جهانگیری و نوبخت در روزهای اخیر، امضای قرارداد گازی با توتال را شکست تحریم‌ها و شکست آمریکا خواندند.
در عین حال زنگنه وزیر نفت دیروز در مجلس با اشاره به برخی انتقادها مبنی بر اینکه «توتال گفته است در شرایط تحریم، از ایران می‌روند» گفت: خب اگر تحریم سازمان ملل و شورای امنیت باشد، پس بگویند می‌مانیم؟ مگر می‌توانند بمانند؟ مگر کسان دیگر ماندند؟ خب می‌روند؛ تحریم سازمان ملل است.
وی تصریح کرد: اما باید در نظر داشته باشیم که حضور و تعدد حضور این شرکت‌ها باعث می‌شود تحریم‌ها هرگز اتفاق نیافتد که لازم شود بروند یا نروند؛ چون خودشان ضرر می‌کنند.
سخنان زنگنه در حالی است که اولا توتال در بدعهدی نوبت قبل هم تحریم‌ها را بهانه کرد و رفت. و ثانیا اگر قرار است تحریم‌ها برنگردد، چرا در قرارداد اخیر به طرف فرانسوی مجوز داده‌اند تا در صورت تحریم مجدد، قرارداد را بدون جبران خسارت ترک کند؟ آیا در ماجرای برجام نیز مقامات دولت و وزارت خارجه نمی‌گفتند امکان ندارد آمریکا برجام را نقض کند و امضای کری تضمین است، اما در دولت اوباما و ترامپ، بارها نقض صورت گرفت و تحریم‌های جدید اعمال شد. بنابراین ادعای «تحریم‌ها هرگز برنمی‌گردد»، حرفی کاملا شعاری و خلاف واقعیات موجود است ضمن اینکه توتال از آمریکا اجازه گرفته و هر لحظه ممکن است تصمیم آمریکا مجددا برگردد.
وقتی آقای زنگنه می‌گوید اگر تحریم‌ها برگردد، خب توتال و دیگر شرکت‌ها می‌روند، یعنی اینکه احتمال بازگشت مجدد تحریم‌ها هست.
