هفته گذشته و درست زمانی که زلزله کرمانشاه در صدر اخبار قرار داشت، رسانهها خبر ارسال لایحه الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بینالمللی مقابله با تامین مالی تروریسم توسط رئیسجمهور را منتشر کردند. از آنجایی که تمامی حواسها در کشور به زلزله کرمانشاه و رسیدگی به وضعیت مصدومان آن اختصاص یافته بود این مسئله کمتر مورد توجه قرار گرفت غافل از این که این اقدام دولت خود در حکم زلزلهای دیگر بود! زلزلهای که توسط دولتمردان علیه امنیت و منافع ملی ایجاد شده است.
کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم - به اختصار ICSFT - در دسامبر 1999 توسط مجمع عمومی سازمان ملل ارائه شد و همانطور که از نام و متن آن برمیآید در تلاش است که به مقابله با تمامی اشکال تروریسم بپردازد. جمهوری اسلامی ایران از جمله کشورهایی بود که تاکنون این معاهده را نپذیرفته بود اما در جلسه هفتم آبانماه هیئت دولت و پس از پیشنهاد وزارت امور خارجه به تصویب هیئتوزیران رسید و دولت در تلاش است با ارسال آن به مجلس شورای اسلامی به این معاهده ملحق شود.
پذیرش این معاهده به علت تبعاتی که برای ایران دارد در واقع همان پیشروی در مسیر FATF به حساب میآید. علت اصلی این مسئله را نیز باید در گستردگی تعریف تروریسم در این کنوانسیون دانست.
این گستردگی تعریف از یک سو و از سویی دیگر نیز شناخت حزبالله لبنان بهعنوان گروه تروریستی توسط اتحادیه عرب، آمریکا و کشورهای غربی از سویی دیگر منجر به آن خواهد شد که ایران به علت حضور و همکاری در محور مقاومت به سهولت به نقض این کنوانسیون متهم شود! در واقع دولت و وزارت امور خارجه با پذیرش این کنوانسیون با دستان خود تبعات امنیتی برای کشور به ارمغان میآورند و به دشمنان قسم خورده جمهوری اسلامی کمک میکنند تا ایران را بهخاطر کمک به حزبالله لبنان و سایر گروههای حاضر در محور مقاومت تنبیه نمایند!
همچنین علاوه بر گستردگی تعریف تروریسم در ICSFT، ماده 18، 8، 9، 10، 11 و 12 آن بهراحتی میتواند دستاویز قدرتهای بزرگ قرار گرفته و آنها ایران را متهم نمایند که از اتخاذ اقدامات متناسب برای مقابله و مصادره اموال استفاده شده برای آنچه که گروههای نظامی غیرقانونی میخوانند سر باز زده و به تعقیب قضایی و استرداد مجرم نپرداخته است!
ملحق شدن ایران به این کنوانسیون در واقع پذیرش همزمان ده کنوانسیون بینالمللی است چرا که در ضمیمه این کنوانسیون به 9 سند بینالمللی دیگر از جمله کنوانسیون اشاره شده است! نکته جالب اینجا است که دولت محترم حتی از حق شرط نیز استفاده نکرده و این معاهده را که تکالیف الزامآور بر دوش جمهوری اسلامی ایران قرار میدهد بدون هیچ قید و شرطی پذیرفته است!
جریانی در داخل کشور به طرز عجیبی تلاش میکند که سلطه بیگانگان را از طریق سازمانها و معاهدات بینالمللی بر ایران حاکم نماید. این مسئله مغایر عقل، قانون اساسی و نظر رهبر معظم انقلاب است. بهطور کلی دشمن در تلاش است که از طریق معاهدات مختلف که ظاهری زیبا و عوامفریبانه دارند دست و پای جمهوری اسلامی ایران را ببندد و تکالیف جدید و اضافی بر ایران اعمال نمایند تا مانع پیشرفت آن شود. متاسفانه عدهای در داخل کشور با سادهلوحی باور کردهاند که پیوستن ایران به این معاهدات منجر به پیشرفت ایران خواهد شد این در حالی است که تجربه نشان داده که این مسئله دقیقا نتیجهای عکس داده است. برای نمونه کافی است که به برجام رجوع کنیم تا متوجه شویم که اجرای تعهدات تنها محدود به ایران بود امضای تنها ثمره اجرای توافق هستهای نابودی صنعت هستهای کشورمان بود.