در زمان رای گیری کنگره برای صدور مجوز حمله آمریکا به عراق در سال 2002 به اعضای کنگره که درصدد افزایش فشار بوش به عراق درخصوص وجود برنامه گسترش تسلیحات کشتار جمعی بودند، گزینه دیگری پیشنهاد شد. به آنها گفته شد که با صدور مجوز حمله به عراق کاخ سفید اهرم لازم برای امتیاز گیری از صدام حسین را در اختیار خواهد داشت. با اینحال هیچ طرح دیپلماتیک جدی در این بین وجود نداشت و بوش از مجوز کنگره برای هدف نهایی خود که سرنگونی رژیم صدام حسین بود استفاده کرد و بدین ترتیب بسیاری از اعضای کنگره فریب خورده و شاید ناخواسته از جنگ در عراق حمایت کردند.
این دقیقا همان کاری است که مخالفان توافق هسته‌ای با ارائه راه سومی به ترامپ به جز لغو یا حفظ توافق به دنبال آن هستند. مخالفان همیشگی توافق مانند سناتور تام کاتن، مارک روبیو، تد کروز همواره از ترامپ می‌خواهند که با پایبندی ایران به توافق مخالفت کرده و اینکه پایبندی آمریکا با توافق در بازه زمانی 90 روزه بازبینی کنگره در اواسط اکتبر به سود منافع ملی آمریکاست. این افراد معتقدند ترامپ پس از ممانعت با تایید پایبندی ایران، قادر خواهد بود که به کاهش تحریم‌های ایران متناسب با تعهدات آمریکا در توافق ادامه دهد.
با اینحال هنوز طرح و برنامه‌ای برای حفظ برجام از طریق عدم تایید پایبندی به ترامپ ارائه نشده است و در نهایت نتیجه این کار، مرگ توافق هسته‌ای خواهد بود. با عدم تایید پایبندی ایران به توافق ترامپ خواسته یا ناخواسته باعث بالا رفتن خطر جنگ خواهد شد.
چندین دلیل برای غیرقابل اعتماد بودن گزینه سوم جمهوریخواهان در موضوع برجام وجود دارد. دلیل اول اینکه تحت طرح "قانون بازبینی توافق هسته‌ای ایران" که 90 روز بازبینی را ملزم می‌داند، کنگره تحت سلطه جمهوریخواهان می‌تواند با تمدید دوباره تحریم‌هایی که قبلا لغو شده بودند موافقت کند. درصورت اجرایی شدن این پروژه، حامیان برجام کار سختی برای مخالفت با آن خواهند داشت.
حتی درصورت بروز مشکل در اعمال دوباره تحریم‌ها از سوی کنگره، دلیل دیگری وجود دارد که عدم اعلام پایبندی ایران به توافق باعث نابودی برجام خواهد شد. درصورت اعلام عدم پایبندی ایران ترامپ مجبور است ادعا کند که ایران به مفاد توافق پایبند نبوده و یا اعلام کند که ادامه لغو تحریم‌ها به سود منافع ملی آمریکا نیست. در صورت اتخاذ چنین موضعی فشار زیادی به ترامپ و دولت وی وارد خواهد شد.
برای جلوگیری از این فاجعه ترامپ باید تنها پایبندی ایران به توافق را مورد تایید قرار داده و این موضوع را بپذیرد که حفظ توافق به سود منافع ملی آمریکا است. اما درصورتی که در دام جمهوریخواهان گرفتار شود و به امید فشار بیشتر به ایران پایبندی تهران به توافق را اعلام نکند، گویا با دست خود توافق را پاره کرده است.
