پایگاه اینترنتی شبکه "الجزیره" در بخش انگلیسی خود یادداشتی تحلیلی به قلم "احمد بورای" منتشر نموده و در آن احتمالاتی راجع به آینده رئیس جمهور سوریه و نحوه حمایت تهران از دمشق مطرح کرده است.
در طلیعه این یادداشت می‌خوانیم: «شکی نیست که ایران مهمترین متحد بشار اسد است وگرنه او سال‌ها پیش سرنگون می‌شد. تهران حفظ جایگاه بشار اسد را خط قرمز خود اعلام و با کمک‌های اقتصادی و نظامی، از دمشق پشتیبانی کرد. ولی با این حال بعید است که ایران همه تخم مرغ هایش را در یک سبد گذاشته باشد. حتما در تهران برای مقطع بعد از اسد هم برنامه‌ریزی شده است.»
نگارنده در تشریح فرضیات خود ادامه می‌دهد: «در صورت تغییر راهبرد روسیه در سوریه، منافع ایران دچار مخاطره خواهد شد. روسها در حال ترمیم رابطه با ترکیه هستند و بعد از ملاقات اخیر پوتین با اردوغان، اعلام شد که طرفین در مورد راه حل سیاسی برای سوریه تفاهم کرده‌اند. اگرچه رویکرد مسکو و آنکارا لااقل در صحنه "حلب" نشانگر فاصله زیاد سیاست‌های دو کشور است، اما به نظر می‌رسد اردوغان درصدد کاستن از این فاصله میباشد. سیاست خارجی ترکیه در همین مدت شاهد تغییر معتنابهی بوده است؛ بویژه آنکه واشنگتن در مواردی منافع ترکیه را نادیده گرفته و موجب ناخرسندی آن‌ها شده است.»
در ادامه یادداشت "احمد بورای" می‌خوانیم: «استراتژی ماجراجویانه و جاه‌طلبانه ایران در خاورمیانه، نه مورد پسند کشورهای عربی منطقه است و نه مطلوب ترکیه. تنش میان تهران و ریاض هرروز حادتر می‌شود و تردید سعودی‌ها در میزان تعهد متحد قدیمی مثل آمریکا -که می‌پندارند کاخ سفید سر و سرّی با ملّاهای ایرانی دارد- وضعیت را پیچیده‌تر کرده است. اگر ایران واقعا به واشنگتن نزدیک شده باشد، بعید نیست که با حفظ منافع پایه‌ای خود در سوریه، حمایت از بشار اسد را متوقف کند و به گزینه‌ای مقبولتر رضایت دهد.»
پایگاه اینترنتی شبکه الجزیره سپس می‌نویسد: «حالت محتمل بعدی این است که بشار اسد دیگر قادر به تضمین منافع ایران نباشد یا اینکه از قدرت کنار برود. در این فرض، احتمالا ایران از طرفدارانش در ارتش و شیعیان سوری برای حفظ نفوذ خود در سواحل مدیترانه بهره خواهد برد تا همانگونه که در عراق و لبنان اجازه نداده، در سوریه نیز نگذارد دولتی ضدایرانی مستقر شود. کمااینکه سال گذشته اخباری از اعزام نیروهای سپاه پاسداران به بنادر "طرطوس" و "لاذقیه" منتشر شد.»
