روزنامه آفتاب یزد در اینباره نوشت «جهانگیری طی تذکری جدی...، ترکان در انتقادی بیپرده...، وزیر بهداشت در سخنانی تند...، وزیر رفاه در پاسخ به...، نعمتزاده در واکنش به انتقادات... و بسیاری از این دست اخبار تلخ، گیج، مبهم و در عین حال آزاردهنده چندی است که عرصه رسانههای دیداری و شنیداری را تحت سیطره خود درآورده است.
در این که ربیعی به اندازه قاضیزاده هاشمی رسانهای نیست هیچ شکی وجود ندارد اما در این که چرا دو وزیر باید به جای آن که در یک محیط آرام و بیچالش به حل و فصل امور فیمابینی بپردازند سر از رسانهها درمیآورند باید اندکی تردید به خود راه داد که مسئله چیست؟
اینگونه تقابل و رودرروییها تازگی ندارد! چندی پیش ترکان و نعمتزاده تا جایی که صلاح دانسته بودند از خجالت هم درآمده و یا کمی بعدتر جهانگیری- معاون اول رئیسجمهور- در تذکری تند تنزل رتبه اقتصادی (کسب و کار) را به طیبنیا یادآور شده بود اما رودررویی قاضیزاده هاشمی و ربیعی اندکی متفاوت از تمامی مسائلی از این دست بود که تاکنون رخ داده است.
در اخبار منتشره میخوانیم: «توپ وزیر بهداشت حسابی پر است و سفرهای رسانهای خود را رسانه به رسانه و تریبون به تریبون راه انداخته تا بتواند پولی برای طرح سلامت جور کند. پول اصلی هم در دست بیمهها است و کلید این پول هم در دستان وزیر رفاه است.»
وزیر بهداشت نشان داده که تسلط عجیبی بر حرکتهای زیگزاگی و گیجکننده رسانهای دارد اما همین وزیر بهداشت که صراحتا از عدم حضور خود در دولت بعدی خبر داده! در همایشی میگوید: «هماکنون حال و روز من این است که باید وام بگیرم برای بیمه، بقیه پول را پرداخت کنم تا طلب من را بدهند. آیا از این خندهدارتر در دنیا دیدهاید؟» و بعد، حرفهای تندتری حواله وزارت رفاه و بیمهها کرده، ادامه میدهد: «ظلم بزرگ دیگری که کردهایم این است که 12 سال پیش سلامت مردم را دست بنگاه اقتصادی دادیم و سلامت مردم به وزارت رفاه رفت. اسم آن را گذاشتند رفاه و بنده معتقدم حیف این اسم است. این وزارت چه چیز برایش مهم است؟».
بالطبع وزیر رفاه نیز بیکار ننشسته برای برونرفت از سنگینی بار انتقاداتی که نه از سوی رسانه یا جناح رقیب دولت که از سوی همکارش در کابینه بر وی تحمیل شده است لب به پاسخگویی گشوده و سخنانی که جای طرح آن در رسانه نیست را رسانهای میکند.
آفتاب یزد با اظهار نگرانی از اینکه «تحمل اعضای کابینه به پایینترین حد مجاز رسیده» میافزاید: چند ماه باقی مانده به انتخابات و نیز پایان کار دولت تدبیر در نخستین چهار ساله حضور در پاستور سختیهای خاصی خواهد داشت. اما افزودن به این سختیها با رودرروییهایی اینچنین نشان میدهد که باید در لایههای پنهان این تقابلها به دنبال رد پایی از تضعیف دولت گشت که چرا یک وزیر با ادبیاتی به انتقاد از وزیری دیگر لب وا میکند که نظیر و سابقه نداشته است.
یادآور میشود پیش از این نیز گزارشهایی در رسانهها درباره درگیری و اختلاف میان «وزارتخانههای جهاد کشاورزی و صنعت»، و «اقتصاد و صنعت» منتشر شده است.