«اگر امریکا همچنان جلوی تجارت آزاد ایران بایستد، ایران نمی‌تواند توافقی را که «هیچ نفعی» ندارد ادامه دهد». این جمله بخشی از سخنرانی عباس عراقچی معاون سیاسی وزارت امور خارجه است که پایان هفته گذشته در اندیشکده انگلیسی «چتم هاوس» بیان شده.
در این جمله عراقچی اولا تصریح می‌کند که توافق هسته‌ای تاکنون هیچ نفعی برای ایران نداشته و عملا عبارت معروف «تقریبا هیچ» آقای سیف را تکرار می‌کند، دوما احتمال خروج ایران از این توافق یک‌طرفه در صورت استمرار سیاست فعلی آمریکا در نقض مکرر برجام را مطرح می‌کند.
در روزهایی که غرب با آمریکا هم‌نوا شده و فشار به ایران برای تعمیم برجام به مسائل منطقه‌ای و محدود کردن توان موشکی ایران هر روز افزایش می‌یابد این مواضع عزتمندانه می‌تواند خط قرمزی باشد بر این زیاده‌خواهی‌ها چرا که صراحتا اعلام می‌کند ایران به هر قیمتی حاضر نیست برجام را حفظ کند.
مواضع مستحکم، منطقی و عزتمدارانه عراقچی در اندیشکده انگلیسی در حالی است که وی اخیرا با حضور در برنامه ثریا اصرار داشت به مخاطبان بقبولاند که در برجام به همه اهدافمان رسیده‌ایم و ...
سوال اینجاست چرا مسئولان تیم مذاکره‌کننده هسته ای که بیش از همگان به نقایص برجام و در عین حال واقعیت‌های پسابرجامی و همچنین عدم انتفاع ملت ایران از برجام واقفند، هنگامی که به مردم کشورمان می‌رسند و یا در رسانه ملی درباره برجام سخن می‌گویند، برجام را فتح‌الفتوح جا می‌زنند و نقایص آن را از ملت خود می‌پوشانند؟
