، در همین مصاحبه گفته است «ملاک ایرانی بودن، لزوم داشتن پاسپورت ایرانی نیست»!
در همین حال شبکه دولتی انگلیس نیز برای چندمین بار به مصاحبه با کاوه مدنی و مظلومنمایی برای وی پرداخت.
مدنی از عناصر تربیت شده دولت انگلیس است که با وجود دوتابعیتی بودن، توسط رئیس سازمان محیط زیست به عنوان معاون منصوب شد. وی سرپل نفوذ شبکهای از جاسوسان- عناصری نظیر کاووس سید امامی- به دستگاههای اداری برای جمعآوری اطلاعات نظامی، ایجاد انحراف در ریلگذاریهای مربوط به آب و هوا، ترویج کوچ از روستا، نابودی منابع آبی و توجیه الحاق به برخی کنوانسیونهای ضد امنیت ملی نظیر توافق پاریس است.
جالب اینکه کاوه مدنی در همه این مصاحبهها توضیح نمیدهد که اگر خیانتی مرتکب نشده، برای چه بی سر و صدا از کشور خارج شده (فرار کرده) و حاضر به بازگشت و پاسخگویی نیست؟ او در عین حال، تصاویر منتشره از وی در حال رقص و لودگی در یک جمع عمومی در یکی از کشورها را عکس خصوصی(!) توصیف کرده است.
تأکید روی عکسهای منتشره که وی را در حال بدمستی و رقص نشان میدهد در حالی است که جرم و خیانت اصلی وی خیانت و وطنفروشی است؛ هر چند که انسان ولنگاری از این قبیل، صلاحیت کارمندی ساده در دستگاههای دولتی را هم ندارد چه رسد به معاونت معاون رئیس جمهور، اکنون باید از روزنامه دولتی ایران پرسید؛ علت دفاع بیبیسی از جاسوس MI6 معلوم است اما این روزنامه دولتی، براساس کدام سنخیت و اشتراک، با شبکه بدنام دولت انگلیس هماهنگ و همسو عمل میکند؟