بالاترین مرجع قضایی سوئیس طی حکمی در مورد پرونده خط لوله نفت میان ایران و رژیم صهیونیستی، تل‌آویو را به پرداخت حدود 1.1 میلیارد دلار به همراه سود انباشته شده از عدم پرداخت این مبلغ در چهار دهه گذشته، محکوم کرد.
خبرگزاری رویترز در خصوص جزئیات این حکم نوشت، دادگاه فدرال سوئیس سال گذشته به نبود مدارک و شواهد کافی، درخواست تجدیدنظر در حکم قضایی را رد کرد. حکم مربوطه به تاریخ 27 ژوئن در وب‌سایت دادگاه لوزان موجود می‌باشد.
طبق این حکم، مبلغ 450 هزار سوئیس فرانک (معادل 461 هزار و 302 دلار آمریکا) هم باید بابت هزینه‌های دادگاه و حق الزحمه وکیل به ایران پرداخت شود.
طبق این گزارش، هنوز مشخص نیست که آیا اسرائیل با توجه به قانون ممنوعیت «تجارت با دشمن» این مبلغ را به ایران پرداخت خواهد کرد یا خیر.
این حکم پرداخت غرامت در پی نزاع طولانی‌مدت حقوقی میان ایران و رژیم صهیونیستی در خصوص درآمدهای حاصل از خط لوله‌ای که قبل از انقلاب اسلامی ایران توسط یک شرکت مشترک ایرانی-صهیونیستی احداث گردیده، صادر شده است.
اجرای این طرح از سال 1968 آغاز شد و بر اساس آن قرار بود نفت ایران از طریق فلسطین اشغالی به اروپا صادر شود. بر اساس این طرح، نفت از ایران با کشتی به بندر ایلات فرستاده شده و از آنجا به بندر اشکلون در مدیترانه منتقل می‌شد.
طبق گزارش رویترز، به مدت یک دهه خط لوله مذکور با موفقیت نفت را از دریای سرخ برای صادرات به اروپا منتقل می‌کرد، اما از زمان انقلاب اسلامی ایران، ایران خواستار سهم درآمدی خود و دارایی‌هایش که در سرزمین اشغالی باقی مانده شد.
از زمان قطع همکاری ایران و رژیم صهیونیستی، شرکت خط لوله ایلات-اشکلون (EAPC) به یک مجتمع دارایی‌های انرژی تبدیل شده و هم‌اکنون نفت کشورهای شوری سابق را مدیریت می‌کند.
میزان سودی که در این مدت حاصل شده است و ارزش این سود نامشخص است، زیرا این اطلاعات به شیوه مشابه سازمان‌های جاسوسی رژیم صهیونیستی مورد محافظت قرار می‌گیرد.
با اینحال، تهران از سال 1994 برای دریافت سهم خود از درآمد این خط لوله و پس گرفتن دارایی‌های تصرف شده خود، شکایت‌هایی را به دادگاه‌های بین‌المللی فرانسه و سوئیس برده است.
این شرکت که زمانی بزرگترین توزیع‌کننده نفت در فلسطین اشغالی بود، تلاش می‌کرد به مرکز بزرگ تجارت انرژی در مدیترانه تبدیل شود. رژیم صهیونیستی همچنان کنترل شدیدی بر شرکت خط لوله ایلات اشکلون حفظ کرده است.
تأسیس این شرکت در جنگ 1967 خاورمیانه ریشه دارد. آن زمان مصر کانال سوئز را بست و ایران نمی‌توانست نفت خود را با تانکر به اروپا منتقل کند. طبق توافق شرکت خط لوله ایلات-اشکلون، تانکرهای ایران در بندر ایلات دریای سرخ تخلیه می‌شدند و این محموله سپس حدود 254 کیلومتر به سمت شمال غربی اشکلون منتقل می‌شد.
وکلای رژیم صهیونیستی و ایران حاضر نشده‌اند در خصوص این مسئله اظهارنظر کنند.
