در اسناد لانه جاسوسی در گزارشی مربوط به ۱۵ بهمن ۱۳۵۷ آمده است: امارات با ایران رابطه اقتصادی مهمی دارد. دوبی و تا حدودی شارجه به عنوان محل تخلیه کالاهایی عمل می‌کند که قرار است عازم جنوب ایران شود، شبکه ارتباطی مالی و تجاری بسیار صمیمانه‌ای بین تجار دوبی و ایرانی به وجود آمده است. بسیاری از شهروندان امارات یا در ایران کسب و کاری دست و پا کرده و یا ملکی خریداری نموده‌اند.
بندر راشد در دوبی که بندری عظیم و مدرن است محل تجمع کشتیهای گیر کرده شده که باید به ایران سفر نمایند ولی نمی‌توانند محموله‌های خود را تحویل دهند.
بندر نشان می‌دهد که میلیون‌ها دلار تجهیزات و کالا در آنجا تخلیه شده که از آن ایران است. مهم‌ترین کالاها عبارتند از محموله‌های پروژهای از قبیل تجهیزات مربوط به پروژه راَکتور اتمی در دست احداث در ایران.
انبار کانتینرها در دوبی و شارجه نیز پر شده، به طوری که بعضی از شرکت‌های کشتیرانی درصدد هستند محتوای کشتیهای خود را در این بنادر تخلیه نمایند. بنا به گزارش یکی از این شرکتها ۱۷۰۰ کانتینر به صورت انبار در دوبی دارد.[۱]
[۱] - اسناد لانه جاسوسی، کتاب یازدهم، موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، صفحه ۶
