نخستین سال از دومین دوره ریاست جمهوری حسن روحانی هم به نیمه‌های خود نزدیک شد. عملکرد دولت در حوزه سیاست داخلی و اقتصاد بیش از گذشته در کانون توجه افکار عمومی قرار گرفت.
در این میان هم از ساختمان پاستور، هر دم خبری می‌رسد، یک روز افزایش قیمت بنزین و روز دیگر افزایش عجیب نرخ عوارض خروج از کشور! هنوز مردم در شوک این تصمیمات بودند که حذف یارانه چند میلیون نفر هم به آنها اضافه شد! همایش‌ها و نشست‌ها که عموماً جز خوراک خبری رسانه‌ها ارزش دیگری ندارند هم علی‌الدوام به قوت خود باقی است و محلی برای ارائه آمارهایی که هنوز مطرح نشده مردم از آنها آگاهند.
معاون اول رئیس‌جمهور می‌گوید «امروز بیکاری به یک ابرچالش تبدیل شده است»! سخنگوی دولت از وجود سه بیکار در هر خانه خبر می‌دهد، بیکارانی که دیگر نه تنها مدرک کارشناسی بلکه کارشناسی ارشد و دکتری هم دارند، خدا خیرتان بدهد اینها را که مردم نه تنها می‌دانند بلکه سالهاست با تمام وجود لمس کرده‌اند، اگر شما بزرگواران در این همایش‌ها و نشست‌هایتان هم اشاره‌ای به این آمار نداشته باشید، باز مردم به خوبی از این شرایط آگاه‌اند، چه بسا اگر از خودروهای پلاک سیاسی خود خارج شوید و بجای عبور از خطوط ویژه، سوار بر اتوبوس و مترو در کنار مردم روزی را به شب برسانید، بیش از اینها از عمق دردهایشان مطلع می‌شدید و آمار بس‌تکان‌دهنده‌تر و پربارتری هم برای ارائه در همایش‌هایتان به همراه داشتید. شاید ترافیک و ازدحام اتومبیل‌ها را از نزدیک مشاهده می‌کردید و برای این درد بی‌پایانی که جان مردم کلان شهرها را به لب و نفس‌هایشان را به خس‌خس انداخته هم چاره‌ای می‌اندیشیدید.
مسئولان محترمی که در دو دهه اخیر با تفسیر غلط از عدالت آموزشی و بی‌توجهی به زیرساخت‌های صنعتی و اقتصادی کشور با باز کردن بی‌حساب و کتاب درب دانشگاهها، امروز از ابرچالش بیکاری تحصیلکردگان سخن می‌گویند، وعده پیش‌بینی بیش از 900 هزار فرصت شغلی در بودجه سال 97 را هم می‌دهند.
اما پرسش اینجاست که کدام شغل؟ تکرار چنین وعده‌هایی ما را به یاد یکی از عبارات ظریف مهندس هاشمی‌طبا در مناظرات انتخاباتی می‌اندازد که در پاسخ به وعده ایجاد سالانه یک میلیون شغل می‌گفت: «اگر شما می‌گویید سالی یک میلیون شغل ایجاد می‌کنید، من ماهی یک میلیون شغل ایجاد می‌کنم و به هر بیکار یک قالب خشت‌زنی می‌دهم و می‌گویم بیایید این هم کار!»
هر چند واژه کارآفرینی هم در این سالها کم از زبان مسئولان شنیده نشده، اما به واقع چند نفر سرمایه و نبوغ لازم برای کارآفرینی را دارند؟ چقدر اخذ تسهیلات بانکی برای تولید و راه‌اندازی یک بنگاه اقتصادی برای عموم مردم فراهم است؟ مردمی که برای یک وام ازدواج پنج میلیونی باید از هفت خان عبور کنند و وارد معامله‌ای با بانک‌ها شوند که سود یک طرف آن فقط تضمین است! حال به نظر می‌رسد دولت با اقداماتی نظیر افزایش بی‌سابقه عوارض خروج از کشور مشکل کارآفرینی و درآمدزایی از طریق صنعت گردشگری را حل کرده باشد، اما وارونه!
سخنگوی دولت پس از انتقادات شدید مردم و رسانه‌ها از اعلام آمادگی دولت برای تعدیل قیمت‌های جدید بنزین و عوارض خروج از کشور و کاهش حذف شدگان از یارانه در بودجه 97 خبر داد!
تصمیم اخیر دولتمردان این سؤال را در ذهن مطرح می‌کند که مگر دولت و کارشناسان آن پیش از طرح موضوعاتی از این دست، ساعت‌ها و شاید ماه‌ها مطالعه و کار کارشناسی پیرامون موضوعات مربوطه انجام نمی‌دهند که حال با بالا گرفتن انتقادها و فشارها سخن از تغییر آنها به میان می‌آید؟
