اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان (دفتر تحکیم وحدت) در بیانیهای نسبت به احتمال مذاکره در موضوعات غیر هستهای از جمله موضوعات حقوق بشری هشدار داد.
در ابتدای این بیانیه آمده است: از روزی که انقلاب اسلامی ایران در سال 57 به پیروزی رسید همین شیاطین کوچک و بزرگ دست به دست هم دادند تا با ترفندهای متفاوت راه این انقلاب را سد کنند و از گسترش و نفوذ آن جلوگیری کنند. اولین اقدام آنها ترور و جنگ نظامی بود که به دلیل رشادتهای سربازان روحالله در 8 سال دفاع مقدس ایادی استکبار نتوانستند کاری از پیش ببرند و انقلاب ریشههایش مستحکم تر شد.
در ادامه تاکید شد: در طول این 38 سال که از وقوع انقلاب اسلامی میگذرد، استکبار جهانی و نظام سلطه راههای متفاوتی را پیش گرفتند که بدون جنگ نظامی بتوانند ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی را از بین ببرند که خوشبختانه تاکنون ناموفق بودهاند. آخرین و پیچیدهترین حربه آنها ساختار تحریمهای ظالمانه است که از طریق مجامع بینالمللی پیگیری میشود . این تحریمها در چند موضوع مختلف از قبیل، هستهای، حمایت از تروریسم، موشکی و حقوق بشر است. در بعضی از این مسائل ما به دلیل شرایط خاص مانند قضیه هستهای مجبور به مذاکره شدیم که متاسفانه نتیجه اسفبار این مذاکره تبدیل شد به توافقنامهای به نام برجام که طبق فرموده مقام معظم رهبری و بسیاری از مسئولین کشوری و لشکری هیچ فایدهای برای کشور نداشته است.
این اتحادیه دانشجویی در ادامه تصریح کرد: از آنجایی که قضیه هستهای به فرموده رهبری معظم انقلاب بهانه است و آنها به دنبال استحاله و یا ازبین بردن انقلاب اسلامی هستند، بعد از امتیاز گرفتن از دولت جمهوری اسلامی در برجام، طرف غربی دندان طمع را تیز کرده است تا بتواند در سایر بحثها نیز عزت ملت ما را خدشهدار کند. در فضای رسانهای و خبری کشور زمزمههایی مبنی بر مذاکره با طرف غربی بدون حضور امریکا درمورد مسائل حقوق بشر به گوش میرسد. با توجه به صحبتهای رهبر معظم انقلاب مبنی بر عدم هرگونه مذاکره در سایر مباحث با طرف غربی اما متاسفانه شاهد این هستیم که کسانی تصمیم گرفتهاند تا در این مورد با طرف غربی وارد مذاکره شوند. که در این جا چند سوال پیش میآید.
دفتر تحکیم وحدت تاکید کرد: آیا مذاکره با غربیها بدون حضور و یا با حضور امریکا فرقی میکند؟ آیا آن اصولی که قرار است مد نظر طرف غربی باشد غیر از قوانین تصویب شده در سازمان ملل و منشور حقوق بشر و کنوانسیون مربوط به آن است که همگی دارای مبانی کفر آمیز و اومانیستی میباشد؟ پس در اینجا ما چگونه با مبنای قرآنی میخواهیم با طرف غربی وارد مذاکره شویم وقتی هر دوطرف مبنای هم را قبول ندارند؟ چه بده بستانی دراین مذاکره قرار است صورت بگیرد؟
در ادامه آمده است: آیا ترویج و تثبیت باب مذاکره در این زمینه به جز رسمیت دادن به تمام ادعاهای غربیها نسبت به ما درمورد وضعیت زندانیان، دادگاهها، حقوق زنان، انتخابات، جرائم امنیتی و سیاسی، آزادیهای اجتماعی اعم از حجاب، همجنسبازی و... سیاسی و.....معنی دیگری دارد؟ و هزاران سؤال دیگر که جواب دادن به آنها نه تنها ما را متقاعد میکند که وارد این مذاکره نشویم بلکه استفاده از تجربه برجام و سایر زور گوییهای غربیها نیز باید درس عبرتی برای ما باشد که در هیچ موضوعی به این وسعت وارد مذاکره با غربیها نشویم.
در خاتمه تاکید شد: دفتر تحکیم وحدت با توجه به خط قرمز بودن مسئله حقوق بشر برای نظام جمهوری اسلامی و مذاکره در سایر مسائل با طرف غربی با توجه به بیانات مقام معظم رهبری هرگونه مذاکره در این مورد را محکوم میکند.