جلسه اتحادیه عرب که بلافاصله پس از حملات سنگین موشکی آمریکا به سوریه تشکیل شد، به همه چیز به جز جنایات جنگی آمریکا علیه سوریه پرداخت و در برابر شرارتهای آمریکا در سوریه سکوت کرد.
تازهترین موضع این اتحادیه علیه ایران بسیار شرم آور است چرا که از یکطرف ایران را به دخالت در امور داخلی کشورهای عرب متهم کرده، ادعای ارسال اسلحه به یمن را تکرار نموده و اراجیف تکراری درخصوص جزایر ایرانی را یکبار دیگر مطرح ساخته است. انتظار میرفت اجلاس اتحادیه عرب که یک روز پس از حملات موشکی آمریکا به سوریه تشکیل شد، بر روی سوریه متمرکز شود و پشتیبانی یکپارچه از سوریه را در برابر حملات موشکی آمریکا و شرارتهای آشکار و نهان اعضای ناتو و همچنین طرح مشترک غرب و صهیونیستها برای به قدرت رساندن تروریستها در سوریه و عراق را مدنظر قرار دهد و صریحاً اعلام کند که دنیای عرب ملتهای سوریه و عراق را در برابر شرارتهای تروریستی – صهیونیستی تنها نخواهد گذاشت.
با مروری بر کارنامه سیاه اتحادیه عرب، چنین انتظاری دور از ذهن به نظر میرسد ولی تصور میشد که اعراب از عملکرد گذشته پشیمان شوند و برای جبران مافات و با هدف احیا و حفظ یکپارچگی دنیای عرب سیاستهای جدیدی را مدنظر قرار دهند.
صرفنظر از این مسائل، باید پرسید آیا واقعاً ایران در امور داخلی کشورهای عرب دخالتی کرده که مستوجب محکومیت و اعتراض باشد؟ موضوع حضور نیروهای ایران در سوریه و عراق که دقیقاً آشکار است و رسمیت کامل دارد. ایران به درخواست و دعوت جداگانه دولتهای سوریه و عراق با هدف سرکوب تروریستها به سوریه و عراق کمک مستشاری کرده و کارنامه کاملاً شفاف، افتخارآمیز و روشنی در این زمینه ارائه کرده است. به برکت همین کمکهای ایران، ارتشهای سوریه و عراق با همراهی نیروهای مقاومت اسلامی توانستهاند پوزه تروریستها را به خاک بمالند و پرونده تلاشها برای به قدرت رساندن تروریستها در عراق و شام را برای همیشه ببندند. برخی از نیروهای ایرانی در این راه مقدس به شهادت رسیدند و نشان دادند که برای حفظ کیان اسلام و برای دفاع از ملتهای مظلوم در برابر شرارت دشمنان انسانیت، هیچ حد و مرزی قائل نیستند. جای سوال است که چرا اتحادیه عرب درباره سوریه خائنانه رفتار میکند؟ چرا کرسی سوریه در اتحادیه عرب را مدتها به تروریستها هدیه کرد و چرا هنوز هم دولت سوریه در اتحادیه عرب غایب است و امکان حضور ندارد؟
این بزرگترین هدیه اتحادیه عرب است که به صهیونیستها اعطا شده و نه تنها نسبت به شرارتهای مشترک غرب و صهیونیستها در خط مقدم جبهه مبارزات ضد صهیونیستی ساکت است بلکه حتی کمکهای مستشاری سایر مسلمانان به ملت مظلوم سوریه را نیز محکوم میکند و زبان به اعتراض گشوده است. موضوع مهمتری که نباید از نظر دور داشت آنکه تمامی شرارتهای غرب و صهیونیستها در سوریه با هماهنگی و بعضاً یا هزینه برخی رژیمهای مرتجع عرب از جمله عربستان و امارات و دیگران تامین شده و میشود که البته عربستان در این مقوله شرارتی بیحد و مرز را به نمایش گذاشته است.
دربار سعودی بلافاصله پس از اعلام رسمی آمریکای ترامپ برای خروج از سوریه تمامی هزینههای ادامه حضور نظامی تجاوزکارانه آمریکا در سوریه و هرگونه هزینه و خسارت آمریکا در قبال حوادث و پیامدهای نقش آفرینی آمریکا علیه سوریه را پذیرفته است. با علم به این مطالب کاملاً روشن است که هزینه حملات موشکی اخیر آمریکا به سوریه از بیتالمال مسلمین و از جیب گشاد عربستان پرداخت شده است. بدین ترتیب آل سعود با اعمال نظر در اتحادیه عرب نه تنها مانع اعلام محکومیت حملات موشکی آمریکا شده بلکه ایران را به خاطر کمک به سوریه برای مقابله با تروریستهای وحشی نیز ایران را به باد انتقاد و محکومیت گرفته است.
