مهدی آیتی (عضو فراکسیون مشارکت در مجلس ششم) اظهار داشت: اگر دولتی از نظر اجرایی ضعیف باشد، کارآمدیاش زیر سوال رفته و منجر به شکلگیری نارضایتیهای عمومی در سطح جامعه میشود. هماکنون این امر به عنوان اصلیترین موضوع در دولت روحانی مطرح است. روحانی در چهار سال گذشته از دولتی نسبتا ناکارآمد و ضعیف در امور اجرایی برخوردار بود.
از طرفی نکتهای که نباید از آن غافل ماند این است که خود او نیز تا پیش از تصدیگری ریاستجمهوری فردی اجرایی به شمار نمیآمد. روحانی در طول سالهای فعالیتش یا در مجلس، یا در شورای امنیت ملی و یا در مرکز مطالعات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بوده است که در تمام این نهادها بیشتر به کار نظریهپردازی، تئوریک، دیپلماتیک و گاهی امنیتی و اطلاعاتی مشغول بوده است. در نتیجه دولت روحانی چه به لحاظ سابقه او و چه به لحاظ کابینه، دولتی توانمند در امور اجرایی نبود.
وی میافزاید: تجربه 4 سال گذشته باید به روحانی، مشاوران و کابینه او گوشزد کند که برای امور اجرایی نیاز به درایت و دقتنظر بیشتری است.
برای رسیدگی و تحقق وعدههای سال 92 و وعدههای سنگین انتخابات 96 فرصت اندکی در اختیار است . در انتخابات سال 96 روحانی چندین برابر وعدهها و قولهایی را که در سال 92 مطرح شده بود تکرار کرد. این وعدهها و شعارها وظیفه دولت را سنگین میکند. اگر دولت نتواند به وعدههای خود عمل کند نارضایتی عمومی و ریزش آراء نخستین بازتاب آن در سطح جامعه خواهد بود. به همین خاطر کسی که به عنوان وزیر انتخاب میشود باید در رزومه و سوابق خود فعالیت به عنوان یک مدیر اجرایی موفق را نشان دهد. روحانی باید افرادی که از کارنامه مناسب اجرایی و نه صرفا سیاسی برخوردارند برای تصدیگری وزارتخانهها به مجلس شورای اسلامی معرفی کند و مجلس نیز با درایت و تکیه بر اصل شایستهسالاری رای اعتماد به گزینههای توانمند بدهد. دیگر فرصتی برای رابطه و رانتخواری وجود ندارد. نباید این مهم را فراموش کرد که کابینه سفارشی به دولت و ملت آسیب میزند. باید اصل بر شایستهسالاری قرار گیرد و وزرای معرفی شده کارنامه اجرایی درخشانی داشته باشند.
آیتی میگوید: از لحاظ سیاسی بیحاشیه باشند. فرصت این را نداریم که کسی وارد دولت شود و به صورت آزمایشی و آزمون و خطا خود را اثبات کند و وزارتخانهای را به دست گیرد. ما فرصت معرفی کسانی با سوابق ضعیف سیاسی یا سوابق منفی مالی یا اخلاقی نداریم. اگر کسانی با چنین پروندههایی را وارد کابینه کنیم وقت و انرژی دولت به جای رسیدگی به رفاه و مشکلات مردم صرف دفاع از وزرای پرحاشیه خواهد شد. افراد پرمسئله توان دولت را میگیرند و آسیبرسان هستند.