در ارزیابی کلی از وزرای پیشنهادی دولت دوازدهم باید گفت که این وزرا از نظر سنی نسبت به کابینه دولت یازدهم جوان‌تر هستند، از این رو این نکته مثبتی است و به احتمال قوی شاهد تحرک و چالاکی بیشتری از سوی آنها خواهیم بود.
همچنین باید به این نکته هم اشاره کنم که چهار سال تجربه شخص ریاست جمهوری را پشت این کابینه داریم که بسیار ارزنده است. اگر رئیس‌جمهور این تجربه را به صورت یک منشور یا یک دستورالعمل منعکس کرده و به تمام وزرا و معاونان ابلاغ کنند تاثیر مثبت بیشتری خواهد داشت. نیمی از وزرا همان وزرای کابینه گذشته هستند، بنابراین مهم این است که وزرا هم به نوبه خود از تجربیات چهار سال گذشته استفاده کنند و در این دوره با تغییر مدیریت‌ها و برنامه‌ها آن تجربیات را به کار ببندند.
با نگاهی به افراد معرفی شده می‌بینیم که وزرای کلیدی افراد با تجربه‌ای هستند و البته این هم از نکات مثبت دیگر است. نکته بعدی این است که رهبر انقلاب در مراسم تنفیذ آقای روحانی، خطوط بسیار مهمی را برای موفقیت این کابینه ترسیم کردند. در راس آن اصل استقلال فکری وزراست یعنی اعتقاد راسخ به استقلال جمهوری اسلامی ایران و مقابله با قدرت‌های متجاوز و در عین حال تعامل گسترده با تمامی کشورهایی که مایلند با جمهوری اسلامی ایران رابطه برابر و دوستانه، البته با حفظ اصول، داشته باشند. معتقدم وزرای پیشنهادی دارای این ویژگی هستند،
به خصوص که بعضی از این وزرا در کابینه یازدهم به نحوی مدیر برنامه‌های وزارتخانه بوده‌اند، بنابراین بیگانه با امور وزارتخانه‌های متبوع نیستند و این موضوع، امتیاز بزرگی است. در مجموع نظرم نسبت به کابینه مثبت است و امیدوارم با مشورت با کارشناسان در جهت حل مسائل فوری و ضروری کشور موفق باشند.
در مورد معیارهایی که نمایندگان مجلس در رای اعتماد به وزرا باید در نظر داشته باشند باید گفت اگر نماینده مجلس بودم معیارهایم در بررسی وزرا فراجناحی بود، به خصوص در شرایط کنونی که تحت‌فشار بی‌سابقه‌ای از طرف برخی قدرت‌های بزرگ هستیم و فضای بین‌المللی تا حدود زیادی موافق سیاست مستقل ایران نیست. بنابراین خوب است نمایندگان معیار اساسی را بر کارایی وزرا و میزان مستقل بودن و البته اعتقاد و التزام آنها به اسلام و قانون اساسی در نظر بگیرند. نکته بعدی این است که آیا وزرای پیشنهادی طرح و برنامه‌های مدونی دارند یا نه. توجه داشته باشیم که ادامه بعضی از روش‌های گذشته که ناکارآمدی آنها به اثبات رسیده برای کشور بسیار زیان‌آور است. بنابراین باید پرسید که وزرای پیشنهادی تا چه حد آماده‌اند از پیشرفته‌ترین فناوری‌ها و روش‌های اداره امور استفاده کنند.
در ضمن نمایندگان باید در جریان بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی با مردم شفاف باشند و دلایل تائید یا عدم تائید وزرا را با مردم در میان بگذارند تا مردم مطمئن شوند در این بررسی‌ها فقط منافع ملی مدنظر است و نه مسائل دیگر.
انتظار می‌رود نمایندگان محترم مجلس به وزرای خوش‌فکر رای دهند، یعنی وزرایی که آماده‌اند از راه‌های میان‌بر و ابتکاری برای حل مشکلات به ویژه مشکلات کار و اشتغال بهره گیرند. نکته بسیار مهم این‌که در وضع کنونی جهان، کابینه‌ای واقعا موفق است که با استفاده از فناوری‌های نوین اطلاع‌رسانی به‌خصوص سیاست‌های دانش‌بنیان ارزش افزوده قابل ملاحظه‌ای را برای جامعه فراهم کند و سطح اشتغال را به‌ویژه برای جوانان بالا ببرد.
در مجموع باید گفت وزرایی می‌توانند در شرایط کنونی موفق باشند که ضمن آموختن از تجربه‌های گذشته در هر گام از روش‌های موثر برای نوع‌آوری و ابتکار در جهت تحقق بخشیدن به اصل استقلال و اتکا به امکانات داخلی، البته با توکل به خداوند، استفاده کنند.
علی مرتضویان