ادعای ارسال اسلحه ایران به یمن بسیار غم انگیزتر است چرا که اولاً یمن مدتها است که در محاصره کامل زمینی، دریائی و هوائی قرار دارد و هیچ چیز حتی غذا، دارو و کمکهای انسان دوستانه هم امکان ارسال به یمن را ندارد.
ثانیاً در شرایط محاصره کامل نظامی از جانب ائتلاف بدنام سعودی و حمایت همه جانبه آمریکا و برخی دیگر از اعضای ناتو برای تکمیل محاصره نظامی یمن، چگونه ممکن است به یمن از جانب ایران سلاحی ارسال شود. ایران بارها برای ارسال کمکهای انسان دوستانه، غذا و دارو به یمن پیشقدم شد ولی با مخالفت جدی و حتی ایجاد موانع ایذائی مواجه گردید و اگر میتوانست به یمن غذا، پزشک دارو و امکانات بیمارستانی ارسال میکرد.
شرم آور است که اتحادیه عرب درباره یمن و سوریه نعل وارونه میزند و بجای محکومیت جنایتکاران جنگی، ایران را محکوم میکند و با این کارنامه سیاه خود، باقیمانده اعتبار نیم بند خود را هم از دست داده است. در واقع اکنون مدتهاست که از اتحادیه عرب چیزی به جز یک لاشه متعفن باقی نمانده است. با این حال، کاملاً روشن است که برخی کشورهای مستقل عرب چنین موضعی ندارند و بعضاً عدم همراهی خود را نیز به هر نحو ممکن منعکس میکنند لکن سوال این است که چرا همین کشورها در قبال اینهمه شرارت و خیانت ارتجاع عرب ساکتند؟ چرا باید هزینه شرارتهای آمریکا در منطقه از بیت المال مسلمین تامین شود؟ چرا باید کسی که مدعی است خادم الحرمین است به خود جرات بدهد که ملت مظلوم یمن را برای چهارمین سال پیاپی در معرض بمباران، محاصره نظامی و کشتار دستجمعی قرار دهد؟ یمن شاهد بزرگترین فاجعه انسانی قرن است. بیش از 22 میلیون نفر از مردم یمن از قحطی، گرسنگی و سوءتغذیه رنج میبرند. انواع بیماریهای واگیر در یمن بیداد میکند و لحظه به لحظه قربانی میگیرد ولی اتحادیه عرب خائنانه رفتار میکند و به جای محکومیت عاملین جنگ و جنایت، علیه ایران موضع گیری میکند و حتی اگر ایران میخواست کمکی نظامی به مردم مظلوم یمن هم بکند، عملاً امکان چنین کمکی وجود ندارد.
اتحادیه عرب در این وانفسای اوضاع بحرانی منطقه کارنامه سیاهی از خود برجای گذاشت. اگرچه قاعدتاً میبایست جانب مظلومان و ستمدیدگان را میگرفت ولی عملاً جانب جنایتکاران و اشرار را گرفت و آخرین میخها بر تابوت اتحادیه عرب را با دست خود کوبید.
با مروری بر کارنامه سیاه اتحادیه عرب، چنین انتظاری دور از ذهن به نظر میرسد ولی تصور میشد که اعراب از عملکرد گذشته پشیمان شوند و برای جبران مافات و با هدف احیا و حفظ یکپارچگی دنیای عرب سیاستهای جدیدی را مدنظر قرار دهند.
صرفنظر از این مسائل، باید پرسید آیا واقعاً ایران در امور داخلی کشورهای عرب دخالتی کرده که مستوجب محکومیت و اعتراض باشد؟ موضوع حضور نیروهای ایران در سوریه و عراق که دقیقاً آشکار است و رسمیت کامل دارد. ایران به درخواست و دعوت جداگانه دولتهای سوریه و عراق با هدف سرکوب تروریستها به سوریه و عراق کمک مستشاری کرده و کارنامه کاملاً شفاف، افتخارآمیز و روشنی در این زمینه ارائه کرده است. به برکت همین کمکهای ایران، ارتشهای سوریه و عراق با همراهی نیروهای مقاومت اسلامی توانستهاند پوزه تروریستها را به خاک بمالند و پرونده تلاشها برای به قدرت رساندن تروریستها در عراق و شام را برای همیشه ببندند. برخی از نیروهای ایرانی در این راه مقدس به شهادت رسیدند و نشان دادند که برای حفظ کیان اسلام و برای دفاع از ملتهای مظلوم در برابر شرارت دشمنان انسانیت، هیچ حد و مرزی قائل نیستند. جای سوال است که چرا اتحادیه عرب درباره سوریه خائنانه رفتار میکند؟ چرا کرسی سوریه در اتحادیه عرب را مدتها به تروریستها هدیه کرد و چرا هنوز هم دولت سوریه در اتحادیه عرب غایب است و امکان حضور ندارد؟
این بزرگترین هدیه اتحادیه عرب است که به صهیونیستها اعطا شده و نه تنها نسبت به شرارتهای مشترک غرب و صهیونیستها در خط مقدم جبهه مبارزات ضد صهیونیستی ساکت است بلکه حتی کمکهای مستشاری سایر مسلمانان به ملت مظلوم سوریه را نیز محکوم میکند و زبان به اعتراض گشوده است. موضوع مهمتری که نباید از نظر دور داشت آنکه تمامی شرارتهای غرب و صهیونیستها در سوریه با هماهنگی و بعضاً یا هزینه برخی رژیمهای مرتجع عرب از جمله عربستان و امارات و دیگران تامین شده و میشود که البته عربستان در این مقوله شرارتی بیحد و مرز را به نمایش گذاشته است.
