مصدق به تقلب در انتخابات مجلس هفدهم متهم شد

این سند مربوط به «کرمیت روزولت»، نوه «تئودور روزولت»، رئیس‌جمهور اسبق آمریکا و از طراحان اصلی کودتای آمریکایی-انگلیسی به تاریخ 13 نوامبر سال 1953 است. روزولت در هنگام کودتا، رئیس میز خاورمیانه در سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا بوده است.

 در این سند با عنوان «بررسی روش‌های انتخابات در ایران» آمده است: «در انتخابات مجلس هفدهم، مصدق به شدت درباره تحرکات ارتش و احتمال ایجاد تغییرات در صندوق‌های رأی نگران بود. از آنجا که در تهران، کمیسیون انتخابات بایستی اقدام به شمارش آرا هم بکند، آنچه مهم بود این بود که آرای مناسب برای شمارش در داخل صندوق‌ها وجود داشته باشند.»

در ادامه آمده است: «بنابراین، مصدق به کمیسیون انتخابات دستور داد تمامی صندوق‌های رأی‌ را تا جایی که امکان داشت در نزدیکی مساجد مستقر کنند. هنگامی که نمایندگان شاه (که معمولاً نظامیان بودند) برای تغییر صندوق آرا به آنها نزدیک می‌شدند، نگهبان‌های مصدق، اذان می‌گفتند.»

بر اساس ادعای مطرح شده در این سند، «پس از آن، گروهی از آشوبگران حرفه‌ای هدایت جمعیت را به عهده می‌گرفتند و این باعث می‌شد که ارتش به عقب رانده شود. اندکی قبل از اتمام رأی‌گیری، مصدق این شایعه را منتشر کرد که حزب توده قصد حمله به صندوق‌های آرا و سوزاندن آنها را دارد. دستورهایی برای تجمیع تمامی صندوق‌های رأی در وزارت آموزش با هدف حفظ ایمنی صندوق‌ها صادر شد.»

وی در ادامه این یادداشت دکتر مصدق را به مهندسی انتخابات به نفع «حسین مکی» با هدف جلوگیری از کسب رأی اول توسط آیت‌الله کاشانی در انتخابات تهران متهم کرده است. 

«در حالی که یک کامیون صندوق‌های رأی قانونی را جمع‌آوری کرد، کامیون دیگری که با صندوق‌های رأی جبهه ملی پر شده بود وارد وزارت آموزش شد. کامیون اول، ناپدید شد.»

در این سند آمده است: «مکی با 120 هزار رأی به عنوان نماینده نخست تهران انتخاب شد و بعد از او کاشانی با 100 هزار رأی دوم شد. علت این امر آن بود که مصدق، علی‌رغم عدم مخالفت با انتخاب شدن کاشانی، نمی‌خواست که او نماینده نخست باشد.»

مقام آمریکایی اضافه می‌کند: «به مأموران مهندسی انتخابات جبهه ملی دستور داده شده بود تا نام مکی 20 هزار بار بیشتر از کاشانی نوشته شود. (برای این گزارش به هر منبعی رجوع شد اذعان کرد که مکی در حالت منصفانه قادر به جمع‌آوری 5000 رأی نبود، در حالی که باور عمومی این است که او 15 هزار رأی در بازار دارد.)»

در بخش دیگری از این سند ادعا شده که دولت آقای مصدق در مواردی که روش مناسبی برای دست بردن در صندوق آرا در اختیار نداشت از طریق فرستادن رأی‌دهندگان مد نظر خودش به حوزه‌های انتخابی برای به دست آوردن نتایج دلخواه تلاش کرد. 

«در مواردی که دولت نمی‌توانست روشی برای تغییر دادن صندوق آرا پیدا کند، آنها احتمالاً به انجام یک بازی امن روی می‌آورند و برای آن صندوق‌ها مهره‌چینی می‌کنند. به کارمندان کارخانجات مختلف و راه‌آهن مرخصی‌های با حقوق برای یک یا دو روز داده شده و به آنها دستور داده می‌شود که جلوی اماکن رأی‌گیری در صف بایستند. به آنها دستور داده می‌شود که از وارد شدن بیکانگان به جمعشان جلوگیری کنند. قوام در انتخابات مجلس پانزدهم همین کار را کرد. او نمی‌خواست کاشانی مجددا انتخاب شود و بنابراین برای صندوق‌های رأی، مهره‌چینی کرد.»

سند مزبور در توضیح یک تاکتیک دیگر سید احمد قوام برای مهندسی آرا حاکی است: «علاوه بر این، به هیئت‌های انتخابات دستور داده شد تا کارت‌های هویتی کسانی که به فهرست دولت رأی دادند را مهر نزنند. نتیجه این شد که 12 نفر از نمایندگان تهران بیش از 40 هزار رأی آوردند، در حالی که کاشانی تنها 15 هزار رأی آورد. گفته می‌شود که یک رأی‌دهنده بیش از 132 بار در این انتخابات رأی داد. رقم کل رأی‌دهندگان در این انتخابات به 600 هزار نفر رسید، در حالی که جمعیت کل تهران، تقریباً 750 هزار نفر بود.»