پایگاه اینترنتی بلومبرگ در گزارشی به یک ساله شدن توافق هسته‌ای ایران اشاره کرد و نوشت: در نخستین سالگرد امضای توافق هسته‌ای ایران، برخی از حامیان پرو پاقرص آن به شدت احساس نگرانی می‌کنند. "باراک اوباما،" رئیس جمهور آمریکا، نهایت تلاش خود را به کار بست تا این توافق به سرانجام برسد و به سال‌ها دشمنی میان دو کشور خاتمه دهد؛ اما چه کسی می‌داند رئیس جمهور آتی آمریکا چه انجام خواهد داد؟
بلومبرگ در ادامه نوشت: 75 نفر از دیپلمات‌ها و مقامات ارشد سیاسی در آمریکا نامه‌ای به اوباما نوشتند و از او خواستند کانال‌های دیپلماتیک بیشتری با ایران بزند و روابط دو کشور را گرم‌تر از آنچه هست کند. آنها در این نامه پیشنهاد کردند یک کانال رسمی میان وزارت خزانه داری آمریکا و بانک مرکزی ایران برقرار شود. چنین ارتباطی میان وزارتخانه‌های خارجه ایران و آمریکا نیز وجود داشته باشد در در وقت لزوم بدون درگیر شدن وزرای خارجه این دو کشور، امکان تعامل و گفتگو وجود داشته باشد.
در این نامه آمده است: ما می‌دانیم فرصت‌های محدودی برای آزمودن این موضوع که آیا ایران مایل است بصورت مستقیم با آمریکا ارتباط برقرار کند وجود دارد. این بی‌اعتمادی از خصومت دو کشور در سال‌های گذشته ناشی می‌شود. اما در هر حال، نزدیک شدن به ایران باید یکی از اهداف بلند مدت دولت آمریکا باشد.
این نگرانی دیپلمات‌های آمریکایی قابل درک است زیرا همین یک ماه پیش بود که "جیک سالیوان،" مشاور هیلاری کلینتون در امور امنیت ملی، سخنرانی در این مورد ارائه داد که دولت آمریکا باید هزینه بی‌ثباتی‌های ایران را در خاورمیانه افزایش دهد. "مایکل فلین،" ژنرال بازنشسته و یکی از مشاوران ارشد دونالد ترامپ، نیز در کتابی نوشت ایران حامی تروریسم علیه آمریکا است.
در سمت دیگر ماجرا، ایران قرار دارد. از زمانیکه توافق هسته‌ای امضا شد تحولات زیادی در این کشور رخ داد از جمله برگزاری انتخابات، بازداشت تفنگداران آمریکایی، آزمایش مکرر موشک‌های بالستیک، میزبانی از نمایشگاه کاریکاتور هولوکاست و تلاش مجدد برای دستیابی به فناوری هسته‌ای. مورد آاخر در گزارش این ماه معادل آلمانی اف بی آی منتشر شده بود.
برای دولت اوباما و حامیان آن، بهترین راه مقابله با رفتار بد ایران، بیشتر نزدیک شدن به این کشور است. این یک نظریه به روز شده برای کسانی است که حامی تعامل هستند. آنها معتقدند اگر ما با کشورهای سرکش مانند دولت‌های نرمال رفتار کنیم، آن کشورها نیز در مسیر رفتارهای نرمال و پذیرفته شده قرار می‌گیرند.
آنانکه مخالف با توافق هسته‌ای ایران هستند، به آنچه نقض حقوق بشر در این کشور می‌خوانند اشاره می‌کنند و مدعی هستند تا زمانیکه ایران دست از آزمایشات موشکی برنداشته و حقوق بشر را به طور کامل رعایت نکند، نباید مفاد توافق هسته‌ای را درمورد این کشور به اجرا گذاشت. این افراد مدعی هستند حامیان توافق هسته‌ای ایران دربرابر قربانیان حقوق بشر در این کشور مسئول هستند و نباید تا روشن شدن وضع آنها، قدمی در راستای امتیازدهی به این کشور بردارند.
