سیدمحمود علیزاده طباطبایی در روزنامه شرق نوشت: به زودی حکومت پیامبر(ص) تبدیل به خلافت موروثی شد و ارزش‌ها به کلی از دست رفت. کشورگشایی‌ها و تقسیم غنائم بین رزمندگان دنیاطلبی را در قلب و روح مسلمانان حاکم کرد؛ به طوری که ثروت‌های افسانه‌ای در تملک برخی بزرگان قرار گرفت. هنوز از ظهور اسلام بیش از سه دهه نگذشته بود که تبعیض و ظلم گسترده سراسر جامعه اسلامی را فراگرفت.
وی با اشاره به جملات امیرمؤمنان(ع) در هنگام بیعت مبنی بر اینکه «اگر بیت‌المال به کابین زنان رفته باشد، آن را برمی‌گردانم» می‌‌نویسد: برخی بزرگان که در تنهایی‌های علی(ع) با او بودند و در سقیفه رأی‌شان علی(ع) بود، با ثروت‌های افسانه‌ای حاصل از کشورگشایی‌ها به جایی رسیدند که در مقابل علی(ع) قرار گرفتند و علی(ع) را در مدت کوتاه حاکمیتش با جنگ‌های داخلی و شورش‌های گسترده مواجه کردند و در نهایت با شهادت امیرالمؤمنین، امام حسن(ع) را تنها گذاشتند و به معاویه روی آوردند. گسترش فرهنگ تبعیض و فساد در نیم قرن اول اسلام آن‌چنان انحرافی در دین ایجاد کرد که همراهی نکردن با حکومت برتابیده نمی‌شد تا جایی که قاضی‌القضاهًْ منصوب امیرالمؤمنین (شریح قاضی) حکم به خروج حسین(ع) از دین و واجب‌القتل بودن وی صادر کرد.
یادآور میشود علیزاده طباطبایی از عناصر نزدیک به کارگزاران است که از مفسدانی چون مهدی هاشمی دفاع کرده است. او همچنین وکیل مدافع شهرام جزایری، مدیر روزنامه مردم امروز (حامی نشریه شارلی ابدو که به پیامبر(ص) هتاکی کرد)، امیر حکمتی (جاسوس دستگیر شده)، سعید ملک‌پور (گرداننده سایت‌های مستهجن)، عبدالحسین هراتی (عنصر هتاک به امام خمینی و نفوذی در دفتر هاشمی رفسنجانی)، فائزه و فاطمه هاشمی، آقای عطریانفر، و... بوده است. بنابراین باید پرسید اگر وی در روزگار امیرمؤمنان و امام حسین(ع) حضور داشت، آیا از غیر اصحاب جمل و صفین دفاع می‌‌کرد و جز به توجیه خیانتگرانی که فاجعه عاشورا را رقم زدند، می‌‌پرداخت؟!
