این عضو شورای هماهنگی مجمع زنان اصلاحطلب درنشست خبری با بیان اینکه برنامههایم برای اداره شهر در حال نهایی شدن است و در حال رایزنی با افراد مختلف برای چیدن معاونین و. .. هستم، در خصوص برخی اظهارنظرها و شائبات مبنی بر کاندیدای پوششی بودن، تصریح کرد: «وقتی که به من پیشنهاد شد که نامزد شهرداری تهران شوم اصلا در این مورد فکر نکرده و برنامهای نیز در این خصوص نداشتم اما به عنوان فعال اصلاحطلب هر زمانی که کمکی از من خواسته شد دریغ نکرده و سعی کردم سهم خود را برای تسهیل جریان اصلاحات ادا کنم و در این موقعیت نیز بر خود تکلیف دانستم که به عنوان یک استاد دانشگاه زن و فعال سیاسی که به برابری انسانها اعتقاد دارد پا به میدان گذاشته و سعی دارم در کنار نگاه سختافزاری به شهر به جنبههای اجتماعی شهر نیز توجه شود.»
آفتاب یزد میافزاید: کولایی البته جملات دقیق تری نیز به زبان آورد که میتواند تاسفآور باشد. وی خاطرنشان کرد که در ابتدا صرفا قرار بود نقشی ویترینی برای روند انتخاب شهردار در شورای شهر ایفا کند و نمایندگان شورای 21نفره فکر نمیکردند او این اندازه ماجرای شهردار شدن را جدی بگیرد و برنامههای کلان مدیریت شهری ارائه کند. نکتهای که میتواند و باید تکلیف مردم رایدهنده را با منتخبینشان روشن کند.
کولایی بنا به سوابق، تجارب و حوزههای عملکردی پیشینش شاید نتواند مدیریت پرفشارترین و بحرانیترین دوره شهرداری تهران را تاب بیاورد. هنوز هم بدون شک برای تصدی شهرداری تهران نام گزینههای جدیتری مانند مهرعلیزاده در میان است. مسئله اما از اساس چیز دیگری است. رئیس جمهوری در ایام انتخابات از لزوم کنار گذاشته شدن تبعیضهای جنسیتی و توجه به شایسته سالاری سخن گفت.
پس از پشت سر گذاشتن آن اندازه حاشیه در مورد لیست شورا، پذیرفته شد که منتخبین شورای شهر جدید بر مبنای فاکتورهایی خاص امروز در آستانه تشکیل رسمی شورای پنجم قرار گرفتهاند. فاکتورهایی که روح اصلاح طلبی آن در تضاد با عوام فریبی، شعارزدگی و استفاده ابزاری از مفاهیم و اشخاص حقیقی یا حقوقی است.
بدون شک اگر مشخص شود که نمایندگان شورای شهر با رفتاری عوامفریبانه نام الههکولایی را در لیست گزینههای نهایی شورا قرار دادهاند، بیهیچ اغماضی باید مورد مواخذه قرار گیرند؛ امروز اگر بتوانند با دستمایه قرار دادن شعارگونه مسئله توجه به حقوق نیمی از افراد جامعه امور خود را پیش ببرند، فردا روز میتوانند حقوق تمام ملت را زیر پا بگذارند و این خشت تا ثریا کج خواهد رفت بی آن که مهار شود.