1- پاریس همیشه میزبان ضد انقلاب و تروریست‌های منافق ایرانی بوده است. فرانسه همه نوع امکانات و تجهیزات در اختیار منافقین قرار داده است تا خصومت خود را با ملت ایران تداوم بخشد. 17 هزار نفر از مردم بی‌گناه ایران قربانی جنایات منافقین شدند، اما هرگز رگ حقوق بشری پاریس به خاطر این جنایت‌ها نجنبید و تحریک نشد. برخی کشورهای منطقه و برخی دول اروپایی و نیز آمریکا تمام تخم‌مرغ‌های دیپلماتیک خود را در سبد روابط با منافقین گذاشته‌اند تا شاید حس «ایران آزاری» آنها ارضاء شود.آنها چهار دهه است مخارج حرمسرای مسعود رجوی و اعضای شورای مقاومت را می پردازند، چرا که می خواهند ضدیت خود را با یک انقلاب تمام عیار حفظ کنند.این روز ها پاریس سرگرم میزبانی از نشست ضد انقلاب و منافقین است.
در برابر این بدفهمی باید گفت نوش جانشان این همه غفلت و جهالت و خروج از مفاهیم حقوق بشری که خودشان گاهی به آن تفوه می کنند.
رهبران پاریس، وزیر خارجه ما را در سفر اخیر تحویل گرفتند. ظریف پیش از ترک پاریس در فرودگاه شارل دو گل در باره پذیرایی گرم از منافقین و نشست این جماعت تروریست در پاریس گفته است؛ «سابقه تروریستی این گروه برای کسی پوشیده نیست، ما در گفتگوهایمان با مسئولان فرانسه این موضوع را به عنوان یک نقطه ابهام در روابط مطرح کردیم . آنها هم تاکید کردند که ارتباطی با این گروه ندارند!» همین! تمام!
معلوم می شود فرانسوی‌ها نمی خواهند این ابهام را در روابط دیپلماتیک با تهران رفع کنند و همچنان بر طبل حمایت از تروریسم می کوبند و باکی هم از آن ندارند.
درست دو سال پیش چند عدد تروریست دکور امنیتی در فرانسه را بر هم زدند و دولت فرانسه مجبور به اعلام حکومت نظامی شد. تروریست‌ها کارشان را با تیراندازی در یک سالن کنسرت و یک رستوران شروع کردند و انفجار چند بمب را هم به عنوان شیرین کاری این خون بازی و چاشنی کار خود قرار دادند. در این اقدام تروریستی 127 نفر از شهروندان فرانسوی کشته و صدها نفر نیز مجروح شدند.در خیابان شارون 18 نفر کشته شدند، در سالن کنسرت باتاکلان 100 نفر کشته شدند، استادیوم ملی فرانسه هدف بمب گذاری قرار گرفت. مقامات الیزه هم پاریس را به صورت دژ نظامی درآوردند و اعلام حکومت نظامی نمودند.
تصور بفرمایید اگر تهران در مقابله به مثل در برابر ایران آزاری فرانسوی‌ها از همین تروریست‌هایی که بساط امنیتی کاخ الیزه را به هم ریختند حمایت کند و در تهران به آنها دفتر و دستک بدهد و پلیس جمهوری اسلامی را مامور به حفاظت از نشست های آنان نماید، چه اتفاقی می افتد و واکنش فرانسوی ها چگونه خواهد بود؟
اگر وزارت کشور ما اجازه بدهد تروریست‌های ضد دولت و ملت فرانسه در تهران گاهی میتینگ سیاسی بگذارند و به ریش رهبران الیزه بخندند و برای سرنگونی دولت فرانسه خط و نشان بکشند. فکر می کنید واکنش وزیر خارجه فرانسه در سفر به تهران چه خواهد بود؟
اگر وزیر خارجه ما به وزیر خارجه فرانسه در قبال این اقدامات در پاسخ به واکنش فرانسوی‌ها بگوید؛ «ایران ارتباطی با این گروه تروریستی ندارد» آیا آنها می پذیرند؟!
