طبق آمار مجامع رسمی داخلی و خارجی ۱۷ هزار ایرانی توسط گروهک تروریستی منافقین ترور شدهاند؛ در میان این افراد، نام بسیاری از شهروندان عادی به چشم میخورد؛ افرادی که جرمشان حزباللهی بودن و به مسجد رفتن بود؛ در واقع دایره جهانبینی و ایدئولوژی تشکیلاتی گروهک تروریستی منافقین به قدری تنگ و رذیلانه بود که حتی به طرفداران ایدئولوژی رقیب نیز رحم نمیکردند و آنها را به فجیعترین شکل ممکن از بین میبردند.
ماجرای شکنجه و قتل دهشتناک یک کفاش ساده توسط اعضای گروهک منافقین، به کرات مطرح شده است؛ اتفاقی که در مرداد ۶۱ به وقوع پیوست و تنها قطرهای از اقیانوس جنایتهای منافقین به حساب میآید.
خسرو زندی از اعضای گروهک منافقین در تشریح عملیات ربودن و شهادت عباس عفتروش میگوید: از طرف مسئولان سازمان به تیم ما یک شناسایی داده شد که فردی که شغل کفاشی دارد باید ربوده شود، فرمانده واحد، مصطفی معدنپیشه (رحمان) بود و من و فرد دیگری با نام جعفر، مسئولیت ربودن وی را داشتیم.
ساعت ۱۰ و نیم شب ۱۷ مرداد ۶۱ به مغازه وی مراجعه کردیم و با این بهانه که ما از طرف کمیته آمدهایم و شما باید برای پاسخ دادن به پارهای از سوالات با ما بیایید، کفاش را از مغازه خارج کردیم و پس از انتقال به ماشین و بستن دستها و چشمهایش، وی را به خانه امنی که برای شکنجه آماده شده بود، منتقل کردیم.
البته جنایتهای منافقین در دهههای اخیر نیز استمرار داشت؛ اعضای این گروهک پس از همدستی با صدام سفاک در تهاجم به ایران، مورد عنایت رژیم بعث عراق قرار گرفتند و در اردوگاه اشرف انواع و اقسام جنایتها را علیه مردم عراق و حتی اعضای متمرد خود مرتکب شدند.
یک گور دسته جمعی در اردوگاه اشرف
البته پس از سقوط صدام نیز جنایتهای منافقین استمرار داشت و آنها فجیعترین برخوردها را با اعضای خود که قصد رهایی از جهنم اشرف داشتند را اعمال میکردند.
در چند سال اخیر که تروریستهای تکفیری داعش با کمک دستگاههای جاسوسی آمریکا و رژیم صهیونیستی و همچنین حمایتهای مادی و معنوی سعودیها، پا به عرصه وجود نهادند و سبعانهترین جنایتهای ممکن را رقم زدند، اذهان ایرانیان بویژه نسلهای جدید بیشتر به جنایتهای منافقین معطوف شد.
وقتی تصاویر کشتار زنان و کودکان و غیرنظامیان به فجیعترین شکل ممکن توسط داعشیها در فضای رسانهای انتشار مییافت، کسانیکه در متن حوادث اوایل انقلاب بودند ناخودآگاه به یاد اقدامات سبعانه اعضای گروهک تروریستی منافقین میافتند.
شاید بسیاری از افراد ماجرای کشتن یک دختر سه ساله توسط تروریستهای منافقین در تیرماه ۱۳۶۰ را شنیده باشند؛ سیده فاطمه طالقانی کودک سه ساله ماهشهری در تاریخ ۹ تیر ۱۳۶۰ در حالی که در خواب ناز به سر میبرد توسط منافقین به سبب کینه آنها از پدر و مادرش به آتش کشیده شد.
البته دایره جنایتها و کودک کشیهای منافقین تنها به ایرانیها منحصر نمیشود بلکه آنها برای خوشخدمتی به صدام سفاک نیز، جنایتها و کودک کشیهای بیشماری را در حق مردم عراق و کردهای این کشور انجام دادند.