رئیس‌جمهور فرانسه که ظاهراً در پروسه تقسیم کار میان اتحادیه اروپا و آمریکا وظیفه زمینه‌سازی برای برجام موشکی و تعدیل راهبردهای منطقه‌ای ایران را برعهده دارد، در جریان سفر به امارات در واکنش نسبت به دفاع انصارالله از مردم مظلوم یمن بدون ارائه هیچ سندی با ادعای اینکه موشک‌های شلیک شده به سمت عربستان به وضوح ایرانی است، اظهار می‌دارد نگرانی‌های شدیدی درباره ایران وجود دارد که باید درباره آن مذاکره کنیم. او که ظاهراً در حال برنامه‌ریزی برای سفر به ایران است، پا را فراتر از این گذاشته و با استناد به مذاکرات هسته‌ای مطرح می‌کند که در صورت نیاز باید تحریم‌های جدیدی علیه ایران در این عرصه اعمال شود.
آنچه درمورد سیاست‌های راهبردی اروپا و آمریکا در ورای تهدیدنمایی نسبت به توان هسته‌ای و یا موشکی ایران قابل ذکر است، توجه به این نکته است که نگرانی آنها نه نسبت به تهدید ایران، بلکه ناشی از این واقعیت است که از منظر قدرت‌های سلطه، کشور مستقلی مانند ایران نباید از آنچنان ظرفیتی در عرصه‌های صنعتی و یا نظامی برخوردار باشد که به عنوان یک الگو در میان نظام‌های سیاسی مطرح باشد.
اما فراتر از اهداف آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها در زمینه‌سازی برای این مذاکرات و دستاوردهایی که برای آنها دارد، مواضع عوامل رسانه‌ای و برخی جریان‌های داخلی برای بسترسازی و توجیه فشارها و تهدیدات آنهاست که متأسفانه در عین بهره‌گیری‌های دشمنان، در تضعیف و تخریب روحیه نیروهای داخلی و توده‌های مردم نقشی اساسی دارد که شاید در عرصه مذاکرات هسته‌ای در این منظر هزینه‌های سنگینی بر نظام متحمل شد.
مشابه همان مواضع این روزها در مورد بحث موشکی در داخل مطرح می‌شود. اخیراً روزنامه اصلاح طلب، که به انعکاس مواضع مشوش در میان رسانه‌ها شهره است، در مطلبی تحت عنوان «اروپایی‌ها خواهان مذاکرات موشکی» به قلم یکی از اعضای کارگزاران، تلاش کرده است با محق جلوه دادن اروپایی‌ها در تحمیل مذاکرات موشکی، عملاً بر القائات آنها نسبت به اتهاماتی که در مورد اقدامات طبیعی ایران در ارتقای توان موشکی دنبال می‌کنند، صحه بگذارد و نهایتاً ایران را به پذیرش برجامی دیگر توصیه کند.
آیا انجام مذاکرات هسته‌ای و پذیرش برجام، اقدامات فزون‌طلبانه آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها را متوقف کرد که مذاکرات موشکی متوقف کند، اتفاقاً طرح برجام موشکی متعاقب برجام هسته‌ای مطرح و به اذعان غربی‌ها با هدف الگوسازی از همان مذاکرات مطرح می‌شود.
ایشان مدعی است که اگر ما برجام موشکی را نپذیریم، اروپایی‌ها هم ممکن است با مواضع تند و تیز آمریکایی‌ها همراهی کنند. بسیار ساده‌اندیشی است که ما مواضع اصلی اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها را اینگونه متفاوت ببینیم، اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها همانگونه که در مراکز نظریه‌پردازی و رسانه‌های خودشان اعلام کرده‌اند، در مواجهه با ایران نقش پلیس خوب و بد را ایفا می‌کنند و هر دو در مهار اقتدار و نفوذ منطقه‌ای ایران نگاه واحد دارند و معطوف کردن هدف آنها به مهار توان هسته‌ای و یا موشکی ایران ساده‌اندیشی مضاعفی است، چرا که آنها قدرت مستقلی نظیر ایران را برنمی‌تابند.
آیا برای توسعه توان نظامی رقبای منطقه‌ای ما حدی وجود دارد که برای توان موشکی ما حدی قائل شویم؟ آخرین تجهیزات روز نظامی و پیشرفته آمریکایی‌ها در اختیار صهیونیست‌ها و سعودی‌ها قرار گرفته است و آنها هم از تهدید مستقیم ایران ابایی ندارند، آیا در آن صورت توقف فرآیند توسعه و تکمیل اقتدار نظامی همان می‌شود که سرمقاله‌نویس روزنامه اصلاح طلب توصیه می‌کند که البته خوشحالی و رضایت حکام نورسیده سعودی را به دنبال خواهد داشت.
