زمانی که محمدعلی نجفی، از اعضای ارشد حزب کارگزاران، هنوز رسما کلیددار ساختمان بهشت نشده بود، در جلسات معرفی برنامه در شورای شهر اولویت خود را «خلع لباس سیاست» از تن شهرداری پایتخت و پوشیدن «لباس خدمت» خوانده بود.
فارغ از این که این حرف تا چه حد عملی است و این که آیا تفکرات و گرایش های سیاسی یک چهره سیاسی (عضو ارشد یک حزب سیاسی) می تواند در شیوه مدیریت او و اصولا پارادایم حاکم بر ذهن او در امر مدیریت بی تاثیر بماند، در این جا این پرسش به وجود می آید که خود جناب نجفی، در همین ماه های ابتدایی مسوولیت خود در شهرداری تهران، چه اندازه بر این ادعای خود پایبند بوده اند؟
روز دوشنبه خبر رسید که خانم «فاطمه راکعی» به عنوان مشاور شهردار تهران در امور بانوان انتخاب شده است. خانم راکعی کیست؟
راکعی یکی از اعضای شورای مرکزی حزب منحله مشارکت و یکی از افراطی ترین عناصر این حزب بوده و هست. او به عنوان یکی از نمایندگان فراکسیون مشارکت در مجلس ششم، جزو فعال ترین نمایندگان آن مجلس جنجالی و هنجارشکن در پیگیری مطالبات سیاسی ناهمسو با نظام بود و اظهارات و مواضع جنجالی او و همکارانش چون فاطمه حقیقت جو در زیر سوال بردن ارکان و نهادهای نظام و دهن کجی به ارزش های انقلابی هنوز از یادها نرفته است. راکعی جزو سازمان‌دهنگان تحصن کذایی و استعفای دسته جمعی مجلس ششم بوده است.
او یکی از فعال ترین چهره های حامی فتنه و سران فتنه بوده است، به نحوی که در بیشتر رویدادهایی که به نوعی محل گردهمایی اصلاح طلبان افراطی و ساختارشکن بوده، او نیز یکی از سخنرانان بوده است. در ادامه نظر مخاطبان مشرق را به شماری از اظهارنظرها و مواضع او در حمایت واضح و صریح از فتنه و فتنه گران جلب می کنیم:
حال باید از آقای نجفی پرسید که انتخاب یک عنصر افراطی مشارکتی به عنوان مشاور چه سنخیتی با وعده های پیشین ایشان(که دو ماه هم از ان نمی گذرد) مبنی بر غیرسیاسی کردن شهرداری دارد؟
و البته سیاسی کاری نجفی به همین جا ختم نمی شود. برای نمونه، نجفی در ۱۸ مرداد در جلسه معرفی برنامه ها در شورای شهر تهران، با کنایه به مدیریت قبلی شهرداری، درباره مجموعه رسانه ای وابسته به شهرداری (روزنامه همشهری) گفت:
" چه ضرورتی دارد که شهرداری یک روزنامه سیاسی داشته باشد؟ در کجای دنیا این را می‌بینید؟ البته این به این معنا نیست که همین فردا همشهری را تعطیل کنیم. اتفاقا اگر دنبال کار سیاسی بودیم مثل برخی‌ها، این روزنامه ابزار خوبی است."
ولی وقتی پای انتخاب مدیرعامل جدید برای موسسه همشهری به میان می آید، یکی از سیاسی ترین عناصر اصلاح طلب، مرتضی حاجی، به این کار گمارده می شود. حاجی از بنیانگذاران حزب مشارکت بوده و جزو وزرای دولت اصلاحات بود که با سیدمحمد خاتمی بنیاد باران را تشکیل دادند و خود چند سالی رییس این موسسه بود.
از آثار این انتخاب کاملا سیاسی این که بلافاصله دستور پایان انتشار ۴ نشریه از این موسسه از سوی مدیریت جدید صادر شد که با خطوط سیاسی اصلاح طلبان همخوانی نداشتند. برای مثال، آخرین شماره نشریه «همشهری ماه» که به مدافعان حرم و شهید حججی اختصاص داشت و کاملا اماده انتشار بود که حتی اجازه انتشار این شماره را به عنوان شماره خداحافظی به تیم مدیریتی آن ندادند.
مضاف بر این که آقای نجفی روز ۱۳ مهر ماه در جلسه ای با شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان حاضر شد که چهره هایی چون محمدرضا عارف، موسوی لاری و مرتضی حاجی در آن حضور داشتند. نجفی در این جلسه(احتمالا در راستای خلع لباس سیاست از تن شهرداری!) حتی پیشنهاد تشکیل «کمیته مشترک» را برای «پیگیری برخی برنامه ها» بین شورای شهر، شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان و فراکسیون امید ارایه داد:
حال اگر «خلع لباس سیاست» از تن شهرداری به مفهوم گماردن افراطیون مشارکتی و حامیان فعال فتنه در شهرداری است، شاید لازم است از جناب شهردار بخواهیم که تا مسایل پیچیده مدیریت کلانشهری مثل تهران در چنبره بده و بستان های این چنینی گرفتار نشده، پروژه «سیاست-زدایی» خود را متوقف کنند، چرا که اهالی پایتخت ثمره مدیریت مشارکتی-کارگزارانی را در شورای شهر اول به خوبی چشیده اند و به نظر نمی رسد که چندان تمایلی به تکرار آن فجایع مدیریتی داشته باشند.