دربار سعودی بلافاصله پس از اعلام رسمی آمریکای ترامپ برای خروج از سوریه تمامی هزینههای ادامه حضور نظامی تجاوزکارانه آمریکا در سوریه و هرگونه هزینه و خسارت آمریکا در قبال حوادث و پیامدهای نقش آفرینی آمریکا علیه سوریه را پذیرفته است. با علم به این مطالب کاملاً روشن است که هزینه حملات موشکی اخیر آمریکا به سوریه از بیتالمال مسلمین و از جیب گشاد عربستان پرداخت شده است. بدین ترتیب آل سعود با اعمال نظر در اتحادیه عرب نه تنها مانع اعلام محکومیت حملات موشکی آمریکا شده بلکه ایران را به خاطر کمک به سوریه برای مقابله با تروریستهای وحشی نیز ایران را به باد انتقاد و محکومیت گرفته است.
ادعای ارسال اسلحه ایران به یمن بسیار غم انگیزتر است چرا که اولاً یمن مدتها است که در محاصره کامل زمینی، دریائی و هوائی قرار دارد و هیچ چیز حتی غذا، دارو و کمکهای انسان دوستانه هم امکان ارسال به یمن را ندارد.
ثانیاً در شرایط محاصره کامل نظامی از جانب ائتلاف بدنام سعودی و حمایت همه جانبه آمریکا و برخی دیگر از اعضای ناتو برای تکمیل محاصره نظامی یمن، چگونه ممکن است به یمن از جانب ایران سلاحی ارسال شود. ایران بارها برای ارسال کمکهای انسان دوستانه، غذا و دارو به یمن پیشقدم شد ولی با مخالفت جدی و حتی ایجاد موانع ایذائی مواجه گردید و اگر میتوانست به یمن غذا، پزشک دارو و امکانات بیمارستانی ارسال میکرد.
شرم آور است که اتحادیه عرب درباره یمن و سوریه نعل وارونه میزند و بجای محکومیت جنایتکاران جنگی، ایران را محکوم میکند و با این کارنامه سیاه خود، باقیمانده اعتبار نیم بند خود را هم از دست داده است. در واقع اکنون مدتهاست که از اتحادیه عرب چیزی به جز یک لاشه متعفن باقی نمانده است. با این حال، کاملاً روشن است که برخی کشورهای مستقل عرب چنین موضعی ندارند و بعضاً عدم همراهی خود را نیز به هر نحو ممکن منعکس میکنند لکن سوال این است که چرا همین کشورها در قبال اینهمه شرارت و خیانت ارتجاع عرب ساکتند؟ چرا باید هزینه شرارتهای آمریکا در منطقه از بیت المال مسلمین تامین شود؟ چرا باید کسی که مدعی است خادم الحرمین است به خود جرات بدهد که ملت مظلوم یمن را برای چهارمین سال پیاپی در معرض بمباران، محاصره نظامی و کشتار دستجمعی قرار دهد؟ یمن شاهد بزرگترین فاجعه انسانی قرن است. بیش از 22 میلیون نفر از مردم یمن از قحطی، گرسنگی و سوءتغذیه رنج میبرند. انواع بیماریهای واگیر در یمن بیداد میکند و لحظه به لحظه قربانی میگیرد ولی اتحادیه عرب خائنانه رفتار میکند و به جای محکومیت عاملین جنگ و جنایت، علیه ایران موضع گیری میکند و حتی اگر ایران میخواست کمکی نظامی به مردم مظلوم یمن هم بکند، عملاً امکان چنین کمکی وجود ندارد.
اتحادیه عرب در این وانفسای اوضاع بحرانی منطقه کارنامه سیاهی از خود برجای گذاشت. اگرچه قاعدتاً میبایست جانب مظلومان و ستمدیدگان را میگرفت ولی عملاً جانب جنایتکاران و اشرار را گرفت و آخرین میخها بر تابوت اتحادیه عرب را با دست خود کوبید.