پایگاه اینترنتی آتلانتیک در تحلیلی مربوط به انتخابات ایران نوشت: اهمیت انتخابات نه در پیروزی روحانی بلکه در شیوه‌هایی است که وی برای دست یافتن به پیروزی مورد استفاده قرار داد. پیروزی هیچ‌یک از دو نامزد عمده از پیش قطعی نبود و انتخابات ریاست جمهوری ایران در زمان حساسی انجام شد که منطقه در خون و آتش است.
آتلانتیک نوشت: در ابتدا تصور نمی‌رفت روحانی بتواند میلیون‌ها ایرانی را به حرکت آورد، بنابراین وی مجبور بود برای رسیدن به پیروزی آن هم یک پیروزی بزرگ، تهاجمی برخورد کند. او روی موضوعاتی تمرکز کرد که از نظر سیاسی تابو و خط قرمز محسوب می‌شدند. او یک مانور سیاسی گستاخانه را انجام داد. با نهادهای روحانی و نیروهای امنیتی درگیر شد.
این پایگاه اینترنتی اضافه کرد: رقبای محافظه‌کار روحانی کمپینی بهتر از آنچه همه انتظار داشتند، به صحنه آمدند و مدیریت کردند.
آنها مدیریت اقتصادی روحانی را زیر سوال برده و روی این نکته متمرکز شدند که او نتوانسته است از مزیت‌های ادعایی امضای برجام به نفع اقتصاد کشور بهره ببرد.
آتلانتیک افزود: روحانی سعی کرد نظر کسانی را جلب کند که فکر می‌کردند چه رای بدهند و چه رای ندهند هیچ تغییری ایجاد نخواهد شد. بنابراین، این روحانی بود که باید تغییر می‌کرد. برجام نمی‌توانست دوباره او را به مقام ریاست جمهوری برساند. پس باید وعده‌های بیشتری می‌داد مانند لغو تحریم‌های بیشتر علیه ایران. او حتی به انتقاد از اعدام‌های 38 ساله متوسل شد.
این وبسایت آمریکایی در پایان نوشت: شکی نیست روحانی در سال‌های آینده از سوی روحانیون و سپاه پاسداران مواجه خواهد شد اما مجبور است ریسک کند تا با استفاده از «تشویق و پاداش»های آمریکا و متحدان آن به گفته‌های خود عمل کند.
