«بی‌تردید در صورت انتخاب بنده از همان روز اول جامه سیاسی از تن درمی‌آورم و جامه خدمت خواهم پوشید چراکه شهردار باید موضعی فراجناحی داشته باشد.» این، بخشی از نطق احساسی دکتر «محمد علی نجفی» در مردادماه امسال و هنگام ارائه برنامه‌هایشان برای سکانداری پایتخت بود. جمله‌هایی که به سرعت تیتر بسیاری از رسانه‌ها شد و البته انگار عمر آن، به بیشتر از دو ماه قد نداده است. چرا که پنج شنبه گذشته، او در نشست مشترک هیات رییسه شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان با هیات رییسه فراکسیون امید و روسای شوراها و شهرداران کلان شهرها، حرفهای دیگری زد که بیشتر بوی پوشاندن لباس سیاست بر تن شهرداری می‌داد تا خلع لباس از آن.
نجفی در این نشست که چهره‌هایی چون دکتر «محمدرضا عارف»، آقای «محسن هاشمی»، حجت الاسلام «سید عبدالواحد موسوی لاری» و ... حضور داشتند، با قدردانی از شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان برای برگزاری این نشست، گفت: «مصالح کشور و مصالح آینده اصلاحات در گرو کارآمدی مدیران اصلاح‌طلب است. ما در موقعیتی هستیم که باید در موضع گیری‌های خود به دنبال تقویت گفتمان اصلاحات، حفظ سرمایه اجتماعی و ترجیح منافع عمومی بر منافع گروهی باشیم.»
نجفی بر ضرورت صیانت از نیروهای اصلاح طلب و تربیت مدیران این جریان سیاسی برای آینده کشور هم تاکید کرد و گفت: «برنامه‌هایی که به مردم ارائه می‌کنیم باید به گونه‌ای باشند که وضعیت جامعه و مشکلات آن را لحاظ کنیم. به همین دلیل باید مراقبت شود در طرح مطالبات، توانمندی‌ها و وظایف نهادهای تابعه را لحاظ کنیم.»
شهردار تهران از عارف هم خواست برای پیگیری برخی برنامه‌ها کمیته‌های مشترکی بین شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان، شورای شهر و فراکسیون امید تشکیل دهد.
به این ترتیب، شهردار جدید تهران، کلید سیاسی شدن رسمی عملکرد شهرداری را با این اظهارات زد. اظهاراتی که البته دو ماه پیش و هنگام تلاش برای جلب اعتماد اعضای شورای پنجم شهر تهران خلاف آنها را وعده داده بود.نجفی در آن جلسه با اشاره به این که مدیریت شهرداری باید فراجناحی باشد، گفته بود:« هرچه این مدیریت سیاسی شود، بی‌تردید از انجام مأموریت‌های خود دور خواهد شد.»
نجفی این را هم گفته بود که در شهرداری تهران باید به‌عنوان یک دستگاه حرفهای نگاه حرفهای داشت و در این جایگاه مدیریت سیاسی جایی ندارد. او در جمع اعضای شورای پنجم شهر تهران که اتفاق همگی هم منتخبان لیست «امید» بودند، با اشاره به ارتباطات خود با جریانات و احزاب اصلاح‌طلب، گفته بود: «هیچ ارتباط تشکیلاتی و تعهدآور با هیچ حزب و گروهی ندارم و اگر به‌عنوان شهردار تهران انتخاب شوم و این «بار» برعهده من گذاشته شود، خوشحال خواهم شد، چراکه امکان خدمت به شهروندان برای من فراهم شده است.»
نجفی با اشاره به سابقه سیاسی‌اش گفته بود:« در شهرداری کار سیاسی نخواهم کرد و انتخاب‌های ما نیز سیاسی نخواهد بود. بی‌تردید من یک فرد سیاسی هستم و این برنامه نیز برخاسته از تفکر اصلاح‌طلبانه در مدیریت شهری است؛ اما نباید برای دستگاه فراجناحی شهرداری به دنبال مجری سیاسی بود.»
عیار وعده‌های آقای شهردار اما، پنج شنبه گذشته وقتی مشخص شد که او در جمع رفقا، حامیان و هم طیف‌های سیاسی خود، از عارف خواست برای پیگیری برخی برنامه‌ها کمیته‌های مشترکی بین شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان، شورای شهر و فراکسیون امید تشکیل دهد.»
به این ترتیب، شهردار تهران، کلید فعالیت‌های سیاسی برای جناح مقبولش را در نشستی درون گروهی زد تا مطابق با آنچه پیش بینی می‌شد، سرعت فعالیت‌های «هماهنگ» و «سیاسی» در شهرداری تهران بیشتر و البته منسجم‌تر از قبل شود. کاری که کسی خلاف آن را از نجفی و شورای تمام اصلاح طلب شهر انتظار نداشت؛ اما با وعده‌های او در جلسه انتخاب شهردار تهران در ساختمان بهشت که مردادماه برگزار شد، شاید انتظار آن می‌رفت که شهردار تهران چند ماهی در ظاهر، بر عهد و وعده خود پایبند بماند.
اتفاقی که نیفتاد تا نجفی که با ادعای اصلاح مدیریت شهری، قول خلع لباس شهرداری از سیاست را داده بود، تنها دوماه پس از این وعده، خود لباس سیاست را به تن شهرداری تهران اندازه کند.