وزیر خارجه ما از کدام ابهام در روابط تهران - پاریس سخن می گوید؟ ابهامی وجود ندارد. پاریس از یک گروه تروریستی در ایران حمایت می کند
که دستش به خون 17 هزار نفر شهروند ایرانی آلوده است. آن وقت ما در تهران حاضر نیستیم از یک گروه تروریستی در پاریس که 200 نفر شهروند فرانسوی را کشتند حمایت کنیم. چرا؟ چون در مبارزه با تروریسم صادق هستیم . اما غرب، اروپایی‌ها و فرانسوی‌ها دروغ می گویند
که با تروریسم مخالف اند.
ما نه تنها از این تروریست‌های خون‌آشام حمایت نمی کنیم بلکه در برخورد با آنها مصمم تر از فرانسوی‌ها عمل می کنیم. اما فرانسوی‌ها شعور و درک چنین موضعی را ندارند و ما هم از این پدیده زشت و تهوع آور به عنوان یک ابهام یاد می کنیم!
2- هفته گذشته وزیر خارجه کشورمان به سه کشور اروپایی آلمان، ایتالیا و فرانسه سفر دیپلماتیک داشت. ظریف در ارزیابی خود از این سفر گفته بود؛ «به رغم دشمنی نابخردانه آمریکا، اتحادیه اروپا به برجام و تعامل سازنده با ایران پایبند است.» وی تاکید کرد: «فرصت روابط پایدار اروپا با ایران فراهم شده است.» اما روز جمعه در حالی که ظریف مشغول این دیدارها بود پاریس درحال تدارک میزبانی از ضد انقلاب و منافقین بود. اتحادیه اروپا لیست جدیدی از افراد و نهادهای تحریمی در ایران را به بهانه فعالیت های هسته‌ای و موشکی، اعلام کرد. تحریم‌های جدید اتحادیه اروپا در حقیقت یک همصدایی و همنوایی با سنای آمریکا بود. در واقع اتحادیه اروپا اعلام کرد ما دست کمی از آمریکایی ها در نقض برجام نداریم و حتی در بدعهدی با آمریکا رقابت داریم.
دستاورد سفر دیپلماتیک ما به اروپا چه بود؟
1- اعلام روابط پایدار با اروپا
2- اعلام پایبندی اروپایی‌ها به برجام
اما در واقع چه اتفاقی افتاد وآن ها با ما چه کردند؟
1- اعلام تحریم های جدید و نقض برجام
2- اعلام و حمایت اروپایی ها بویژه فرانسوی ها از منافقین تروریست با اعلام رسمی؛ «ارتباطی با این گروه ندارند!»
ما در تهران وزیر خزانه داری نداریم تا این سفرهای دیپلماتیک را هزینه - فایده کند و نسبت به ضرر و زیان یا سود چنین سفرهایی حکم صادر کند. اما مجلس، کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی که داریم،
می توانند از چند و چون چنین سفرهایی با هزینه های گزاف آن یک ارزیابی اولیه به دست آورده تا ببینیم دیپلمات‌های ما در برجام و پسابرجام چه می کنند؟
به هر حال اگر نمی توانیم از ابهام روابط فرانسه با منافقین پرده‌برداری کنیم، می توانیم از ابهام و چند و چون روابط با غرب و اروپا و علل لحن ملایم دیپلمات‌های ما با غربی‌ها آن هم در شرایطی که خشن‌ترین و ظالمانه‌ترین روابط را با ما دارند پرده‌برداری کنیم.
مجلس و کمیته نظارت برجام باید در این پرده‌برداری مشارکت کنند و به دیپلمات های ما در وزارت خارجه بگویند در شرایطی که ما در برابر یک دشمن بی ادب و بدعهد و گستاخ قرار داریم، فلسفه این همه ادب دیپلماتیک مسئولان دولت چیست و چه فایده ای بر آن مترتب است؟
محمدکاظم انبارلویی
