پرویز امینی کارشناس ارشد جامعه‌شناسی سیاسی طی یادداشتی که به صورت اختصاصی قرار داده درباره مباحثی که راجع به مثبت یا منفی بودن کناره‌گیری یکی از دو کاندیدای اصلی جبهه انقلاب به سود دیگری در جریان است، نوشته است:
بر اساس یکی از نظرسنجی‌ها که در طول سال‌های گذشته و به تجربه به بنده نشان داده است از اعتبار مناسبی نسبت به دیگر نظرسنجی‌ها برخوردار است، نتایج کنار رفتن یکی از دو نامزد اصلی رقیب دولت به شرح زیر است:
در صورت انصراف قالیباف حدود 50 درصد آراءاش به رئیسی و حدود 20 درصد به روحانی و باقیمانده به نامزدهای دیگر تعلق می‌گیرد. با انصراف رئیسی نیز حدود 65 درصد آراءاش به قالیباف و حدود 15 درصد به روحانی و مابقی به سایر نامزدها منتقل می‌شود. در حال حاضر مجموع آراء آنها حدود 35 درصد است ولی با کنار رفتن یکی به نفع دیگری، این سرجمع، کاهش محسوسی می‌کند. چون تنها بخشی از آراء را می‌توانند جذب کنند.
بنابراین بین رقابت با یک کاندیدا یا دو کاندیدا، همچنان مزیت نسبی با رقابت با دو کاندیداست. علاوه بر این اگر همین میزان رأیی که با کنار رفتن یکی از کاندیدها به کاندیدای دیگر در نظرسنجی‌ها بیان شده است نیز اضافه شود، تأثیر چندانی در ایجاد موج انتخاباتی ندارد. در حالیکه با کنار رفتن یکی از نامزدها، فضای عمومی به نفع کاندیدایی که در رقابت جلوتر است، یعنی روحانی سنگین‌تر خواهد کرد.
البته اساسا متوقف شدن ذهن‌ها به این مسئله منفی است و نباید فکر کرد انتخاب هر کدام از این دو رویکرد، تأثیری چشمگیری بر روی نتیجه انتخابات دارد و بیش از آن، برخورد فعال و همه جانبه با همه ظرفیت‌های موجود در فرصت باقیمانده مؤثرتر است. با شکل دادن به اجتماعات بزرگ در شهرهای اصفهان و تهران و مشهد می‌توان در تغییر فضای اجتماعی تأثیر گذاشت.
دست‌کم باید اجازه داد دو نامزد اصلی از همه ظرفیت‌های تبلیغاتی خود تا روز چهارشنبه استفاده کنند و بعد در این باره تصمیم گرفت.
