روزنامه «جوان» در یادداشتی نوشت:حماسه حضور میلیونی مردم در راهپیمایی 22 بهمن امسال، فراتر از آن است که در ظرف یک تحلیل یا یادداشت بگنجد و تک‌تک لحظات، شعارها، شعارنوشته‌ها و دست‌نوشته‌ها و ... حامل پیام‌های مهمی بود که قطعاً ارزش تحلیل و بررسی در جای خود دارد، اما نکته‌ای که در راهپیمایی امسال پررنگ و برجسته بود، پاسخ محکمی بود که مردم ایران به یاوه‌گویی‌ها و زیاده‌خواهی‌های رژیم ایالات‌متحده امریکا دادند. همین چند روز پیش بود که رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت امام خامنه‌ای در جمع فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در پاسخ به مواضع گستاخانه رئیس‌جمهور جدید امریکا فرمودند: «[رئیس‌جمهور امریکا] می‌گوید از او تشکر کنید، از من هم بترسید! نه از شما هم نمی‌ترسیم. روز بیست‌ودوّم بهمن، مردم جواب این تهدیدها و این حرف‌ها را در خیابان خواهند داد؛ نشان می‌دهند که ملّت ایران در مقابل تهدید چه موضعی می‌گیرد.»
پاسخ ملت ایران همان‌گونه که رهبر بصیر انقلاب پیش‌بینی کرده بودند، قاطع، یکپارچه و استوار بود؛ ملت ایران نه‌تنها از تهدید دشمن نمی‌هراسد، بلکه اجازه تحقیر خود از سوی خصم را نمی‌دهد. دولت ایالات‌متحده امریکا گمان می‌کند که با سختگیری در مورد شهروندان ایرانی، بتواند حس عزت ملی را در مردم ایران تضعیف و تا حدی آنها را تحقیر کند. امریکایی‌ها به‌خوبی دریافته‌اند که عزت خواهی، صفتی جداناپذیر از ملت ایران بوده و همین امر موجبات پیروزی‌های متعدد در چهار دهه اخیر در برابر ابرقدرت‌ها را فراهم آورده است. اینک برای شکست ملت ایران به دنبال تحقیر این مردم شریف هستند.
به‌نظر می‌رسد ملت ایران کار خود را تمام و کمال انجام داده است و با حضور حماسی در این راهپیمایی پاسخ لازم را به ساکنان جدید کاخ‌سفید داده است. اینک نوبت مسئولان و نخبگان است که سهم خود را در قبال وظیفه‌ای که ملت بر دوش آنها نهاده است، به میدان آورند. مردم نجیب کشورمان در جلوی چشمان نامحرم و بیگانه، مسئولان قاصر و مقصر خودی را سرزنش نمی‌کند، اما این آبروداری‌ها سبب نمی‌شود که حق بزرگ ملت ادا نشود.
پیشرفت عزت‌مندانه ایران اسلامی، حق طبیعی مردم است و اکنون به‌خوبی روشن‌شده که اتکا به نقطه‌های خیالی و دخیل بستن به کاخ‌سفید، نتیجه‌ای جز «تقریباً هیچ» به دنبال نداشته است. حتی اگر از فرصت‌های گرانبهایی که به دلیل معطل کردن پیشرفت اقتصادی و اشتغال‌زایی برای جوانان این مرزوبوم به بهانه امید واهی به مذاکره از دست داده‌ایم، بگذریم، نمی‌توان پذیرفت که همچنان مطالبات ملت انقلابی و نجیب را بی‌پاسخ بگذاریم. مطالبه ملت چیز زیادی نیست و درواقع چیزی جز حقوق ملت نیست. فقرزدایی، رفع محرومیت‌ها، خدمت‌رسانی، مبارزه با فساد و تبعیض، اشتغال‌آفرینی برای جوانان بیکار و تحصیلکرده، کاهش آسیب‌های اجتماعی، عزت و اقتدار ملی و ثبات و امنیت اینها همه و همه شعارهایی است که انقلاب اسلامی منادی آنها بوده و وظیفه همه مدیران و مسئولان است که در جهت تحقق آنها بکوشند. مدیران و نخبگان اجرایی باید بدانند که در اتاق‌های شیشه‌ای و در منظر و در دید مردم هستند، آنچه می‌کنند و آنچه نمی‌کنند، از دید مردم پنهان نمی‌ماند. اگر روزی بگوییم از رکود عبور کرده‌ایم و درعین‌حال خانواده‌ای با سفره‌ای کوچک‌تر از دیروز مواجه شود یا پدری که نتواند اشک‌هایش را از فرزندان تحصیلکرده و بیکار خود پنهان کند، در واقع به اعتماد به مسئولان چوب حراج زده‌ایم. اگر روزی در مقابل به شهادت رسیدن 500 ایرانی در حج سکوت یا مماشات کردیم، شهروندان ایرانی را از مسئولان خود ناامید کرده‌ایم.
اگر روزی تمام رسانه‌ها، هنرمندان و نخبگان را بسیج کردیم تا مردم را وادار به انصراف از دریافت یارانه 45 هزارتومانی کنند و در روزی دیگر فیش حقوقی نجومی فلان مدیر یا فساد نجومی برادر فلان شخصیت شناخته‌شده آشکار شد، چه جوابی به مردم داریم؟ اگر روزی از ساکن جدید کاخ‌سفید قطع امید کردیم و به‌جای آن به کاخ الیزه دخیل بستیم، در واقع به مردم خود نشانی غلط داده‌ایم. اگر روزی وعده حل مشکلات در 100روز را دادیم و اینک پس از 1200 روز همچنان خبری از تحقق وعده‌ها نیست، در واقع جفای بزرگی به مردم کرده‌ایم.
باری اینک وقت پاسخگویی مسئولان اجرایی به مردم درباره کرده‌ونکرده‌هایشان، شعارها و وعده‌هایشان است. دستاوردنمایی، آدرس‌های غلط، مقصرتراشی‌های نخ‌نما و ترساندن از نقطه‌های خیالی دیگر کارساز نیست.
