ژنرال «فرانکین جفری» از نظامیان و تحلیل‌گران امنیتی ارشد آمریکایی، در مقاله‌ای در روزنامه وال‌استریت ژورنال به بررسی گزینه‌های پیش روی کشورش در عراق پرداخته و نتیجه‌گیری کرده که حضور نیروهای نظامی آمریکا در عراق ضروری است و باید با روشی، عراقی‌ها را به قبول این حضور مایل کرد.
در ادامه نظر مخاطبان فارس را به ترجمه بخش‌هایی از این مقاله جلب می‌کنیم:
عراق نفت و آب دارد، عراق می‌ارزد
عراق به این تلاش می‌ارزد، کشوری در مرکز خاورمیانه با ذخائر نفتی برابر دو سوم ذخائر نفت عربستان، آب کافی، مردمی تحصیل‌کرده و دموکراسی کارآمد.
از سال 1990 تاکنون، چهار بار مداخله نظامی در این کشور داشته‌ایم و این بار اگر نخواهیم که برای پنجمین بار به مداخله نظامی روی بیاوریم، باید کمک‌های خود به آنها را به حفظ گروهی کوچک از نظامیان آمریکایی درون خاک این کشور مرتبط کنیم.
اگر داعش نباشد، حضور ما توجیهی ندارد
با شکست داعش، توجیه فعلی حضور نیروهای آمریکایی در عراق که بر مبارزه با این تروریست‌ها استوار است، رنگ می‌بازد و به همین خاطر است که مقامات آمریکایی و عراقی بایستی هر چه زودتر، برای نگاه داشتن نیروهای آمریکا در عراق تصمیم بگیرند.
شکست قریب‌الوقوع داعش در عراق، یکی دیگر از اتفاقات مهم سال‌های اخیر خاورمیانه است؛ جنگ سال 2003 در عراق، بهار عربی، توافق هسته‌ای با ایران و مداخله نظامی روس‌ها در سوریه دیگر اتفاقات مهم این منطقه بود که همگی به نفع روسیه و ایران و در مسیر بر هم زدن نظام امنیتی مدنظر آمریکا در منطقه پیش رفت. شکست داعش اما می‌تواند این روند را (به نفع آمریکا) برعکس کند.
هر اقدامی که ایالات متحده انجام می‌دهد، باید در راستای راهبرد مهار ایران و مبارزه با افراط‌گرایی سنی باشد. این دو به هم مرتبط هستند: تحت نفوذ ایران بود که دمشق و بغداد آنقدر جمعیت عرب سنی خود را تحت فشار قرار دادند که به داعش بدل شدند.
مردم عراق با ماندن ما مخالفند
نگاه داشتن بخشی از نیروها در عراق، به این راهبرد کمک خواهد کرد. به نظر می‌رسد دولت [دونالد] ترامپ به این کار مایل است، ولی توفیق در این راه حتمی نیست زیرا به رغم حمایت «حیدر العبادی» نخست‌وزیر عراق، دیگر رهبران سیاسی و مردم این کشور کمابیش با حضور آمریکایی‌ها در خاک کشورشان مخالفند.
باید عراقی‌ها را متقاعد کرد که حضور آمریکایی‌ها از مبارزه با تروریسم حمایت می‌کند و نمی گذارد عراق مانند آنچه در سال 2014 در موصل رخ داد، باز هم از داخل منفجر شود.
عراقی‌ها باید بفهمند که کمک اقتصادی در قبال پذیرش حضور نظامی است
باید عراقی‌ها را متقاعد کرد که حضور آمریکایی‌ها، به نفع یکپارچگی عراق است؛ این کار از دو روش ممکن می‌شود: یکی اینکه به اعراب سنی و کردها این پیام را رساند که با این حضور، دولت عمدتاً شیعی مستقر در بغداد، روابطش را با غرب حفظ می‌کند. همچنین باید این حس را ایجاد کرد که با حضور نیروهای آمریکایی، ایران این پیام را دریافت کرده که عراق دیگر رعیت دیگر کشورها نخواهد بود.
آمریکا باید کمک اقتصادی و همکاری دیپلماتیک با عراق را به انعطاف سیاسیون عراق در برابر حضور نیروهای نظامی خود منوط کند.
