وزیر خارجه ایران امشب و در ادامه رایزنی ها در خصوص آخرین تحولات منطقه، با وزیر امور خارجه کویت و فدریکا موگرینی به صورت تلفنی گفتگو و تبادل نظر کرد.
رئیس دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران پیش از نیز با وزرای خارجه قطر، الجزایر، لبنان، مالزی، تونس، عراق، عمان، ترکیه و اندونزی درباره اوضاع کنونی در منطقه و تنش پیش آمده بین قطر و برخی کشورهای حوزه خلیج فارس به گفتوگو پرداخته بود.
به گزارش فارس، عربستان، مصر، امارات و بحرین صبح امروز (دوشنبه) در بیانیهای جداگانه قطع روابط دیپلماتیک خود را با قطر اعلام کردند. این کشورها با متهم کردن قطر به حمایت از تروریسم، مداخله در امور کشورهای عربی و تهدید امنیت ملی و پناه دادن به افراطیها و تروریستها اعلام کردند که رابطه خود را با این کشور قطع کردند.
در پی آن دولت موقت لیبی، دولت مستعفی یمن و مجمع الجزایر مالدیو نیز اعلام کردند که روابط خود را با قطر قطع کردهاند.
کشورهای عربستان، مصر، امارات و بحرین حریم هوایی، دریایی و زمینی خود را به صورت دو طرفه با قطر بستند و شهروندان خود را از سفر به این کشور منع و پروازها را متوقف کردند.
روابط عربستان و امارات با قطر طی روزهای اخیر به دلیل انتشار اخباری منتسب به «تمیم بن حمد آل ثانی» امیر این کشور دچار تنش و اختلافات شدید شده است.
بهرام قاسمی سخنگوی وزارت خارجه ایران نیز امروز (دوشنبه) در واکنش به تحولات اخیر در منطقه و قطع روابط عربستان، امارات، بحرین و مصر با قطر ضمن ابراز نگرانی از تنش به وجود آمده این کشورها را به حداکثر خویشتنداری و پرهیز از تنش دعوت کرد و گفت: افزایش تنش در روابط بین دولتهای همجوار در شرائطی که منطقه و جهان همچنان از تبعات گسترده بحران تروریسم و افراط گرایی و تداوم اشغال فلسطین توسط رژیم صهیونیستی رنج میبرد، به سود هیچ یک از دولتها و ملتهای منطقه نبوده و مصالح همگان را تهدید میکند. جمهوری اسلامی ایران از همه همسایگان درگیر در اختلافات جاری در جنوب خلیج فارس میخواهد با عبرت آموزی از تجارب تلخ منطقه، دوری از احساسات و رجوع به عقلانیت و تدبیر، ضمن حداکثر خویشتنداری، در جهت کاهش تنش و بازگشت به آرامش حرکت کنند.
وی افزود: راهحل اختلافات بین کشورهای منطقه و از جمله اختلاف فعلی بین سه دولت همسایه قطر با این کشور، تنها از طریق روشهای سیاسی و مسالمت آمیز و گفتوگوهای شفاف و صریح بین طرفین امکانپذیر است.
قاسمی اضافه کرد: استفاده ابزاری از تحریم در جهان به هم پیوسته کنونی ضمن ناکارآمدی، امری مذموم، مردود و غیر قابل پذیرش است.