لایحه بودجه 97 تولیدکننده را به وسیله افزایش قیمت حامل‌های انرژی هدف گرفته است. به بیان دیگر این لایحه دولت را هر چه بیشتر در مسیر سیاست‌های مطلوب‌اش که همان آزادسازی قیمت‌هاست می‌اندازد؛ بدون اینکه حمایتی از تولیدکننده در مقام کسی که با سرمایه‌اش شغل ایجاد می‌کند، صورت بگیرد.
نتیجه اولیه این است که اشتغال موجود از دست می‌رود. در این شرایط نمایندگان مجلس در جلسات بررسی لایحه بودجه از رئیس دولت خواستند که بودجه را از دیدگاه مسئولیت در برابر جامعه تنظیم کند. با این حال گوش دولت چندان به این هشدار، بدهکار نیست و به گفته رئیس جمهوری این لایحه، عصاره تمام وعده‌های انتخاباتی‌اش است که هدف‌اش اشتغال فراگیر، رفع فقر و ایجاد عدالت است.
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در گزارشی تاکید کرد افزایش قیمت حامل‌های انرژی موضوع تبصره ١٨ موجب کاهش هفتاد و پنج صدم تا یک درصدی رشد اقتصادی کشور در سال ١٣٩٧ می‌شود که این کاهش رشد می‌تواند به کاهش ٣۶٠ تا ۴٨٠ هزارنفری اشتغال منجر شود.
دولت در پایگاه اطلاع رسانی خود اعلام کرده است بر اساس بودجه ۹۷ قیمت بنزین لیتری ۱۵۰۰، گازوئیل ۴۰۰ تومان و گاز طبیعی ۱۲۰ تومان می‌شود که این یعنی افزایش ۵۰ تا ۶۰ درصدی نرخ حامل‌های انرژی.
تولیدکنندگان این را به خوبی متوجه هستند که این افزایش قیمت آنها را بیش از پیش در مقابل فشارهای بیرونی آسیب‌پذیر می‌کند و موجب تعطیلی بسیاری از کارگاه‌ها و کارخانه‌ها می‌شود و به گفته غلامحسین حسن‌تاش (کار‌شناس انرژی) حدود ۸۰۰ هزار شغل از بین می‌رود.
آذرلی کارفرمای کارخانه روغن نباتی پارس قو پیشنهاد می‌دهد که دولت دوازدهم برخلاف دولت‌های نهم و دهم هزینه‌های افزایش حامل‌های انرژی را بر دوش تولیدکنندگان نگذارد: «هیچ تولیدکننده‌ای با این روالی که قرار است راه بیفتد، سرپا نمی‌ماند؛ چرا که نیمی از هزینه‌هایش پیوسته در حال افزایش و سود‌ش در حال کاهش است.»
فعالان صنفی کارفرمایی بر این امر صحه می‌گذارند که دولت تنها در پی افزایش درآمدهای خود از طریق افزایش قیمت حامل‌های سوخت و آزادسازی قیمت‌ها و کاهش حمایت‌های خود از تولید است. «حمیدرضا سیفی» عضو هیئت رئیسه کانون کارفرمایان ایران گفت: دولت اصلا فکر نمی‌کند که سایرین چگونه می‌خواهند به حیات خود ادامه دهند. حتی مذاکره با دولت هم دراین باره به جایی نمی‌رسد؛ چرا که دولت چشم و گوشش را بسته و خودش را به خواب زده است.
